უამრავი მითი არსებობს მშობლებისა და შვილების ურთიერთობაზე. სამწუხაროდ, დღემდე საზოგადოების ნაწილი მიიჩნევს, რომ ბავშვის დატუქსვას და მის მიმართ გამოხატულ აგრესიას შეიძლება აღმზრდელობითი დანიშნულება ჰქონდეს. სინამდვილეში, ეს ძალადობის გამართლებაა, რაც ბავშვს, პირიქით, როგორც ფსიქოლოგიურად, ისე ფიზიკურად აზიანებს.  რა მიდგომები არსებობს ბავშვებთან ჰარმონიული ურთიერთობის შესაქმნელად, ამ და სხვა საკითხებზე იმშობლე მოგიყვებათ. რა არის „იმშობლე“? იმშობლე ონლაინ პლატფორმაა, რომელიც პოზიტიური მშობლობის მიდგომებს გასწავლის. მისი შექმნელები ამბობენ, რომ „ადამიანებს, რომლებიც ბავშვებთან ურთიერთობენ, განსაკუთრებული მისია აკისრიათ, ამიტომ მათ ბავშვის აღზრდის პროცესში მხარდაჭერა სჭირდებათ“. მხარდაჭერის მიზნით, ბავშვთა ფსიქოლოგებისა და ქცევის მეცნიერების მიერ შემუშავებული ეფექტური, არაძალადობრივი აღზრდის მეთოდებს მოიცავს პლატფორმა და მშობლებისთვის, ერთგვარ, დამხმარე საშუალებას წარმოადგენს. პლატფორმის ფარგლებში შეიქმნა „მშობლების დედაენა“, ხელით მოხატული წიგნი, რომელიც ანბანის მიხედვით, გვიყვება ბავშვთა ძალადობის ფორმებზე.  წიგნში შეტანილი სავარჯიშოები კი ეხმარება მშობლებს დაფიქრდნენ, როგორია მათი ამჟამინდელი მიდგომა და რა შეიძლება შეცვალონ, რომ მთავარი ამოცანა შვილების კეთილდღეობა ჰარმონიულად განვითარდეს.  პარალელურად შეიქმნა „მშობლების დედაენის“ ონლაინ ვერსია, ანუ სასწავლო პროგრამა, რომელიც 5 თავს მოიცავს: „ძალადობის ფორმები“, „ცუდი და კარგი დამოკიდებულებები“, „გამონათქვამები“, „მითები და რეალობა“ და „პოზიტიური აღზრდა“.  მოკლედ რომ ვთქვათ, ეს არის საჭირო და სასარგებლო ონლაინ რესურსი მშობლებისთვის იმაზე, თუ როგორია სწორი აღზრდის, არაძალადობრივი მიდგომა სხვადასხვა ასაკის ბავშვებთან.  საგანმანათლებლო რესურსი „იმშობლე“ შემუშავდა გაეროს ბავშვთა ფონდის მიერ, ევროკავშირის მხარდაჭერით.  პროექტის პარტნიორები არიან: ქცევის ანალიზის, სტრატეგიისა და კომუნიკაციის გუნდი (BISC Partners), არასამთავრობო ორგანიზაცია „წამების მსხვერპლთა ფსიქოსოციალური და სამედიცინო რეაბილიტაციის ცენტრი“ (GCRT), შემოქმედებითი სააგენტო “ლივინგსტონი” (Leavingstone). #გაიზიარეპასუხისმგებლობა, რადგან #ესქვეყანაშენია

გიორგი კეკელიძის პოპულარული ნაწარმოების სახელი ჰქვია ფონდს –„გურული დღიურები“. მისი მიზანია მოსწავლეებსა და სტუდენტებს, რომელთაც წინსვლა, ცოდნის გაღრმავება სურთ – ხელი შეუწყოს.  ეს შეიძლება იყოს სტიპენდია, კითხვის მოყვარულთათვის წიგნები, მაღალმთიან რეგიონებში ინტერნეტზე ხელმისაწვდომობა, ასევე სასკოლო ბიბლიოთეკების ახალი წიგნებით შევსება.  ფონდი "გურული დღიურები" მეგობრებმა დააარსეს. ისინი ფონდამდეც, ერთმანეთისგან დამოუკიდებლად, მსგავს სოციალურ აქტივობას ეწეოდნენ. 