„ყველაფერი შეიძლება მოხდეს“ – კობიაანთკარში დაბადებული ბიჭის ისტორიაა, რომელიც ამერიკაში ბესთსელერად იქცა, 1952 წელს კი ჰოლივუდში ამავე სახელწოდების ფილმი გადაიღეს, სადაც ქართული სიმღერები და დიალოგები ისმის. გიორგი პაპაშვილის ამერიკულ ისტორიას წინ გრძელი გზა უძღოდა. საბჭოთა ოკუპაციის შემდგომ, ეროვნულ მთავრობასთან ერთად იგი ემიგრაციაში წავიდა. რამდენიმე წელი თურქეთში დაჰყო – თხრიდა ჭებს, მუშაობდა ტაქსის მძღოლად...  მან მოახერხა ამერიკაში გამგზავრება და თავდაპირველად ინგლისურის არ ცოდნის გამო, ჟესტების ენით ნიუ–იორკში, 24 წლის ასაკში ცხოვრების ახალ გამოწვევებთან ჭიდილი. ისევე როგორც თურქეთში, ამერიკაშიც ხან ლითონჩამოსხმელ ქარხანაში მუშაობდა, ხან შეფმზარეულის დამხარედ რესტორანში და ჭურჭლის მრეცხავად. გიორგი პაპაშვილი ჩინებულ მთხრობელი იყო და, მის გარშემო, ყველას უნდოდა მისი მონაყოლის მოსმენა. კალიფორნიაში შეხვდა მომავალ მეუღლეს – მწერალ ჰელენ უაიტს, სწორედ მათ ერთობლივ ნოველების კრებულს წარმოადგენს – „ყველაფერი შეიძლება მოხდეს“. წიგნი ძალიან მალე გახდა პოპულარული, 2 მილიონამდე ეგზემპლიარი გაიყიდა და დაახლოებით 20 სხვადასხვა ენაზე ითარგმნა.  ნაწარმოების ეკრანიზაციაც წარმატებული გამოდგა – ამბავი იმაზე, თუ როგორ უნდა იქცეოდეს ადამიანი ოქროს გლობუსით დაჯილდოვდა.  გიორგი პაპაშვილისა და ჰელენ უაიტის ერთობლივმა ნაწარმოებებმა თავისი კვალი დატოვეს ამერიკულ ლიტერატურაში და საპატიო ავტორებად აღიარეს.  #გადაიაზრეისტორია რადგან #ესქვეყანაშენია

მსოფლიოში ყოველწლიურად წარმოებული საკვების მესამედი ნარჩენად იქცევა (ბუნების მსოფლიო ორგანიზაცია – WWF). არადა ეს ოდენობა მსოფლიოში მილიონობით ადამიანს გამოკვებავდა. რა იწვევს საკვები ნარჩენების დიდი რაოდენობით წარმოქმნას? მათ რამდენიმე გარემოება იწვევს. კერძოდ: •ინფრასტრუქტურული, ტექნოლოგიური ან კლიმატური პირობების გამო საკვები ვერ აღწევს მომხმარებლამდე – ანუ საკვები, რომელიც მიწოდების საწყის ეტაპზევე იკარგება. •ვადის გასვლის გამო წარმოქმნილი საკვები ნარჩენი – ანუ გაფლანგული საკვები. •ადამიანების მიერ საჭიროებაზე გაცილებით მეტი საკვების ყიდვა და მომზადება. რაც თავის მხრივ ჭარბ საკვებ ნარჩენს წარმოშობს. კავკასიის გარემოსდაცვითი არასამთავრობო ორგანიზაციების ქსელის (CENN) ინფორმაციით საქართველოს ნაგავსაყრელებზე ყოველდღიურად დიდი რაოდენობის პროდუქტი ხვდება, რომელიც ჯერ კიდევ ვარგისია საკვებად. ნარჩენები გარემოსაც აზიანებს – ნაგავსაყრელზე მოხვედრილი ნარჩენები იხრწნება და გამოიყოფა სათბურის აირები, მათ შორის – მეთანი, რომელიც ზიანის მომტანია. საკვები ნარჩენები განსაკუთრებით სადღესასწაულო დღეებში მატულობს, როცა ხშირად საჭიროებაზე მეტ პროდუქტს ვყიდულობთ. გაუფრთხილდი საკვებს, სწორად დაგეგმე მაგალითად რა რაოდენობის პროდუქტი გჭირდება ახალი წლის შესახვედრად და თუ შეატყე რომ ბევრი პროდუქტი იყიდე გაუზიარე სხვას, რადგან #ესქვეყანაშენია.

