ხელოვნების საერთაშორისო ცენტრი1995 წელს დაარსდა, რომლის მთავარი მისიაა არამხოლოდ ჩვენი კულტურისა და კულტურული მემკვიდრეობის შენარჩუნება, არამედ ამ სფეროში არსებული პრობლემების გადაჭრაც. ხელოვნების საერთაშორისო ცენტრს 4 ძირითადი პროგრამა აქვს: 1. ტრადიციული რეწვისა და შემოქმედებითი ინდუსტრიების განვითარების პროგრამა 2. კულტურული მემკვიდრეობის დაცვის და შესაბამისი გამოყენების პროგრამა 3. საგამოფენო საქმიანობის პროგრამა 4. ქართული კვლევების საერთაშორისო ინიციატივის პროგრამა 25 წლის განმავლობაში ცენტრმა საკმაოდ ბევრ მიღწევას მოუყარა თავი, მონაწილეობა მიიღო ქართული სახელოვნებო სფეროს გავნითარებაში და განახორციელა მსხვილმასშტაბიანი პროგრამები ევროკავშირის თანადაფინანსებით.

სტრატეგიისა და საერთაშორისო ურთიერთობების კვლევის ფონდი 1998 წელს, ალექსანდრე რონდელის ინიციატივით შეიქმნა. ხშირად ორგანიზაციას რონდელის ფონდსაც უწოდებენ. ის ანალიტიკური ორგანიზაციაა, რომელიც სხვადასხვა მიმართულებით მუშაობს: საგარეო და უსაფრთხოების პოლიტიკის საკითხები, კვლევები, საჯარო მოხელეების, ახალგაზრდების სწავლება და სხვა. "ახალგაზრდებით უნდა დავიწყოთ" – ასე ფიქრობდა ალექსანდრე რონდელი, რომელიც ყოველთვის დიდ ყურადღებას უთმობდა სტუდენტებსა და ახალგაზრდებს.

გაიცანით ახალგაზრდები, რომლებიც აქტიურად ეხმარებოდნენ საზოგადოებას covid-19-ის წინააღმდეგ ბრძოლაში. „ჩვენ ვთქვით: მოდი, კი არ გავჩერდეთ, არამედ ადგილობრივ ხელისუფლებას და მოსახლეობას გვერდში დავუდგეთ და covid-19-ის წინააღმდეგ ბრძოლაში დავეხმაროთ... დასაწყისისთვის აქცენტი მრავალშვილიან ოჯახებზე გავაკეთეთ, გაეროს ბავშვთა ფონდის მეშვეობით, მთავრობის ადმინისტრაციამ ჰუმანიტარული დახმარების ყუთები გამოგვიგზავნა, რაც სწორედ ამ ოჯახებში დავარიგეთ. ასევე გაეროს განვითარების პროგრამისგან მივიღეთ სტიკერები “დაიცავი დისტანცია,” რომლებიც ჩვენი ორგანიზაციის წარმომადგენლებმა თეთრიწყაროს აფთიაქებსა და სუპერმარკეტებში გააკრეს. პარალელურად ჩართულები ვიყავით ვებსაიტ StopCov.ge-ის სომხურ ენაზე თარგმნაში, შემდეგ კი საფრანგეთის საელჩოს დახმარებით ეთნიკურ უმცირესობებს, თვითდასაქმებულებს, მარტოხელა დედებს და მოცუხებს, ჯამში 73 ოჯახს, ჰიგიენური საშუალებები და პროდუქტები მივუტანეთ. ეს მხოლოდ ჩვენ მიერ განხორციელებული აქტივობების მცირე ნაწილია, თუმცა, რაც ყველაზე მეტად მახარებს, არის ის, რომ ამ პერიოდმა მთლიანად საზოგადოება გაგვაერთიანა, ერთ გუნდად შეგვკრა და გაგვხადა უფრო მოტივირებულები. ახალგაზრდები კი ისე, როგორც არასდროს ვიბრძვით ერთმანეთის დასაცავად და გასამხნევებლად.” - ლუსო დოსტიბეგიანი, თეთრიწყაროს ახალგაზრდული ცენტრის დამფუძნებელი. ფართო ხედვის მქონე საზოგადოება ქმნის ჯანსაღ და თანაბარ გარემოს. სამოქალაქო პასუხისმგებლობა კი შენი მისიაა, რადგან #ესქვეყანაშენია

გრემის თემის ალაყაფის კარები კოვიდ 19–ის გამო ჩაიკეტა. ბევრი იფიქრეს როგორ მოქცეულიყვნენ, განსაკუთრებით თემის იმ მაცხოვრებლებზე ფიქრობდნენ, რომლებიც მაღალი რისკის ჯგუფში შედიან და არჩევანი თვითიზოლაციაზე შეაჩერეს. შეწყვიტეს კონტაქტი დანარჩენ მსოფლიოსთან. ეს კი იმასაც ნიშნავდა, რომ თანამშრომლები, რომლებიც მახლობელ სოფლებში ცხოვრობენ, ვეღარ შეძლებდნენ მისვლას. მათი ნაწილი დროებით თემში გადმოვიდა საცხოვრებლად, ნაწილი კი სევდიანად დაემშვიდობა თემელების დიდ ოჯახს ... გრემში დარჩნენ და გერმანიის მთავრობისა და საელჩოს შემოთავაზებაზე, რომ კოვიდ 19–ის გამო დაბრუნებულიყვნენ სამშობლოში, უარი თქვეს გერმანელმა მოხალისეებმა – მათ, იზოლაციაში მყოფი, გრემის თემის წევრების დახმარება არჩიეს ... ალაყაფის იქით, სიფრთხილესთან ყოველდღიური ცხოვრების რიტმის შენარჩუნება სცადეს – თემში დარჩნენ და ვენახები გაასუფთავეს, ვენახის მავთულები გაჭიმეს და ბოძები გამოცვალეს, წიწაკა დარგეს, კარტოფილი დათესეს, ნიორი, სალათის ფურცელი, ისპანახი აიღეს... სეირნობითაც გრემის თემის მიწებზე სეირნობდნენ... „მე მომწონს მაკარონი, მე არ მომწონს ლობიო“, დიდი სეირნობის მოყვარული ქეთო ინგლისურ ფრაზებს იმეორებს, რათა უფრო სახალისო გახადოს სეირნობა. სუზანა და მისი ბოსტანი თემის მაცხოვრებლები დღის უმეტეს ნაწილს გარეთ ატარებენ, ბოსტანში საქმიანობენ. ზოგიერთ ბოსტანს ადამიანების სახელები ჰქვია – სუზანა, ფრიდი ანუ ფრიდონა და ა.