2017 წლიდან დღემდე, ფონდების მოძიებით, ერთგული მხარდამჭერებისა და შემომწირველების ხელშეწყობით, ფონდს 100–ზე მეტი სტიპენდიანტი ჰყავს. ფონდის საქმიანობა დამოკიდებულია საზოგადოების ჩართულობაზე.  სწავლას მოწყურებულ ახალგაზრდებს, მთელი საქართველოს მასშტაბით სკოლების, მასწავლებლების, ფონდის მეგობრების დახმარებით ეძებენ. მათგან, კონკურსის წესით არჩევენ ერთწლიანი სტიპენდიის მფლობელს.  სტიპენდიებს ქართველი გმირების სახელები აქვთ – ანწუხელიძის, დათა პაპას, ხოფერიას. ფონდში ამბობენ, რომ გმირების სახელობის სტიპენდია განსაკუთრებულ მოტივაციას აძლევთ ახალგაზრდებს, რათა ეს შესაძლებლობა ყველაზე დიდ „იარაღად“ – ცოდნად აქციონ.  #გაიზიარეპასუხისმგებლობა, რადგან #ესქვეყანაშენია

დავით კაკაბაძეზე საუბრისას საზოგადოებას, პირველ რიგში, მისი გენიალური მხატვრობა ახსენდება. თუმცა, ცოტამ იცის, კაკაბაძის სამეცნიერო საქმიანობის და უნიკალური გამოგონებების შესახებ.  წინა საუკუნის 20–იან წლებში, პარიზში ცხოვრებისას, დავით კაკაბაძემ შექმნა უსათვალო სტერეო კინო საპროექციო აპარატი, რომელიც სამგანზომილებიანი გამოსახულების მიღების შესაძლებლობას იძლეოდა. გამოგონება, 1922–1925 წლებში, ევროპისა და ამერიკის 8 ქვეყანაში დაპატენტდა. ინოვაციის აღწერა, პარიზში, გამოგონებათა ინსტიტუტში, დღესაც ინახება, რომელსაც შესაბამისი ნახაზები ახლავს.  დავით კაკაბაძე, კიდევ ერთ, იმდროისათვის ინოვაციურ პროექტზე მუშაობდა – ელექტრონათურის განათების სიმძლავრის რეგულირება.  1927 წელს, დავით კაკაბაძეს, საბჭოთა საქართველოში დაბრუნება მოუწია. საბჭოთა ხელისუფლებამ, მოსკოვის კინოსა და ფოტოგრაფიის სამეცნიერო კვლევითი ინსტიტუტის სახით, გამოგონებების განხილვის შემდგომ, უარი უთხრა ექსპერიმენტების გაგრძელებაზე.  თუმცა, რამდენიმე წლის შემდგომ, ჩაკეტილი ქვეყნის, ჩაკეტილ საზოგადოებას კინოსა და ფოტოგრაფიის სამეცნიერო კვლევითმა ინსტიტუტმა სხვა გამომგონებლის სტერეო სისტემის შესახებ აუწყა. იგი კაკაბაძის სისტემის იდენტური იყო...  „ცდა მსოფლიოსთვის“ – ასე ჰქვია პროექტს, რომელსაც გუგლის ინსტიტუტი სხვადასხვა მეცნიერებისა და გამომგონებლების შესახებ გვიყვება. მათ შორისაა, დავით კაკაბაძე. ხელოვნების სასახლემ, ცნობილი ფერმწერის, გრაფიკოსის, ხელოვნების მკვლევარისა და გამომგონებლის მიღწევები და შემოქმედება გუგლის ონლაინ პლატფორმაზე განათავსა.  აღსანიშნავია, რომ გუგლის ამ პროექტის ფარგლებში, დავით კაკაბაძე, პირველი და ერთადერთი ქართველი გამომგონებელია, რომლის სამეცნიერო საქმიანობისა და შემოქმედების შესახებ, მსოფლიო აუდიტორიას ეუწყა.  გუგლის ინსტიტუტი დავით კაკაბაძის შესახებ...  #გადაიაზრეისტორია რადგან #ესქვეყანაშენია

უყურეთ ვიდეოს და გაიგეთ მეტი ბულინგის შესახებ.