მართალია, ახალი წლის წარმოდგენა ფეიერვერკის გარეშე გვიჭირს, მაგრამ ცოტა თუ ფიქრობს იმ ზიანზე, რაც პიროტექნიკის გამოყენებას ახლავს თან. პიროტექნიკა არა მხოლოდ გამვლელებისთვის არის საშიში, არამედ მიუსაფარი ცხოველებისთვისაც, რომლებიც უმისამართოდ გასროლილი მაშხალით შეიძლება სასიკვდილოდ დაზიანდნენ. ფრინველებისთვის, ამ მხრივ, კიდევ უფრო რთული სიტუაციაა, რადგან ისინი ასეთ ხმაურს ვერ იტანენ. გარდა ამისა, მაშხალები და ასაფეთქებლები აბინძურებენ ქუჩებს და ხშირი გამოყენებისას, მორჩენილ ნამწვავებს ქუჩაში ყოველ ფეხის ნაბიჯზე გადააწყდები.  აუცილებლად გასათვალისწინებელია ისიც, რომ დაზიანებული, ვადაგასული, ან არასწორად გამოყენებული მაშხალა შესაძლოა ხელში აფეთქდეს. გაუფრთხილდი საკუთარ თავსა და გარემოს, იყავი მაგალითი სხვებისთვის, #გაიზიარეპასუხისმგებლობა, რადგან #ესქვეყანაშენია.

საზოგადოებრივი ორგანიზაციების ერთიანი ვებპორტალი CsoGeorgia.org ასოციაცია „ანიკას“ აღმასრულებელ დირექტორს, ქ-ნ ირინე ინასარიძეს სახელმწიფო საგრანტო დაფინანსების საკითხებზე ესაუბრა. ქ-ნ ირინე, მიგიღიათ თუ არა სახელმწიფო საგრანტო დაფინანსება და რომელი საჯარო უწყებებისგან? რას ეხებოდა პროექტები? რა იყო აქტივობების მიზანი? ასოციაცია „ანიკას“ სახელმწიფო საგრანტო დაფინანსება ორი უწყებისგან აქვს მიღებული: კულტურის სამინისტროსა (მაშინ მხოლოდ კულტურის სამინისტრო იყო) და აწ უკვე ყოფილი სპორტისა და ახალგაზრდობის სამინისტროსგან. კულტურის სამინისტროს პროექტის ფარგლებში, შევქმენით ახალი პიესა და დავდგით სპექტაკლი შშმ პირებისა და პროფესიონალი მსახიობების მონაწილეობით მარჯანიშვილის დიდ საკონცერტო დარბაზში. პროექტის მიზანი იყო საზოგადოების ცნობიერების ამაღლება და შშმ ადამიანების საზოგადოებაში ინკლუზია; სპორტისა და ახალგაზრდობის სამინისტროს პროექტის ფარგლებში, შევქმენით სამკერვალო სახელოსნო შშმ ახალგაზრდებისა და შშმ ბავშვების მშობლებისთვის. მიზანი იყო შშმ პირების დასაქმება და ეკონომიკური მდგომარეობის გაუმჯობესება, პროფესიული უნარების ჩამოყალიბება. სახელმწიფო საგრანტო პროექტის განხორციელებისას თუ გქონიათ რამე სახის გამოწვევა? როგორ მოგიგვარებიათ? პროექტების განხორციელების პროცესში გამოწვევები არ გვქონია. როგორ იგებთ სახელმწიფო საგრანტო კონკურსების შესახებ ინფორმაციას? თქვენი შეფასებით, რამდენად ხელმისაწვდომია ინფორმაცია ფართო აუდიტორიისთვის? როგორც ვიცი, ინფორმაციას აქვეყნებენ საკუთარ ვებგვერდებზე და ოფიციალურ სოციალურ ქსელებში. რამდენიმე წელია, სახელმწიფო საგრანტო კონკურსებში მონაწილეობა არ მიგვიღია სწორედაც რომ ინფორმაციაზე ნაკლები წვდომის გამო. კონკურსების შესახებ ინფორმაცია ნამდვილად არ არის