შ. ეს მათ მიერ შექმნილი ბოსტნებია. ისინი სხვადასხვა პერიოდულობით ჩამოდიან ადამიანების სანახავად, რომლებიც ამ ბოსტნებს რუდუნებით უვლიან და მუშაობენ. სუზანა 90–იანი წლების შემდეგ ყოველ წლის გაზაფხულზე სტუმრობს ამ ადამიანებს და წლის ნახევარს მათთან ატარებს. წელს გერმანიიდან ჩამოსვლა ჯერ ვერ შეძლო და ნერვიულობს, უამრავი საჩუქრით დახუნძლული, კოვიდ 19–ის გამო შემოღებული შეზღუდვების მოხსნას ელოდება. სუზანს არანაკლები ენთუზიაზმით და ემოციით ელოდებიან გრემში – თემის წევრები... თემი ერთი დიდი – 70 წევრიანი ოჯახია გრემში. თუმცა მათ გარდა ბევრი ქართველი, უცხოელი მოხალისე, მეგობარი და მხარდამჭერი, თემელებს, ოჯახის წევრად მიაჩნიათ. ამ დიდი ოჯახის ისტორია გასული საუკუნის 90–იანი წლებიდან იწყება, თუმცა ამ საწყისს ბევრი რამ უძღოდა წინ... გერმანელი ექიმი და ვეებერთელა სახლი გრემის განაპირას ორსართულიანი სახლი დგას. იგი გერმანელმა ექიმმა გეორგ სტანისლაუს ფონ შტაინმა წინა საუკუნის დასაწყისში ქართველი მეგობრის დახმარებით ააშენა. პირველი მსოფლიო ომიდან დაბრუნების შემდგომ ექიმის პრაქტიკა გრემში გააგრძელა, თუმცა გასაბჭოების შემდგომ იქ დიდხანს არ გააჩერეს და ოჯახთან ერთად გადაასახლეს. სოფელში ჯერ კიდევ ახსოვთ „შტაინი“,მემკვიდრეებმა სახლიც კი დაიბრუნეს. მაგრამ 90–იან წლებში იგი საბოლოოდ დატოვეს. ისინი ახალგაზრდა კაცმა გააცილა, რომელიც უფანჯრო, უკარებო, სახურავის გარეშე დარჩენილ, თითქმის 100-წლოვან სახლში დასახლდა... „უცნაური“ კაცი, „შტაინელები“ და „ნუცას სკოლა“.. ასე მას ხშირად მოიხსენიებენ, ჯერ კიდევ გასული საუკუნის 80–იანი წლებიდან, როცა ახალგაზრდა არქიტექტორმა ერთ–ერთ ინტერნატში სცადა მასწავლებლად მუშაობის დაწყება, უწყინარი მიზნის პატრონს ვერ გაუგეს და ვერ მიხვდნენ თბილისიდან მოშორებით რამ ჩაიყვანა. ზოგიც მაშინ გააოცა, როცა გაგანია საბჭოეთის ხანაში, უცხოურ ფონდებსა და მათ სიკეთეებზე რომ იწყებდა საუბარს, ზოგი კი მაშინ, როცა მოხუცებულთა თავშესაფრის შექმნაზე ლაპარაკობდა.... ხან უკვირს, ხან კი ყურადღებასაც არ აქცევს „უცნაურს“ რომ ეძახიან. დედაქალაქიდან ჩასულ კაცს, ადგილობრივმა გლეხობამაც უცნაური შეარქვა, რადგან მათთვის უცნობ და, ცოტა არ იყოს, იმ დროისათვის უცნაურ საქმეს მოჰკიდა ხელი. .. ამას წინ კიდევ ერთი ისტორია უძღოდა... 90–იან წლებში ორი ქალბატონი ჯეინ ქორბოი (საქართველოში ევროკავშირის მაშინდელი ელჩის მეუღლე) და ნინო ჟვანია კასპის ფსიქო–ნევროლოგიურ ბავშვთა დისპანსერს ესტუმრნენ. იქ არასრულფასოვანი მოვლის, სიცივის, შიმშილის სურათი დახვდათ. მათ ხელი მოჰკიდეს გადარჩენილ შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე ბავშვებს და თბილისში საავადმყოფოში გადმოიყვანეს. საფრთხის გადავლის შემდგომ ბავშვებს უკან ვეღარ დააბრუნებდნენ... მათზე ზრუნვა სხვადსხვა ორგანიზაციამ ითავა. უფრო სწორი იქნება თუ ვიტყვით, რომ ამ ბავშვების სიცოცხლის გადარჩენის მიზნით რამდენიმე საზოგადოებრივი ორგანიზაცია დაარსეს ადამიანებმა, რომლებიც საბჭოური სტილის თავშესაფრებს ეწინააღმდეგობდნენ ... რამდენიმე მათგანზე მზრუნველობა „უცნაურმა“ კაცმა – ნიკა კვაშალმა გადაწყვიტა და გრემში წაიყვანა... სახლი მალე ახმაურდა, იქ მაცხოვრებლებმა თანდათან იმატეს, შტაინის ყოფილ სახლს ოთახები და სათავსოები მიამატეს, უკვე მოგვიანებით გერმანელი და ამერიკელი მეგობრების, დონორების, მოხალისეების დახმარებით ახალი შენობაც ააშენეს, დღეს იქ 70-წევრიანი ოჯახი, გრემის თემის წევრები ცხოვრობენ – შეზღუდული შესაძლებლობების მქონენი, უპოვარნი, უსახლკარონი, მზრუნველობამოკლებული ბავშვები, მარტოხელა დედები, მოხუცები... თემელების პირველი თაობისთვის ნიკა კვაშალი ნიკა ძია იყო, მეორე თაობამ სიყვარულით ნიკა პაპა შეარქვა. ნიკა ძია ჰქვია რეჟისორ მერაბ კოკოჩაშვილის ფილმის „ნუცას სკოლის“ მთავარ გმირსაც, რომელსაც 90–იან წლებში მცხოვრები ნიკა კვაშალის მსგავსი ოცნება აქვს „დრო მოვა და ეს ადგილი ერთ სოფელს შეინახავს“. ნიკა კვაშალი ამბობს, რომ მერაბ კოკოჩაშვილს მათი ისტორია არ გადაუღია, მხოლოდ გმირებს დაარქვა მათი სახელები, თუმცა დასძენს, რომ, ბატონი მერაბის თქმით, ფილმის იდეის ინსპირაცია იყო თემი... ფილმის გმირების მსგავსად 90–იან წლებში ბევრი სიძნელის გადალახვა მოუწიათ თემელებსაც, მაგრამ გრემის განაპირას მდგარი ორსართულიანი სახლი არასდროს დაუტოვებიათ. ადგილი, სადაც ყველას თავისი საქმე აქვს... „ვისაც არ უნახავს როგორია რომელიმე ფერი – უნდა აუხსნა, ვისაც არ აქვს თემის გამოცდილება – მასაც უნდა აუხსნა“, ამბობენ თემელები. როგორია იგი? დიდი მრავალფეროვანი ოჯახი, სადაც ცხოვრება ადამიანების თანასწორობაზეა დაფუძნებული, წახალისებულია შესაძლებლობები – ასე ახასიათებენ იმ გარემოს, სადაც ცხოვრობენ თემის წევრები. თუმცა დასძენენ, რომ ეს არ არის ვარდისფერი და სრულყოფილი სამყარო, ეს არის ადგილი, სადაც ყველას თავისი ფუნქცია და საქმე აქვს. ყოველი დილა თემის ბავშვებისთვის იწყება სასკოლო გაკვეთილებით, მათ, ვისაც ეს არ შეუძლია, შრომითი ჩვევების შეძენის გარდა, საშუალება აქვს სხვადასხვა სასწავლო პროცესში ადგილზევე ჩაერთოს. უფროსები უვლიან ვენახს, ხეხილის ბაღს, მოჰყავთ ბოსტნეული, ხორბალი, აცხობენ პურს... ხუმრობა საქმე არ არის 7 ჰექტარი ვენახის, 4 ჰექტარი