მარიტა გენებაშვილმა და ლეკო შათირიშვილმა მოხალისეობრივად შექმნეს ციფრული საქველმოქმედო პლატფორმა – სუპერგმირი.იგი ადამიანებს, ანუ სუპერგმირებს საშუალებას აძლევს მხარი დაუჭირონ და შეუმსუბუქონ სიღარიბეში მცხოვრებ ბავშვებს ყოველდღიურობა. სუპერგმირებმა შესაძლოა, მცირედი ძალისმევითაც შეცვალონ ბავშვების ცხოვრება.  მოუსმინეთ მარიტას, რომელიც გვიყვება პროექტის შესახებ.

საოჯახო საქმე, სამსახური, ზრუნვა, მოხალისეობრივი საქმიანობა, სწავლა, კულტურული და სპორტული აქტივობები, სოციალიზაცია, დასვენება, თავის მოვლა და კიდევ უამრავი სხვა საქმეა, რომელსაც ყოველდღიურად ვაკეთებთ და ამას სხვადასხვა დროს ვუთმობთ. საქმიანობა შეიძლება იყოს ანაზღაურებადი ან ანაზღაურების გარეშე. მაგალითად მსოფლიოში, ადამიანები ყოველდღიურად ჯამურად 16 მილიარდ საათს უთმობენ სხვებზე ზრუნვას (ანაზღაურების გარეშე). როგორ იყენებენ დროს საქართველოში – გაეცანით გაეროს ქალთა ორგანიზაციის კვლევას, რომელიც იკვლევს სხვადასხვა საქმიანობაში რამდენ დროს ხარჯავენ ქალები და კაცები, როგორია გენდერული და ასაკობრივი განსხვავებები, სხვადასხვა ჯგუფებისა და პერსონალური დამოკიდებულებების მიხედვით სხვაობები. ანაზღაურებადი და ანაზღაურების გარეშე შრომის თანაფარდობა და გენდერული ასპექტები. ზოგადი მონაცემები მონაცემების მიხედვით, საქართველოს მოსახლეობის ძირითადი ნაწილი 9 საათიდან 6 საათამდე მუშაობს, თუმცა სამუშაო საათების დიაპაზონი 6 საათიდან ღამის 12 საათამდე გრძელდება. საოჯახო საქმიანობა (აუნაზღაურებელი) დილით იწყება და დღის ბოლომდე გრძელდება, იგი პიკს 11 საათზე აღწევს.  საქართველოს მოსახლეობა დროის 49% უთმობს ისეთ აუცილებელ საკითხებს როგორიცაა პირადი ჰიგიენა, კვება, ძილი და ა.შ. დროის 16%–ს ხელშეკრულებებთან დაკავშირებულ ისეთ აქტივობებს უთმობს, როგორიცაა ანაზღაურებადი სამუშაო, საგანმანათლებლო პროცესი და ა.შ. 23 %–ს უთმობს დასვენებასა და სოციალიზაციას. ვალდებულებებთან დაკავშირებულ საქმიანობას (აუნაზღაურებელი საოჯახო, ზრუნვა, მოხალისეობა და ა.შ.) მოსახლეობა უთმობს დროის 12%–ს.  