ხელმისაწვდომი ფართო აუდიტორიისთვის. საპროექტო განაცხადების მომზადებისას თუ გქონიათ შეკითხვები (თუ კი, რა სახის?) გრანტის გამცემ სუბიექტებთან და თუ გისარგებლიათ მათი კონსულტაციით პროექტის განაცხადის ჩაბარებამდე? სპორტისა და ახალგაზრდობის სამინისტროს ეს საკითხი კარგად ჰქონდა ორგანიზებული. მართავდა საკონსულტაციო შეხვედრების დღეებს და ინდივიდუალური კონსულტაციების შესაძლებლობაც გვქონდა. სამოქალაქო საზოგადოების ორგანიზაციების წარმომადგენლები ხშირად მიუთითებენ, რომ უარის შემთხვევაში, არა მხოლოდ ქულათა სისტემით, არამედ სიტყვიერადაც უნდა იყოს ახსნილი - თუ რა მიზეზით ვერ გავიდა ესა თუ ის პროექტი/იდეა კონკურსში. ეს პრაქტიკა მათ საშუალებას აძლევთ, დაინახონ დამუშავებული საპროექტო წინადადების ხარვეზები, რაც მომავალში უკეთესი განაცხადის წარდგენის შესაძლებლობას ზრდის. თქვენ როგორი გამოცდილება გაქვთ? გქონიათ შემთხვევა, როდესაც განაცხადი ვერ გავიდა კონკურსში და სიტყვიერი ახსნა-განმარტება მოითხოვეთ? თუ განუმარტავს პასუხისმგებელ უწყებას უარის მიზეზები? და ეს განმარტებები დაგხმარებიათ თუ არა შემდგომში განაცხადის უკეთ მომზადებაში? ჩვენ უარის განმარტებები არ მიგვიღია, თუმცა სამოქალაქო საზოგადოების ორგანიზაციების მოსაზრებებს ვეთანხმები: -  დასაბუთებული უარის მიღება სასარგებლო იქნება ორგანიზაციის შემდგომი განვითარებისთვის. კვლევით დასტურდება, რომ საჯარო უწყებების მხრიდან საგრანტო პროგრამის შემუშავების ეტაპზე არ არსებობს დაინტერესებული პირების მონაწილეობის პრაქტიკა... თქვენი ხედვით, რას შეცვლიდა საგრანტო პროგრამის შემუშავებაში სამოქალაქო საზოგადოების ორგანიზაციების მონაწილეობა? სამოქალაქო საზოგადოების ორგანიზაციებმა ბევრად უკეთ ვიცით ჩვენი მიზნობრივი ჯგუფის საჭიროებები და პრიორიტეტები. შესაბამისად, ჩვენი მონაწილეობა საგრანტო პროგრამის შემუშავებაში განაცხადს საჭიროებების მოგვარებაზე უფრო მეტად ორიენტირებულს გახდის. საქართველოში მუნიციპალიტეტებს გრანტის გაცემის უფლება არ აქვთ. რა ბარიერებს უქმნის ეს წესი ადგილობრივ ორგანიზაციებს, მოსახლეობას და რა შესაძლებლობებს გააჩენს ამ წესის ცვლილება? ასოციაცია „ანიკა“ ბოლო წლებია აქტიურად მუშაობს მუნიციპალიტეტებთან, აძლიერებს ადგილობრივ ორგანიზაციებს, რათა მათ შეძლონ საკუთარ მუნიციპალიტეტებთან მჭიდრო თანამშრომლობა და შესთავაზონ მოსახლეობას მათ საჭიროებებზე მორგებული მომსახურებები. ხშირად არის, რომ მუნიციპალიტეტი მზადაა ითანამშრომლოს სამოქალაქო საზოგადოების ორგანიზაციასთან, მაგრამ ვერ ნახულობს გზას ამგვარი თანამშრომლობისთვის და ამის გამო, საკუთარ მუნიციპალურ ა(ა)იპ-თან თანამშრომლობს, რაც ბევრად ნაკლებ ხარისხს ნიშნავს. ეს მნიშვნელოვან ბარიერებს ქმნის მუნიციპალიტეტებში, როგორც სამოქალაქო საზოგადოების ორგანიზაციებისთვის, ასევე მოსახლეობისთვის. ცვლილებები შეამსუბუქებს ბარიერებს და გაზრდის კონკურენციას სამოქალაქო საზოგადოების ორგანიზაციებს შორის, რაც აისახება პროექტის შესრულების ხარისხზე და შესაბამისად, მოსახლეობის კეთილდღეობაზე.   მოამზადა თეკლე ქაროსანიძემ