ორგანული ხორბლის ნაკვეთის მოვლა და დაახლოებით 100 კგ თაფლის შემომტან ფუტკრებთან მუშაობა. თემის წევრების მხოლოდ ნაწილი იღებს შემწეობას სახელმწიფოსგან, აქვთ შემოსავლები საკუთარი მეურნეობიდანაც, ძირითადად ჯერ ისევ გარე დახმარებაზე არიან დამოკიდებული (შემოწირულობები, საგრანტო დაფინანსება...), მანამ სანამ სოციალური საწარმო საკმარისი თანხების გენერირების საშუალებას მისცემთ. სოციალური საწარმოს, როგორც ბიზნესის მოდელს ძირითადად საზოგადოებრივი ორგანიზაციები იყენებენ. ამ მოდელის ეკონომიკური საქმიანობიდან მიღებული შემოსულობა უპირატესად სოციალურ მიზნებს ხმარდება. ხარისხი? თავად დარწმუნდებით, როცა თემის შემოთავაზებას იხილავთ – ქინძმარაულის ცნობილ მიკროზონაში მოწეული ტრადიციული ქართული ჯიშის ყურძნის რქაწითელისა და საფერავიდან წარმოებული ქვევრის ორგანული ღვინოები. მედლებთან ერთად ღვინის ხარისხი აღიარებულია საქართველოში და მის გარეთაც – გერმანიაში, ნორვეგიაში, იაპონიაში. მთელი ზამთრის განმავლობაში ღვინო ქვევრში თვლემს, მხოლოდ ყვავილობისას „აღვიძებენ“ თემელები მას და აგემოვნებენ მთელი სეზონის განმავლობაში გაწეული შრომის შედეგს – ახალ ღვინოს... მათ მთელი ლირიკაც კი შექმნეს – „ჰაერიც კი სავსეა იმ აღფრთოვანებით, რომელიც ბოლო მოსავლით სავსე ქვევრის გახსნამ გამოიწვია“, „მზე სტუმრობს ქვევრის ღვინის თემის მარანში“.... ლალი შალვაშვილი

ნუ მოიტყუებ თავს, ნუ მოატყუებ სხვას ნუ გაავრცელებ დეზინფორმაციას  ეს პასუხისმგებლობა შენია, რადგან #ესქვეყანაშენია

4000-ზე მეტი ვიდეოგაკვეთილი, ათასობით სტატია და სავარჯიშო. უფასო პლატფორმა - ყველა მოსწავლისთვის, ყველა კლასისთვის! მათემატიკა, ფიზიკა, ქიმია, ბიოლოგია და კომპიუტერული პროგრამირებაც კი!  ეს არის ხანის აკადემია საქართველო, რომლის მიზანია გაავრცელოს უფასო, მსოფლიო დონის განათლება ყველასთვის და ყველგან www.ka.khanacademy.org სწავლება ეფექტურია, რადგან:  პროცესი ინდივიდუალურია - მოსწავლეები ვარჯიშობენ საკუთარი ტემპით და შესაძლებლობა აქვთ პროგრამა აითვისონ ეტაპობრივად მასალა სანდოა - ხანის აკადემია ექსპერტების შექმნილი ბიბლიოთეკაა სანდო სავარჯიშოებითა და გაკვეთილებით მათემატიკაში, მეცნიერებასა და სხვა საგნებში. მოსწავლეებისა და მასწავლებლებისთვის ის ყოველთვის უფასო იქნება. ხანის აკადემია – საქართველო.  საზოგადოებრივი ორგანიზაცია ედუქეარ საქართველოს (Educare Georgia) პროექტია, რომლის მიზანია ინტერნეტისა და თანამედროვე ტექნოლოგიების მეშვეობით, მსოფლიო დონის განათლება საქართველოში მცხოვრები ნებისმიერი ადამიანისთვის ხელმისაწვდომი გახადოს.

2019 წლის აპრილიდან რამდენიმე არასამთავრობო ორგანიზაციის ინიციატივით ინოვაციურმა, კრეატიულმა და დინამიურმა სივრცემ დაიწყო მუშაობა. სექტორი 3 - ჰაბი განვითარებისთვის არასამთავრობო ორგანიზაციაა, რომელიც 11 სამოქალაქო ლიდერისა და აქტივისტის მიერ დაფუძნდა, სხვადასხვა სფეროს პროფესიონალების ჩართულობითა და საერთაშორისო ორგანიზაციების მხარდაჭერი. ეს არის სივრცე, რომელიც თავს უყრის ინტელექტუალურ რესურსს ქვეყნის შიგნით და გარეთ, აერთიანებს გამოცდილებასა და ინოვაციას, სიღრმისეულ ცოდნასა და ექსპერიმენტულ იდეებს, პროფესიონალებსა და ახალ სახეებს; ქმნის შესაძლებლობებს ახალი თაობის ლიდერების აღმოჩენისა და საზოგადოებრივ ასპარეზზე წინ წამოწევისთვი. სექტორი 3-ის მისიაა მოქალაქეების, ორგანიზაციების, სექტორებისა და ფართო საზოგადოების დაკავშირება, მათ შორის დიალოგის, კომუნიკაციისა და თანამშრომლობის სტიმულირება და ეფექტიანი გადაწყვეტების პოვნა ქვეყნის სტაბილური განვითარებისთვის. სექტორი სამმა არსებობის მანძილზე არაერთი საინტერესო, მნიშვნელოვანი და ქმედითი ინიციატივა განახორციელა. ამ პროცესში ჩაერთო და გაერთიანდა საზოგადოების ყველა წევრი - მოქალაქე და ორგანიზაცია, საინიციატივო ჯგუფი, საჯარო და კერძო სექტორი, სამოქალაქო საზოგადოება და მედია. მან დაფუძნებიდან დღემდე განახორციელა ისეთი პროექტები როგორიცა ექსპერტთა ჰაბი, სადაც ექსპერტები და პროფესიონალები, იკვლევენ და პოულობენ გადაწყვეტებს, ქვეყნისთვის ყველა მნიშვნელოვან და აქტუალურ სფეროში; ლიდერთა ჰაბი, სკოლა, რომელიც მიზნად ისახავს ახალგაზრდა ლიდერების აღმოჩენას, მათ მომზადებასა და განვითარება;  ევროკავიშირის მიერ ინიცირებული სტრატეგიული კომუნიკაციების კვირეული საქართველოში და საერთაშორისო კონფერენცია - DISINFO ALERT დეზინფორმაციასთან და პროპაგანდასთან საბრძოლველად;  ვაშინგტონის უნივერსიტეტის მკვლევარების ვიზიტი საქართველოში; მადლიერების ტაში - ექიმების მხარდასაჭერად; სამოქალაქო მოძრაობა #შენმოქმედი. ახალი კორონავირუსით გამოწვეულ გლობალურ საფრთხესთან გასამკლავებლად ქვეყნის მასშტაბით და საზოგადოებისთვის საჭირო სხვა ბევრი ქმედითი და საინტერესო ინიციატივა.