ვალდებულებებისთვის ქალები კაცებზე დაახლოებით 4–ჯერ მეტ დროს ხარჯავენ. თავად ქალთა შორის ეს საკითხი ასაკობრივი ჭრილის მიხედვით განსხვავდება: ვალდებულებებს ნაკლებ დროს უთმობენ 15–24 წლის ქალები (10.9%), ყველაზე დიდ დროს 25–44 წლის ქალები უთმობენ (რაც რეპროდუქციულ ასაკს შეესაბამება). ხელშეკრულებებთან დაკაშირებულ საკითხებზე ან თავისუფალს დრო განხორციელებულ აქტივობებს მამაკაცები უფრო მეტ დროს უთმობენ, ვიდრე ქალები. დასაქმება: ქალები და კაცები  თბილისსა და სხვა ქალაქებში გაცილებით დიდ დროს უთმობენ მოქალაქეები სამუშაოს, დასაქმებასთან დაკავშირებულ სხვადასხვა საკითხებს. კაცების მონაწილეობის დონე (41%) 1,7–ჯერ მაღალია, ვიდრე ქალთა (24%). საშუალო მაჩვენებლის მიხედვით მოქალაქეები დღეში 8.2 საათი მუშაობენ, თუმცა ქალაქებსა და სოფლებს შორის სხვაობა შეიმჩნევა. თბილისი – 9.1 საათი, სხვა ქალაქები – 8,6, ხოლო სოფლებში – 7.0. ყველა ტიპის დასახლებაში, კაცები ერთი საათით მეტს მუშაობენ, ვიდრე ქალები.  სწავლა: ქალები და კაცები  სწავლობს და სწავლასთან დაკავშირებულ აქტივობებში მონაწილეობს ქალების 6.3%, ხოლო კაცების 5.8%. მონაწილეობის დონე თბილისსა და სხვა ქალაქებში უფრო მაღალია, ვიდრე სოფლებში. 24 წლის შემდეგ, ქალებიც და კაცებიც თანდათან ნაკლებ დროს უთმობენ სწავლას. ქალები სწავლას უთმობენ დღეში 2.3 საათს, ხოლო კაცები 1.9 საათს. საპირისპირო სურათი დაფიქსირდა სოფლად. საოჯახო საქმეები: ქალები და კაცები  საქართველოს მოსახლეობის 66% პროცენტი ჩართულია საოჯახო (აუნაზღაურებელ) საქმიანობაში. მონაწილეობის მაჩვენებელი მკვეთრად განსხვავდება ქალებისა და კაცების შემთხვევაში – ქალები 88.3%, კაცები – 39.6%. მონაწილეობის დონე მაღალია სოფლად მცხოვრებ ქალებში – 90.3%. საშუალოდ, საქართველოს მოსახლეობა დღეში 2.1 საათს ხარჯავს საოჯახო საქმიანობისთვის. ქალები 5–ჯერ მეტ დროს ხარჯავენ, ვიდრე კაცები. ასაკის მატებასთან ერთად ქალები უფრო მეტ დროს ხარჯავენ საოჯახო საქმიანობისთვის, 64 წლის შემდეგ იგი კლებულობს.  ზრუნვა: ქალები და კაცები  ზრუნვაში (აუნაზღაურებელი) ჩართულ ქალთა რაოდენობა ორჯერ აღემატება მამაკაცთა რაოდენობას. ორივე სქესისთვის 25–44 წლის ასაკში უფრო დამახასიათებელია ზრუნვა. საკუთარ თავზე ზრუნვა – ქალები და კაცები  ყველაზე დიდ დროს საქართველოს მოსახლეობის უმეტესობა ძილს უთმობს. საშუალო მონაცემით ეს 9.1 საათს შეადგენს. ჭამისთვის 1,5 საათს, ხოლო ჰიგიენისთვის დაახლოებით 1 საათს უთმობს. დასახლების ტიპის და სქესის მიხედვით, ამ მაჩვენებლების მნიშვნელობებს შორის მკვეთრი განსხვავება არ შეინიშნება.  