ოთარ იოსელიანის ერთ–ერთი პირველი ფილმი „აპრილი“ დასრულებისთანავე საბჭოთა ცენზურის ყურადღების ქვეშ მოექცა და მაყურებელმა ფართო ეკრანზე ვერ იხილა.  ამ ამბავს აკაკი ბაქრაძე დაწვრილებით იხსენებს თავის მოგონებებში: „ეს ფილმი ერთ პასუხისმგებელ პირს უჩვენეს, მან სევდიანი სახითა და დარდიანი თვალებით უყურა ფილმს და თქვა: ამ კინოსურათის ჩვენება არ შეიძლება, იგი მიმართულია ავეჯის შეძენის წინააღმდეგ“...  • რა შუაშია ავეჯი? ფილმის გმირები, ახალგაზრდა ცოლ–ქმარი მეზობლების შემხედვარე, იწყებენ ავეჯის შეძენას, სახლი არასაჭირო ნივთებით ივსება, თანაც ისე რომ მათ პატარა ბინაში გადაადგილება და ერთმანეთის დანახვაც კი ჭირს. ფილმის გმირები გამოსავალს არასაჭირო ავეჯის თავიდან მოცილებაში პოულობენ – გამოაღებენ ფანჯარას და ავეჯს ეზოში ყრიან. ამით გმირები თავისუფლებასა და დაკარგულ სილაღეს იბრუნებენ.  • რა მოხდა შემდგომ?  ცენზურამ ფილმში მხოლოდ ის დაინახა, რომ გმირები ავეჯს ყრიან და ეს ავეჯის მწარმოებელი მუშაკების შრომის უპატივცემულობად მიიჩნია.  „უმეცარი ადამიანების ჩარევამ დაღუპა „აპრილი“. ვინ აგებს... პასუხს „აპრილზე“? ... კინოსტუდიაში მთელი ფილმი გაქრა და ვითომც არაფერი მომხდარა“, – იხსენებს აკაკი ბაქრაძე. • ფილმის აღდგენამდე „აპრილი“ არავის უნახავს.  ოთარ იოსელიანი ერთ–ერთია იმ რეჟისორთა შორის, რომლის ფილმებიც საბჭოთა რეჟიმის დროს ზეწოლას განიცდიდნენ. „გიორგობისთვეს“, „იყო შაშვი მგალობელის“, „პასტორალის“ ... რეჟისორს საქართველოს დატოვება მაინც მოუწია, თუმცა ბევრი იბრძოლა, რომ ავტორიტარიზმის დროს კინოენა თავისუფალი აზრის გამოხატვის საშუალებად ექცია.  #გაიზიარეპასუხისმგებლობა, რადგან #ესქვეყანაშენია

სახელმწიფო გრანტების გაცემა და მართვა 3 ეტაპად იყოფა: გრანტების გაცემის დაგეგმვა – პროგრამის შექმნა, გრანტების გაცემის დაგეგმვა. გრანტების გაცემის პროცესი – კონკურსის გამოცხადება, კომისიის ფორმირება, განაცხადების მიღება და შეფასება, გადაწყვეტილების მიღება და გასაჩივრება. გრანტების მონიტორინგი და შეფასება – გრანტების განხორციელების მონიტორინგი, საგრანტო პროგრამების შეფასება. ჩვენი პუბლიკაცია სახელმწიფო გრანტების გაცემის დაგეგმვის პროცესს ეხება. გრანტების გაცემის დაგეგმვა ერთ–ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი ეტაპია, რომლის