დღესდღეობით კორონავირუსზე ბევრი მითიური ინფორმაცია ვრცელდება! დაიმახსოვრე: კორონავირუსი არ გადადის 5G ტექნოლოგიით კორონავირუსი არ კვდება თოვლში ან 25 გრადუსზე მაღალ ტემპერატურაში ალკოჰოლი ვერ დაგიცავს კორონავირუსისგან გამოსავალი სიფრთხილეშია.

ნინი: "სადაც გავჩერდით იქიდან ვაგრძელებ მეცადინეობას ჩემით, რაშიც ვერკვევი ვმეცადინეობ, რაშიც ვერა - ვტოვებ ხოლმე. მასწავლებელი რომ არ მყავს ცოტა გამიჭირდა... ბებოს პენსიით საკვებს ვყიდულობთ ხოლმე და ჩემი ტელეფონის ფული არ რჩება." ანი: "ერთი თვე იქნება, რაც ტელეფონი გამიფუჭდა, ზოგჯერ მეზობელთან გავდიოდი გაკვეთილებში ჩასართავად, მერე მეგობრებთან დავიწყე სიარული. ოთხჯერ დავესწარი გაკვეთილს მათი ტელეფონებიდან. მერე ეგეც ვერ მომიხერხდა." გაბრიელი: "ჩემი კლასელი ჩემი მეზობლის ტელეფონში მწერდა ხოლმე რა გაკვეთილზე ვიყავით. ხან ჩემთანაც მოდიოდა და ერთად ვაკეთებდით დავალებებს, რა პროგრამაზეც ვიყავით მიხსნიდა და მაწერინებდა." "პანდემია ყველაზე რთულად მოზარდებს შეეხო, რომლებსაც არ აქვთ კომპიუტერები და ვერ ერთვებიან სასწავლო პროცესში" - ამბობს ნანა ბაგალიშვილი,  ცოდნის კაფის ერთ-ერთი დამფუძნებელი. სიღნაღის მუნიციპალიტეტში მცხოვრები მოზარდების მხარდაჭერის მიზნით "ცოდნის კაფემ" კამპანია წამოიწყო. "აჩუქე ერთ მოსწავლეს ინტერნეტი ან კომპიუტერი" – ასეთია სოციალური კამპანიის მთავარი გზავნილი საზოგადოებისთვის. ამ ეტაპზე 12 მოსწავლეს უკვე შეუძლია ონლაინ გაკვეთილებზე დასწრება და სწავლის სრულყოფილად გაგრძელება, თუმცა კიდევ 39 მოსწავლე ელოდება პლანშეტებს. ცოდნის კაფე/Knowledge Cafe ქალაქ წნორში არსებული სოციალური საწარმოა, რომელიც არასამთავრობო ორგანიზაციის "სამოქალაქო ინიციატივის" ფარგლებში შეიქმნა. მისი მთავარი მიზანი არაფორმალური განათლების მიღების ხელშეწყობაა. თუ შენც ფიქრობ, რომ ბავშვები და ახალგაზრდები აუცილებლად უნდა ესწრებოდნენ საგაკვეთილო პროცესს, ჩადე ინვესტიცია განათლებაში.

პლატფორმა „1ანობა“ კოვიდ-19-ით გამოწვეული პრობლემების საპასუხოდ 2020 წლის 23 მარტს შეიქმნა. სამთვიანი საქმიანობის ფარგლებში, „1ანობა“ უკვე ასეულობით სოციალურად შეჭირვებულ, განსაკუთრებული საჭიროებების მქონე ადამიანს დაეხმარა.  პლატფორმა აერთიანებს მოხალისეებს, ბიზნეს კომპანიებს, საზოგადოებრივ, დონორ ორგანიზაციებს და სახელმწიფოს. ქართულ რეალობაში „1ანობა“ კროს-სექტორული თანამშრომლობის კარგი მაგალითია. საქმიანობის ეფექტიანად განხორციელებაში დიდი წვლილი მოუძღვით ენთუზიასტ მოხალისეებს, რომლებიც სპეციალურად გადამზადნენ და ყოველდღიურად ეხმარებიან მოწყვლად ჯგუფებს. ნიკოლოზ მნათობიშვილი, ერთ-ერთი მოხალისეა, რომელიც „1ანობის“ ვებგვერდზეა დარეგისტრირებული: „მადლობა მინდა გადავუხადო ფონდის დამფუძნებლებს, რომ ამ კარგ საქმეში მონაწილეობის შესაძლებლობა მოგვცეს. ამ პერიოდში ადამიანებს ძალიან სჭირდებათ ჩვენი დახმარება და როდესაც მათ ბედნიერ სახეებს ვხედავ, ეს ჩემთვისაც ემოციურია. იმედი მაქვს, ფონდი უფრო მეტად განვითარდება და პანდემიის შემდეგაც არაერთ ადამიანს დაეხმარება“.  ნიკოლოზისათვის ეს პირველი მოხალისეობრივი გამოცდილება არ არის. ის 13 ივნისის მოვლენების შემდეგ, მერიის მოხალისეთა ჯგუფთან ერთად ვერეს ხეობის დასუფთავებაშიც მონაწილეობდა. ასევე, მეგობრებთან ერთად, პირადი რესურსებით არაერთხელ დახმარებია სხვადასხვა საჭიროების მქონე ოჯახს, ბავშვთა სახლს.  „1ანობა“ ეხმარება შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირებს, 70 წელს მიღწეულ ხანდაზმულებს და მარტოხელა დედებს, რომლებსაც სახელმწიფოს მიერ სტატუსი აქვთ მინიჭებული. პლატფორმა გვიზიარებს ერთ-ერთი ბენეფიციარის ემოციურ წერილს, რომელიც გულგრილს ნამდვილად ვერ დაგტოვებთ: „ცოტა ხნით სამყოფი პროდუქტის მომარაგება გადავწყვიტე, სალაროსთან კი ნაცნობი ბებო დავინახე - თეთრებს ითვლიდა ერთი პურის და კარაქის საყიდად. ეს ბებო ერთ დროს დედას ეხმარებოდა, ჩემი ძმისთვის რძე დაჰქონდა. მე მრავალშვილიანი ოჯახიდან ვარ. სინდისმა შემაწუხა, დავეწიე და ჩემ მიერ ნაყიდი პროდუქტები მას გადავეცი. დიდხანს იუარა, მაგრამ არც მე დავთმე, ჩემი პროდუქტები მას გადავეცი. სახლში მისულმა კი ბავშვები მოვატყუე, რომ ფული დამეკარგა. დღეს ვფიქრობდი, იქნებ როგორმე გავძლო სოციალურ დახმარებამდემეთქი და ამ დროს „1ანობიდან“დამირეკეს: - „გამარჯობა ქალბატონო, თქვენთან პროდუქტები მოგვაქვსო“. დავიბენი, ხმა ჩამიწყდა, ძლივს მოვახერხე ჩვენი მისამართი მეთქვა. სიტყვებით ვერ გადმოვცემ ჩემ მადლიერებას თქვენ მიმართ, მე თქვენში ღმერთი დავინახე“, თ. რ., პლატფორმის ბენეფიციარი.  საზოგადოებრივი ორგანიზაციების ვებ-პორტალს csogeorgia.org-ს „1ანობის“ თანადამფუძნებელი, საქართველოს ფერმერთა ასოციაციის თავმჯდომარე ნინო ზამბახიძე პლატფორმის იდეის, განხორციელებული საქმიანობისა და სამომავლო გეგმების შესახებ ესაუბრა.  ესაუბრა თეკლე ქაროსანიძე  - როგორ წამოიშვა პლატფორმის დაარსების იდეა, ვინ არიან დამფუძნებლები და რომელი დონორი ორგანიზაციის/ორგანიზაციების ფინანსური მხარდაჭერით შეიქმნა ეს პროექტი?  - Covid 19 მთელი მსოფლიოსთვის იმაზე დიდი გამოწვევა აღმოჩნდა, ვიდრე ეს ვინმეს წარმოედგინა. მე და ვალერი ჩეხერია (აჭარა ჯგუფის აღმასრუებელი დირექტორი) მსოფლიო ეკონომიკური ფორუმის ახალგაზრდა გლობალური ლიდერები ვართ. ფორუმის წევრებთან ონლაინ შეხვედრებისას მივიღეთ ინფორმაცია როგორ უმკლავდება სხვადასხვა ქვეყანა ამ გამოწვევას. ვგულისხმობ მოხალისეების აქტიურობასა და ბიზნესის მიერ გაწეულ დახმარებას. მოგვივიდა იდეა, რომ გაგვეკეთებინა ონლაინ პლატფორმა. დავუკავშირდი სანდრო კანდელაკს, ბიზნესაქსელერატორ „სპარკის“ მენეჯერს და დავგეგმეთ როგორ უნდა შეგვექმნა მოწესრიგებული სივრცე, სადაც განთავსდებოდა შეჭირვებული ჯგუფების გადამოწმებული ბაზა და ორგანიზებულად, თანმიმდევრულად მოხდებოდა მათი დახმარება. ასე შეიქმნა „1იანობა“. პლატფორმა, რომელზეც რეგისტრირდებიან მოხალისეები – ისინი ფიზიკურად ეხმარებიან ადამიანებს და მიაქვთ მათთან პროდუქტები. სოციალური კორპორაციული პასუხისმგებლობის ფარგლებში რეგისტრირდებიან შემომწირველი ბიზნესკომპანიები და ასევე, რეგისტრირდებიან ადამიანები, რომლებსაც დღეს დახმარება სჭირდებათ.  თავიდან მხოლოდ მოხალისეები შემოგვიერთდნენ, რომელთაც პროდუქტი მიჰქონდათ ბენეფიციარებთან. შემდგომ მცირე, საშუალო და დიდი ბიზნესის წარმომადგენლებმა გამოთქვეს დახმარების სურვილი და ასე აღმოვჩნდით შუამავალი რგოლი ბიზნესს, მოხალისეებსა და ბენეფიციარებს შორის. გამოგვეხმაურნენ დონორები: ფონდი „ღია საზოგადოება – საქართველო“ დაგვეხმარა ვებ–პლატფორმის დახვეწაში, რომელიც ქართულ, აფხაზურ, სომხურ, აზერბაიჯანულ და ინგლისურ ენებზე აწვდის მომხმარებლებს ინფორმაციას. ასევე, შემოგვიერთდა „საერთაშორისო გამჭირვალობა-საქართველო“, ფონდი „პროდემოსი“ და აშშ–ს საერთაშორისო განვითარების სააგენტოს ეკონომიკური უსაფრთხოების პროგრამა.  მსგავსი ტიპის კრო–სექტორულ თანამშრომლობა დიდი გავლენას ახდენს ქვეყნის და საზოგადოების კეთილდღეობაზე.  - რამდენი მოხალისე და დამხმარე ბიზნეს კომპანია/დონორი ჰყავს პლატფორმას?  - კრიტიკულ, კრიზისულ სიტუაციებში საზოგადოებისა და ბიზნესის ჩართულობა ძალიან მნიშვნელოვანია. არასამთავრობო ორგანიზაციებმა უდიდესი როლი შეასრულეს ტრენინგების დაფინანსებასა და წარმართვაში. ბიუროკრატიული პროცესების მარტივად გადალახვაში დაგვეხმარა პრემიერის აპარატი, ასევე, ხელი შეგვიწყეს, რომ მალე დაეწყო პლატფორმას მუშაობა. ძალიან მნიშვნელოვანი იყო ეს დახმარებები, ბიზნეს კომპანიებისა თუ მოხალისეების გვერდში დგომა. დღეისათვის „1ანობაზე“ 41 ბიზნეს კომპანია, 2000 მოხალისე და 4 დონორი ორგანიზაციაა დარეგისტრირებული. ეს არის ბიზნესის, არასამთავრობო სექტორის და სახელმწიფოს ეფექტიანი თანამშრომლობის მოდელი.  ჩვენი და ბიზნეს სექტორის ჩართულობის გარდა, უმნიშვნელოვანესია მოხალისეების საქმიანობა, მათი სურვილი დაეხმარონ მოწყვლად ჯგუფებს და გასწიონ თავდაუზოგავი შრომა. ყოველდღიურად 20 მოხალისე გადის სხვადასხვა მიმართულებით ბენეფიციარების დასახმარებლად. აქტიურად ჩართულია და ტრენინგი გაიარა 200 მოხალისემ. დიდი ბედნიერებაა, როდესაც ხედავ ადამიანებს, რომლებსაც ახარებთ ჩვენი დახმარება. პროცესში ასევე ჩართულები არიან გუბერნიები, მათი დახმარებით მივდივართ მაღალმთიან რეგიონებშიც, სადაც სხვა დახმარებებმა ვერ მიაღწია. ამიტომ მგონია, რომ საქმე, რომელსაც ჩვენი გუნდი აკეთებს, ბევრ სიკეთეს მოუტანს ქვეყანას.  - მოხალისეებს როგორ ამზადებს პლატფორმა საქმიანობისთვის?  