დროსაც საჯარო ინსტიტუტებმა უნდა გაითვალისწინონ გრანტის გაცემის მარეგულირებელი წესი, რომელიც განსაზღვრავს გარკვეულ ჩარჩო პირობებს კონკურსის გამოცხადებიდან გრანტის შესრულებისა და მიღება–ჩაბარების ეტაპის ჩათვლით. ასევე, გრანტის მიზნობრიობის განსაზღვრა ერთ–ერთი მნიშვნელოვანი საკითხია დაგეგმვის პროცესში. საქართველოს ახალგაზრდა ეკონომისტთა ასოციაციამ, სამოქალაქო საზოგადოების ინსტიტუტის მხარდაჭერით, შეისწავლა საჯარო ინსტიტუტების მიერ გაცემული სახელმწიფო გრანტები, მათ შორის გრანტების დაგეგმვის პროცესი. ორგანიზაციის მიერ 2019 წელს საჯარო უწყებების მიერ გაცემული გრანტების შესწავლის მონაცემების მიხედვით – თითოეულ საგრანტო კონკურსისთვის განსაზღვრული იყო მიზანი, რომელიც გარკვეული პრობლემის გადაჭრას ან გარკვეული ჯგუფის ხელშეწყობას, მდგომარეობის გაუმჯობესებას ითვალისწინებდა. „... თუმცა, აღსანიშნავია, რომ საგრანტო კონკურსის მიზნისა და ზოგადად საჭიროების დასაბუთება ძირითად შემთხვევაში შესაბამისი კვლევითი დოკუმენტით ან მონაცემებით არ იკვეთება და არ დასტურდება“, აღნიშნულია ახალგაზრდა ეკონომისტების კვლევაში. კონკურსის მიზნობრიობის უკეთ განსაზღვრა უფრო მეტად გაამარტივებდა პრობლემის აღწერის, დასაბუთების, გარემოს შეფასების და შემდეგში საგრანტო აქტივობების გაცნობიერებულად განსაზღვრის პროცესს.  უნდა აღინიშნოს, რომ საჯარო უწყებას შესაბამისი დებულებით არ ეკისრება მსგავსი კვლევების ჩატარება, თუმცა კვლევითი მონაცემები უფრო ეფექტიანს გახდიდა გრანტის გამცემი ინსტიტუტისა და მიმღების თანამშრომლობას, გრანტის განხორციელების პროცესს.  როგორ ხდება გამოცხადებული საგრანტო კონკურსის მიზნის და საჭიროების შერჩევა? შესწავლილი მაგალითებით საჯარო ინსტიტუტები სხვადასხვა მიდგომას იყენებენ.  ზოგიერთი უწყების წარმომადგენელი აღნიშნავს, რომ: საგრანტო წესით დასაფინანსებელი ღონისძიებები შეირჩევა (...) გასული წლების პროგრამული ანგარიშების კვლევის საფუძველზე. (...) ზოგიერთ შემთხვევაში სამინისტროს საბიუჯეტო პროგრამებით განსაზღვრულია საგრანტო წესით დაფინანსებას დაქვემდებარებული მიმართულებები, (...) ან წინა წლებში გაცემული გრანტების პროგრამული ანგარიშებისა და საერთაშორისო ორგანიზაციების შეფასებების გათვალისწინებით ხდება მომდევნო საგრანტო კონკურსის შინაარსის დაგეგმვა (...) ზოგიერთი უწყების საგრანტო კონკურსის მიზანი და პრიორიტეტული მიმართულებები თითქმის უცვლელია წლების განმავლობაში, რასაც უწყების საქმიანობით და კომპეტენციის სპეციფიკით ხსნიან.  საზოგადოებრივი ორგანიზაციები მზადყოფნას გამოთქვამენ ჩაერთონ პრობლემებისა და პრიორიტეტების გამოვლენის პროცესში, შესაბამისად მზად არიან ითანამშრომლონ სამთავრობო უწყებებთან არა მხოლოდ გრანტის მიღების შემთხვევაში, არამედ საგრანტო კონკურსის გამოცხადებამდეც. კიდევ ერთი პრობლემა, რომელიც სახელმწიფო გრანტების დაგეგმვის პროცესისთვის გამოვლინდა – საგრანტო საკონკურსო წინადადების მომზადებისთვის მოკლე ვადებია, უმეტესად, ორგანიზაციებს დაჩქარებულად, არაგონივრულ ვადებში უწევთ საგრანტო დოკუმენტების მომზადება– გაგზავნა. ზოგჯერ იმდენად მცირეა ვადებია, რომ გამოკითხული ორგანიზაციების თქმით, „ (...) ამ პერიოდში საჯარო რეესტრიდან განახლებული ამონაწერის გაკეთებაც კი ვერ ხერხდება და გამართული პროექტის მომზადება და დაწერა ასეთ მოკლე დროში საკმაოდ რთულია“.  კვლევა...  მოამზადა: თეკლე ქაროსანიძემ

იცი რომ ბიუჯეტი ხალხის ფულია? უყურე ვიდეოს და გაიგე რა არის და როგორ იქმნება სახელმწიფო ბიუჯეტი

„იდეების აუქციონმა“ სამ გუნდს კარგი და საინტერესო საქმეების კეთების საშუალება მისცა: ბაღდათის სოფელ დიმში მცხოვრები ქალები ღია კინოთეატრის მოწყობას, ახალციხეში ბავშვთა და მოზარდთა განვითარების ცენტრი აუტიზმის შესახებ ცნობადობის ამაღლებისა და ქცევის სომხურენოვანი თერაპევტის გადამზადებას შეძლებენ. დათო ცინარიძე კი, რუსთავში, საკუთარ ეზოში შექმნილ ურბანულ ბაღს განავითარებს და თანამოქალაქეებისთვის სასაუბრო სივრცედ აქცევს.  „იდეების აუქციონი“ სხვადასხვა ჯგუფებს ეხმარება საკუთარი იდეები წარუდგინოს აუდიტორიას და მათგან ფინანსური მხარდაჭერა მოიპოვონ. მოკლედ რომ ვთქვათ ეს არის დაფინანსების ფორმა, რომელიც აკავშირებს თანხის პოტენციურ გამცემსა და იდეის ავტორს. მექანიზმს „ქრაუდფანდინგი“ ანუ სახალხო დაფინანსება ჰქვია, რომელიც წამოიწყო საქართველოს სტარტეგიული კვლევებისა და განვითარების ცენტრმა (CSRDG) და პირველი აუქციონიც ახლახანს გაიმართა, სამმა გუნდმა აუდიტორიისგან, მოსალოდნელზე მეტი მხარდაჭერა (20, 900 ლარი) მიიღო. ცენტრის მიერ წამოწყებული ახალი ინიციატივა გრძელდება – „იდეების აუქციონი“ უკვე ელოდება ახალ და საინტერესო იდეებს. ს აქართველოს სტრატეგიული კვლევებისა და განვითარების ცენტრი 1995 წელს დაარსდა, იმ ხანად საზოგადოებისთვის პრაქტიკულად უცნობი იყო საზოგადოებრივი ორგანიზაციის ცნება, თუმცა ცენტრის დამფუძნებლები თვლიდნენ, რომ სწორედ ეს იურიდიული ფორმა იძლეოდა შესაძლებლობას მოსახლეობისთვის სასარგებლო საქმიანობა წამოეწყოთ.  თითქმის სამი ათეული წლის საქმიანობისა და გამოცდილების ცენტრი რამდენიმე მნიშვნელოვან პროგრამას ახორციელებს სოციალური მეწარმეობისა და თემის განვითარების მიმართულებით, ევროინტეგრაციის ხელშეწყობის კუთხით, მუშაობს კარგი მმართველობის ხელშეწყობის, სოციალური პასუხისმგებლობის დამკვიდრებისა და მომხმარებელთა უფლებების დაცვის მიზნით.