მნიშვნელოვანია მოხალისეების გადამზადება, რათა ისინი იყვნენ უსაფრთხოდ და არ გახდნენ ინფიცირების წყარო. ამაში კი დაგვეხმარა „საერთაშორისო გამჭვირვალობა – საქართველო“. მათი დაფინანსებით „საგანგებო სიტუაციების კოორდინაციის და გადაუდებელი დახმარების ცენტრმა“ გადაამზადა მოხალისეები, რომლებიც ინფორმირებულნი არიან როგორი ეკიპირება უნდა ჰქონდეთ და როგორ უნდა გაიხადონ ის, რომ არ დაინფიცირდნენ და არ გახდნენ ინფექციის გადამტანები. სათანადოდ აღჭურვილი მოხალისეები ადგილზე სტუმრობენ მათ, ვისაც ამის აუცილებლობა აქვს და უსაფრთხოების ყველა ნორმის დაცვით მიაქვთ საკვები და მედიკამენტები.  - კოვიდ-19-ის რუქა თუ შეიქმნა/დაემატა პლატფორმას და რას გულისხმობს ის?  - კოვიდ რუქა მზადების პროცესშია. მისი საშუალებით გვეციდონება როგორ არიან სხვადასხვა რეგიონში მოხალისეები გადანაწილებული. თუ ეპიდ აფეთქების გამო რომელიმე რეგიონი ჩაიკეტება და ჩვენ ფიზიკურად ვერ შევძლებთ იქ ჩასვლას, გვეცოდინება ჩაკეტილ რეგიონში დარეგისტრირებული მოხალისეების შესახებ და სწორედ ეს ადამიანები დაეხმარებიან მოწყვლად ჯგუფებს.  - როგორც ვიცით, მოქალაქეებსაც შეუძლიათ თანხის ჩარიცხვა მოწყვლადი ჯგუფების დასახმარებლად. რამდენად მნიშვნელოვანი წლილი შეიტანეს მათ ამ საქმეში, არიან თუ არა მობილიზებულები დღემდე?  - ამ საქმეში დიდი და პატარა წვლილი არ არსებობს. თითოეულ ლარს მნიშვნელობა აქვს. ზოგი ადამიანი ლარს რიცხავს, ზოგი კი 10 000-ს და ეს ერთნაირად დასაფასებელია. როდესაც ვუყურებთ ჩვენს ბენეფიციარებს, ვხვდებით, რამხელა მნიშვნელობა აქვს ამ თანადგომას და ადამიანების მიერ სოციალური პასუხისმგებლობის გათვითცნობიერებას.  „1იანობაში“ ჩართულ ყველა ადამიანს მინდა მადლობა გადავუხადო, დაახლოებით 500 ადამიანია ასეთი. მინდა იცოდნენ, რომ ძალიან დიდი ნდობა გვაქვს მათი და ვაფასებთ, რასაც ისინი აკეთებენ. აქამდე ვფიქრობდი, რომ ცოტა ადამიანია, რომელსაც შეუძლია თვითონ მოიკლოს და სხვას დაეხმაროს, მაგრამ ვცდებოდი. ბევრი ისეთია, ვინც ანონიმურად ჩარიცხა თანხა. ერთმა პიროვნებამ 15 000 ლარი ჩარიცხა ფონდში, რომელსაც პირადად საერთოდ არ ვიცნობ. ძალიან დასაფასებელია ის, რომ გაჭირვებაში ადამიანებს ერთმანეთის გვერდით დგომა შეუძლიათ, რომ ასეთი სოციალური პასუხისმგებლობა აქვთ და თავად ვერ გრძნობენ თავს კომფორტულად, ბედნიერად, როცა სხვა ადამიანებს უჭირთ. ასევე, ძალიან გვიხარია, რომ პირადად ჩვენ ასეთი ნდობა გამოგვიცხადეს.  ჩვენთვის მნიშვნელოვანი იყო ფერმერთა დახმარებაც და მათ მიერ წარმოებული პროდუქციის რეალიზაციის ხელშეწყობა, ამავდროულად მცირე და საშუალო ბიზნესის მხარდაჭერა მდგრადობის შესანარჩუნებლად. ამიტომ მივიღეთ გადაწყვეტილება, გაგვეძლიერებინა პლატფორმა სოფლიდან.ჯი. შემოწირულ თანხას მათ ვურიცხავდით, ისინი კი ფერმერებისგან ყიდულობდნენ პროდუქტს, რაც მთავარია ხარისხიან პროდუქტს და ამავე დროს, მათაც აიღეს სოციალური პასუხისმგებლობა - კვირაში ერთხელ, ჰოსპისს „ციცინათელას“ პროდუქტით ეხმარებიან.  - დაფუძნებიდან დღემდე როგორია პლატფორმის განვითარების ისტორია? რამდენ ადამიანს დაეხმარეთ, რამდენია დახმარების მოლოდინში და გაქვთ თუ არა საკმარისი რესურსი ყველა მათგანს დაეხმაროთ?  - დღეისათვის 3625 ადამიანს დავეხმარეთ. „ერთიანობის“ პლატფორმაზე დარეგისტრირებულია 5500 ადამიანი, რომელიც დახმარებას ელოდება და მიიღებს მოკლე დროში.  - კრიზისის დასრულების შემდეგ როგორ მოიაზრებთ პლატფორმის განვითარებას? როგორი იქნება ის მომავალში? რა ფუნქციონალები შეიძლება დაემატოს?  - ვფიქრობთ, რომ პლატფორმა არ უნდა იყოს მხოლოდ ერთ გამოწვევაზე საპასუხო საშუალება. პანდემიის შემდეგ არ გვინდა რომ დაიხუროს, სურვილი გვაქვს გადაიქცეს მდგრად ონლაინ სივრცედ, რომელსაც კომპანიები შეინახავენ და სასარგებლო საქმის კეთებას გააგრძელებენ. მომავალშიც ბიზნეს კომპანიები თუ გაიზიარებენ კორპორატიულ, სოციალურ პასუხისმგებლობას და სახელმწიფოსთან ერთად ჩაერთვებიან მსგავს აქტივობებში კარგი იქნება.  ჩვენ მუდმივად ვაკვირდებით, რა სახის შეცდომებს ვუშვებთ, რა შეიძლება გავაუმჯობესოთ, დავხვეწოთ, რათა მომავალში „ერთიანობა“ სრულყოფილ პროექტად იქცეს, რომელიც პერიოდული გამოწვევის მოსაგვარებლად ერთგვარი სწრაფი რეაგირების პლატფორმა იქნება. უახლოესი 1,5–2 წელიწადი მარტივი არ იქნება, სერიოზული გამოწვევა გველის და შეიძლება „ერთიანობა“ სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი აღმოჩნდეს ჩვენი ბენეფიციარებისათვის, მანამ, სანამ ქვეყანაში მდგომარეობა უკეთესობისკენ შეიცვლება.