ალბათ, ბევრს არ სმენია იაკობ ზუბალაშვილის შესახებ. დღეს მოგიყვებით თუ რა აკავშირებს მას წიგნიერების გავრცელებასთან და ლუვრთან. ზუბალაშვილების გვარი გამორჩეულია, შუასაუკუნეებიდან მოყოლებული ხუთ ათეულამდე ზუბალაშვილი მაინცაა ცნობილი, რომლებიც კომერციით, მეწარმეობით, ქველმოქმედებითა და მეცენატობით იყვნენ დაკავებულნი. ნიკო ნიკოლაძე აღნიშნავდა, რომ „საქართველოში ბევრია მდიდარი, მაგრამ ზუბალაშვილთა მსგავსი ქველმოქმედი არავინაა“. მათ შორისაა იაკობ ზუბალაშვილი, მისი ცხოვრების ბევრი დეტალი უცნობია, თუმცა თავისი წინაპრების, ძმების მსგავსად ქველმოქმედი იყო. 1876 წელს დაიბადა და ცხოვრების პირველი ნახევარი საქართველოში განვლო. მან წიგნიერების გავრცელების კუთხით დიდი წვლილი შეიტანა, მისი ინიციატივით ჩამოყალიბდა საგამომცემლო ამხანაგობა „ცისკარი“, ფინანსურ მხარდაჭერას უწევდა „ივერიას“, „მოგზაურს“, „ნაკადულს“, გეგმავდა საქართველოს ენციკლოპედიის გამოცემასა და მასზე მრავალი წელი მუშაობდა, აქტიურად ეხმარებოდა ქართველ სტუდენტებს. ცხოვრების მეორე ნახევარი საფრანგეთში გაატარა. მხატვრობითა და მუსიკით გატაცებული იაკობი აგროვებდა უნიკალურ ფერწერულ ტილოებს, ქანდაკებებს, გრავიურებს და ხელოვნების სხვა ნიმუშებს. რომელთა ნაწილს პარიზის სიძველეთასაცავებს – ლუვრს, ორსეს მუზეუმს, პეტი პალესა და დეკორატიული ხელოვნების მუზეუმს ხშირად ჩუქნიდა, ნაწილს კი აუქციონებზე ყიდდა. ლუვრისთვის 581 ნახატი გადაუცია, რისთვისაც იგი, როგორც „ხელოვნების მფარველი“, 1920 წელს საპატიო ლეგიონის მედლით დააჯილდოვეს, მოგვიანებით ლუვრის მეგობართა საზოგადოების საბჭოს წევრად აირჩიეს. ფრანგული სამყარო ქართველ მრეწველს, კომერსანტსა და ქველმოქმედს ჟაკ მიშელ ზუბალოვის სახელით იცნობს. იგი, როგორც ბაქოს ნავთობსაბადოების მეწილე, ძირითადად ამ ოჯახური ბიზნესიდან მიღებული დივიდენდებით ცხოვრობდა. 30–იან წლებში მისმა შემოსავლებმა მკვეთრად იკლეს – მეცენატმა და ქველმოქმედმა სიცოცხლის ბოლო წლები გაჭირვებაში გაატარა. ლუვრში, ერთ–ერთი საექსპოზიციო დარბაზის კედელზე ამოტვიფრულია მუზეუმის შემომწირველთა ვინაობა, რომელთა შორისაა იაკობ ზუბალაშვილის სახელიც. პეტი პალეს ერთ–ერთი დარბაზი კი „ზუბალაშვილის დარბაზად“იწოდება. წყარო: https://bit.ly/3kJLegu

8 მაისს ფაშიზმზე გამარჯვების დღეს აღნიშნავს მთელი მსოფლიო, პოსტ საბჭოთა სივრცეში კი მიღებული იყო 9 მაისს აღნიშვნა. მოუსმინეთ ლაშა ბაქრაძის საინტერესო პოდკასტს ამ თემაზე.

უკრაინელი ფოტოხელოვანი მარინა კარპიი 12 წელია რაც თბილისში ცხოვრობს. უკრაინის მხარდასაჭერად საქველმოქმედო ფოტოპროექტი „Voices from Georgia“ წამოიწყო.  „ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანი იყო, რომ უკრაინელ ხალხსაც კარგად აღექვა ის მხარდაჭერა, რასაც მე ვგრძნობდი საქართველოში. პროექტის მიზანი იყო შეგვექმნა ერთგვარი „დიჯითალ ხიდი“, სადაც ჰეშთეგშით #we_are_in_the_same_boat, უკრაინელები დაინახავდნენ, რომ ქართველი ხალხი განიცდის ომს უკრაინაში, ფოტოპორტრეტებთან ერთად მათ სათქმელს პოსტში უკრაინულ ენაზეც ვათავსებდით. ნამდვილად, ჩვენ ერთ ნავში ვართ, იმიტომ რომ, ერთი მტერი გვყავს და ამ ბრძოლაში, რა თქმა უნდა, ერთად უნდა ვიყოთ. მე მჯეროდა, რომ ქართველი ხალხი ყველა მეთოდით აჩვენებდა უკრაინელ ხალხს სოლიდარობას და ამ პროექტის განმავლობაშიც ასეც მოხდა, უამრავი მსურველი გამოჩნდა, რომლებსაც ჩვენ შავ-თეთრ პორტრეტებს ვუღებდით. საბოლოოდ კი პროექტი დავასრულეთ "IERI store x crosty"-ის ღონისძიებაზე თეთრი ფერით. ყველა, ვისაც ჰქონდა სურვილი, მოდიოდა თეთრი მაისურით და ფონიც თეთრი ავარჩიეთ ბოლო ფოტო დონაციისთვის, რადგან მინდოდა ფინალი ყოფილიყო იმედით სავსე, რაც ჩემთვის თეთრ ფერთან ასოცირდება.  ეხლა მგზავრების კონცერტისთვის ვემზადებით, რომელიც 11 მაისს გაიმართება ვასო აბაშიძის სახელობის მუსიკისა და დრამის თეატრში. მიხარია, რომ უკვე ყველა ბილეთი გაყიდულია. შემოსული თანხა #helpukraine ფონდში გადაირიცხება."  #არარუსეთს #არაოკუპაციას #მხარდაჭერაუკრაინას

„უკრაინა არის უსამართლო ბრძოლაში, მათ სჭირდებათ ჩვენი დახმარება.“ - "კახეთის ხმის" ინიციატივით კახეთში შეგროვდა 5000-მდე ჩურჩხელა, რომელიც უკრაინაში მებრძოლ ჯარისკაცებს გაეგზავნათ. ჩურჩხელას ჯერ კიდევ საუკუნეების წინ ქართველ მებრძოლებს ატანდნენ, რადგან ომის წინა ხაზზე საკვების მოპოვება ძნელია.