ახალი კორონავირუსის წინააღმდეგ გატარებულმა ზომებმა საზოგადოებაში არაერთგვარვანი რეაქცია გამოიწვია. კამათი იმის შესახებ, იყო თუ არა საფრთხის შესაფერისი აკრძალვები, რომელიც ხელისუფლებამ შემოიღო, არ წყდება. ამ კონტექსტში, ყველაზე დიდი აქცენტი ადამიანის თავისუფლებისა და მისი უფლებების შეზღუდვაზე კეთდება.  რამდენად სწორად იქცევა ხელისუფლება, ირღვევა თუ არა ჩვენი უფლებები საგანგებო მდგომარეობის პირობებში, როდის უნდა დავთმოთ თავისუფლების ნაწილი - ეს არის საკითხები, რომლის შესახებ ადამიანის უფლებათა ცენტრის იურისტი, ლაზარე ჯიბლაძე მოგვიყვება.  ესაუბრა მაკა ჯაიანი  - სად გადის ზღვარი ადამიანის თავისუფლებასა და საზოგადოებრივ პასუხისმგებლობას შორის?  - ზღვარი ადამიანების თავისუფლებასა და საზოგადოებრივ პასუხისმგებლობას შორის პირობითია, რადგან საზოგადოებას სწორედ თავისუფალი ადამიანები ქმნიან. ამიტომ, მაშინ, როცა თითოეულ ჩვენგანს, საზოგადოებრივი პასუხისმგებლობიდან გამომდინარე, გარკვეული პასუხისმგებლობა გვეკისრება, ეს ჩვენსავე თავისუფლების ფარგლებში ხდება. ყოველთვის უნდა გვახსოვდეს, რომ ისევე, როგორც ჭეშმარიტი თავისუფლება არ არსებობს შეზღუდვების გარეშე, ვერც პასუხისმგებლობა იარსებებს თავისუფლების გარეშე. ამიტომ, თავისუფლება მხოლოდ პასუხისმგებლიანი ადამიანებისთვის არის დამახასიათებელი და პირიქით.  სამართალი არ არის და არც შეიძლება იყოს იზოლირებული ადამიანების ყოფისგან, მეტიც, იგი სწორედ კულტურული და ისტორიული მოვლენაა. შესაბამისად, დემოკრატიულ საზოგადოებაში, საკანონმდებლო დონეზე განსაზღვრული თავისუფლების შინაარსი, ამ საზოგადოებაში მცხოვრები თითოული ადამიანების ინდივიდუალური თავისუფლებიდან გამომდინარეობს და, გარკვეულწილად, მათ შორის ბალანსსაც ემსახურება.  სამართლის არსებობის საჭიროება დგება მხოლოდ მაშინ, როცა ერთზე მეტი ადამიანის სოციალურ ურთიერთობებთან გვაქვს საქმე. კონსტიტუციით განსაზღვრული თავისუფლებებიც ინდივიდის უფლების დაცვას გულისხმობს არამართლზომიერი ჩარევისგან, ნებისმიერი პირის, თუ თავად სახელმწიფოს მხრიდან. ამიტომ, საზოგადოებრივი პასუხისმგებლობა თავად არის თავისუფლების განუყოფელი კომპონენტი.  - მაინც როდის არის დასაშვები ადამიანის თავისუფლების შეზღუდვა, რა მაგალითები არსებობს ამ თვალსაზრისით?  - ეს კითხვა სხვანაირად რომ დაგვესვა - „როდის არ იზღუდება ადამიანის თავისუფლება”, ალბათ, პასუხი ძალიან გამიჭირდებოდა. ყოველდღიურ ცხოვრებაში, კარგად თუ დავუკვირდებით, ჩვენი თავისუფლება მუდმივად შეზღუდულია - სამართლით, მორალით, რწმენით, მსოფლმხედველობით და ა.შ.  თავისუფლების ცნებას სხვადახვა ეპოქის მოაზროვნეები - სხვადასხვანაირად განმარტავდნენ, მაგრამ, ალბათ, ყველას გვსმენია გამონათქვამი: „შენი უფლება გაშალო მკლავი მთავრდება იქ, სადაც იწყება ჩემი ცხვირი”. სწორედ ეს მიდგომაა დღეს ყველაზე გაზიარებული. დემოკრატიულ საზოგადოებაში, თავისუფლების სამართლებრივ მასშტაბს ადამიანის ღირსება ქმნის, აქედან გამომდინარე, ჩვეულებრივ პირობებში, სახელმწიფოს მიერ ამ უფლებებსა და თავისუფლებებში ჩარევა ყოველთვის გარკვეული მიზნიდან უნდა მომდინარეობდეს, არ უნდა იყოს თვითნებური და არ უნდა ხდებოდეს დასჯის მიზნით.  ჩვენი ქვეყნის კონსტიტუცია, ისევე, როგორც ადამიანის უფლებათა საერთაშორისო სამართლის აქტები, ადგენს ისეთ უფლებებსა და თავისუფლებებს, რომელიც ან საერთოდ არ შეიძლება შეიზღუდოს (აბსოლუტური უფლებები), ან, ამისათვის აუცილებელი წინაპირობის შემთხვევაში, მათი შეზღუდვა შესაძლებელია (ჩარევას დაქვემდებარებული უფლებები). ისეთი უფლებებისა და თავისუფლებების ჩამონათვალი, რომელიც არასდროს ექვემდებარება ჩარევას, საკმაოდ მცირეა (წამებისა და არადამიანური მოპყრობის აკრძალვა, რწმენის თავისუფლება (forum internum)), თუმცა, ეს არ ნიშნავს იმას, რომ სხვა უფლებები ნაკლებად მნიშვნელოვანი ან უფრო ნაკლები ღირებულებისაა. ამის საილუსტრაციოდ, სიცოცხლის უფლებაც გამოდგება, რომლის მნიშვნელობა, ალბათ, დავას არავისთვის გამოიწვევს, თუმცა, თუკი ადამიანის წამება ყოველთვის დაუშვებელია, აუცილებელი მოგერიებით სიცოცლის ხელყოფა მართლზომიერ ქმედებას წარმოადგენს.  როგორც ვთქვით, უფლებებისა და თავისუფლებების უმრავლესობაში ჩარევა, თავისთავად არ გულისხმობს ამ უფლების ხელყოფას. ამის მიუხედავად, ნებისმიერი მსგავსი ჩარევა, სახელმწიფოს მხრიდან, მკაცრ კონტროლს ექვემდებარება. მსგავსი ჩარევა ყოველთვის უნდა ეფუძნებოდეს ლეგიტიმურ მიზანს, უნდა იყოს ამ მიზნის მიღწევისთვის გამოსადეგი და აუცილებელი დემოკრატიულ საზოგადოებაში, ჩარევისას, ასევე, აუცილებელია პროპორციულობის დაცვა და მიზნის მისაღწევად ყველაზე ნაკლებად მტკივნეული მეთოდის გამოყენება.  ასე რომ, თავისუფლების კონსტიტუციურ-სამართლებრივი ჩარჩო, თავადვე ადგენს ამ თავისუფლების შეზღუდვის შესაძლებლობას, ოღონდ ისე, რომ მის ძირითად ღირებულებას - ადამიანის ღირსებას საფრთხე არ შეექმნას.  - რა აჩვენა ქართულმა რეალობამ, გადაკვეთა თუ არა ხელისუფლებამ ზღვარი ახალი კორონავირუსის წინაარმდეგ ბრძოლის პირობებში?  - ახალი კორონავირუსის - COVID19-ის პანდემია გამოწვევა აღმოჩნდა არამხოლოდ ქართული ახალგაზრდა და მყიფე დემოკრატიისთვის, არამედ - მთელი დემოკრატიული სამყაროსთვის.  ვირუსთან გამკლავებისთვის საჭირო, დღემდე ყველაზე გაზიარებული და ეფექტური მეთოდი სოციალური დისტანციაა. ამ ზომების გატარება ხელისუფლებებისთვის სპეციალური რეჟიმების დაწესებას, არასტანდარტული ღონისძიებების გატარებასა და სახელმწიფოს მართველობის არაორდინალურ განხორციელებას ნიშნავს. ჩვეულებრივი მოქალაქეებისთვის კი, ეს ყველაფერი იმ ძირითადი უფლებების შეზღუდვაში გამოიხატება, რომელიც კაცობრიობამ დიდი ხნის ბრძოლით მოიპოვა და დღეს, თითოეული ჩვენგანისთვის, ქვეყნის კონსტიტუციითა და თუ სხვადასხვა საერთაშორისო აქტებით არის გარანტირებული.  საგანგებო მდგომარეობა არის განსაკუთრებული სიტუაცია, როდესაც ქვეყნის მთავრობებს ენიჭებათ განსაკუთრებული ღონისძიებების გატარების უფლებამოსილება, რისი განხორციელების შესაძლებლობაც ჩვეულებრივ პირობებში არ აქვთ. არაერთი ქვეყნის შემდეგ, საქართველო სწორედ ასეთი მდგომარეობის გამოცხადების აუცილებლობის წინაშე დადგა, კორონავისურის ინფექციის გავრცელების თავიდან ასაცილებლად.  უნდა აღინიშნოს, რომ საგანგებო მდომარეობის გამოცხადებამდე, ხელისუფლებას სოციალური დისტანციის დაცვისთვის საჭირო ზომების გატარება, დიდი ხნით ადრე, უკვე დაწყებული ჰქონდა. მიუხედავად ამისა, მარტის დასაწყსში უკვე ცხადი გახდა, რომ ადამიანების სოციალური პასუხისმგებლობა ვერ გაუმკლავდებოდა ეპიდემიის გავრცელებასთან ბრძოლას. იყო კარანტინის წესების დარღვევის, სოციალური დისტანციის წესების უგულვებელყოფის არაერთი შემთხვევა. ყველაზე ნათელი მაგალითი, ამ მხრივ, საქართველოს მართლმადიდებლური ეკლესიის ხისტი პოზიცია იყო, რაც კიდევ უფრო აუცილებელს ხდიდა განსაკუთრებული ზომების მიღებას.  საგანგებო მდგომარებობით გათვალისწინებულმა შეზღუდვებმა, თითოეულ ჩვენგანზე მოახდინა გავლენა. შეიზღუდა ისეთი უფლებები, რომელიც თითოეული ჩვენგანის ყოველდღიურობის ნაწილია; დაწესდა სპეციალური რეგულაციები ადამიანების თავშეყრაზე, დაიხურა საზოგადოებრივი თავშეყრის ადგილები, შეიზღუდა ტრანსპორტით გადაადგილება და აშ..მიუხედავად იმისა, რომ შეზღუდვების დაწესება აუცილებელი იყო და საგანგებო მდგომარეობის გამოცხადებას საზოგადოების ფართო კონსენსუსი უძღოდა წინ, თავისუფლების შეზღუდვის ნაწილში გარკვეულ პრობლემებს მაინც გადავაწყდით.  როგორც ვთქვით, ყველა ზომა უნდა იყოს პრობლემასთან დაკავშირებული და მიზნად მის მოგვარებას უნდა ისახავდეს. სოციალური დისტანციისა და მასთან დაკავშირებულ შეზღუდვებთან დაკავშირებით, გაურკვეველია, რა მიზანს ისახავდა ოჯახის წევრების, რომლებიც ერთად ცხოვრობდნენ, დაჯარიმება სახლს გარეთ, ზოგადად დაწესებული დისტანცირების წესების დარღვევისთვის; ასევე, რა მიზანს ემსახურებოდა ისეთი ონლაინ ვაჭრობის აკრძალვა, რომლის განხორციელება სოციალური დისტანცირების წესებს არ უქმნიდა საფრთხეს; დეკრეტით გათვალისწინებული მოთხოვნების მეორედ დარღვევისთვის გათვალისწინებული 6-წლიანი პატიმრობის პროპორციულობა და აშ.  აკრძალვების ფონზე, რაც უამრავ ადამიანს სარჩოს გარეშე ტოვებს, განსაკუთრებული მნიშვნელობა ენიჭება, სახელმწიფოს მიერ ადამიანების სოციალური უფლებების დაცვასა და კრიზისიდან გამოსვლას, ადამიანის უფლებების განუხრელი დაცვით. რაღაც დონეზე, უკვე გადაიდგა მთელი რიგი ნაბიჯები, თუმცა, ჩააბარებს თუ არა ხელისუფლება მის წინაშე არსებულ ამ რთულ გამოწვევას, ამაზე კრიზისიდან სრულად გამოსვლისა და ცხოვრების ნორმალურ რეჟიმში დაბრუნების შემდეგ შეგვეძლება საუბარი.  - რეგულაციების დარღვევები ახსენეთ. როგორ ფიქრობთ, ზოგადად, რამდენად ესმით მოქალაქეებს მსგავსი შეზღუდვების მნიშვნელობა?  - ისეთი ექსტრემალური პირობები, რომელშიც ბოლო თვეებია გვიწევს ცხოვრება, ცხადია, უცხოა არამარტო ჩვენთვის, არამედ ნებისმიერი სხვა ქვეყნის მოქალაქისთვისაც, რომელსაც შეეხო შესაბამისი აკრძალვები.  უნდა ითქვას, რომ ცალკეული შემთხვევების მიუხედავად, მოსახლეობის ძალიან დიდი წვლილი და სოციალური პასუხისმგებლობა იყო სწორედ ის ფაქტორი, რამაც საქართველოში ვირუსის გავრცელების მასშტაბი საგრძნობლად შეამცირა და შესაძლებელი გახადა მასთან გამკლავება, მასობრივი პანიკისა და ასეულობით გარდაცვლილი ადამიანის გარეშე.  ვფიქრობ, მოსახელობამ შეზღუდვების მნიშვნელობა ძალიან სწრაფად გაითავისა, ამის მაგალითი იყო საგანგებო მდგომარეობის შემოღებამდე, რეკომენაციების გათვალისწინება, უამრავი ბიზნესის მიერ მაღალი სოციალური პასუხისმგებლობის გამოჩენა და საკუთარი დასაქმებულებისათვის ხელშეწყობა, სხვა.  თუმცა, საზოგადოებამ, ასევე, კარგად იხილა, ის ცალკეული შემთხვევბი, როცა ადამიანები კარანტინში ყოფნაზე უარს აცხადებდნენ, ბიზნესები (მაგალითად, „სპარი“), რომელმაც სრულიად უსირცხვილოდ შექმნილი მდგომარეობის საკუთარი ინტერესების სასარგებლოდ გამოყენება გადაწყვიტა, ვნახეთ უპასუხისმგებლო თავშეყრებიც, ვნახეთ მართლმადიდებლური ეკლესიის მიერ მიღებული გადაწყვეტილებაც, რომელმაც საკუთარი სოციალური პასუხისმგებლობის ჯერ სახელმწიფოზე, შემდეგ კი, მრევლზე გადატანით, უამრავ ადამიანს შეუქმნა საფრთხე.  ვფიქრობ, უნდა ითქვას, რომ, მოსახელობის დიდი ნაწილის რეაქციის, ასევე, კრიზისით გამოწვეული ეკონომიკური სირთულეების, უამრავი ბიზნესის გაჩერების, ზოგის საერთოდ ბაზრიდან გაქრობის, მწვავე სამედიცინო პრობლემების და სხვა ძალიან რთული შეზღუდვების მიუხედავად, კრიზისმა და მასთან გამკლავებამ კარგად აჩვენა, რომ საქართველო სრულყოფილ სახელმწიფოდ შედგა.

COVID 19 საინფორმაციო კამპანია – დარჩი სახლში თუ არ დარჩები, შეგრჩება. #გაიზიარეპასუხისმგებლობა და მალე მორჩება.