მოხალისეობა: ქალები და კაცები  მოხალისეობრივ და სხვა სახის აუნაზღაურებელ საქმიანობებზე საქართველოს მოსახლეობა ძალიან ცოტა დროს ხარჯავს (0.1 საათი დღეში). მოხალისეობრივ საქმიანობაში მოსახლეობის მხოლოდ 2.6 პროცენტი. ამასთან, კაცების მონაწილეობის დონე (3.0 პროცენტი) უფრო მაღალია, ვიდრე ქალების (2.3 პროცენტი).  სოციალიზაცია: ქალები და კაცები  სოციალიზაციის პროცესში მოსახლეობის 59.0% მონაწილეობს, ამასთან ქალებისა და კაცების მონაწილეობა თანაბარია. თუმცა ქალაქში უფრო მაღალია მონაწილეობა, ვიდრე სოფლად. ასაკის ზრდასთან ერთად მცირდება პროცენტული მონაცემები. აღნიშნულ აქტივობებს კაცები უფრო მეტ დროს უთმობენ (2.8 საათი დღეში), ვიდრე ქალები (2.1 საათი დღეში).  დასვენება: ქალები და კაცები  საქართველოს მოსახლეობა საშუალოდ დღეში 4.2 საათს ხარჯავს დასვენებისთვის. ყველა ტიპის დასახლებაში და ყველა ასაკობრივ ჯგუფში დასვენებისთვის კაცები უფრო მეტ დროს იყენებენ (4.7 საათი დღეში), ვიდრე ქალები (3.9 საათი დღეში). სხვადასხვა ჯგუფები და დრო საქართველოში ბავშვზე ზრუნვაში და ზრუნვასთან დაკავშირებულ პროცესებში მონაწილეობს დედების 80.0%, ხოლო მამების 37.6%. დედები საშუალოდ 20.4 საათს ხარჯავენ კვირაში (იგულისხმება ძირითად და პარალელური აქტივობები), რაც მამების მიერ დახარჯულ დროს (3.9 საათი) 5–ჯერ აღემატება. დედების მიერ შვილზე ზრუნვისთვის დახარჯული დროის ნახევარზე მეტი ფიზიკურ და ემოციურ ზრუნვას ეთმობა. მამების მიერ დახარჯული დროის ნახევარზე მეტი შვილებთან თამაშს, კითხვასა და საუბარს.  უფროსი ასაკის პირებთან შედარებით ახალგაზრდები (15-24 წლის) დროს სხვანაირად ანაწილებენ – მეტი სძინავთ და მეტ დროს ხარჯავენ სწავლისთვის, ისინი ბევრად ნაკლებ დროს უთმობენ სხვებზე ზრუნვასა და საოჯახო საქმიანობას (აუნაზღაურებელი). ოჯახთან ერთად მცხოვრები ახალგაზრდები ყველაზე მეტ დროს ხარჯავენ: საკუთარ თავზე ზრუნვასა და თავის მოვლაში (51.0 პროცენტი), დასვენებასა და გართობაში (17.0 პროცენტი), სოციალიზაციასა (10.2 პროცენტი) და სწავლაში (8.7 პროცენტი).  65 წლის და უფროსი ასაკის თბილისში, სხვა ქალაქებსა თუ სოფლებში მცხოვრები ქალები და კათები დროს ერთნაირად ანაწილებენ. ისინი ძირითად დროს საკუთარ თავზე ზრუნვასა და თავის მოვლას, ასევე - დასვენებასა და გართობას უთმობენ. გენდერული განსხვავებები აღინიშნება შემდეგ აქტივობებში: ანაზღაურებად საქმიანობაზე კაცები უფრო მეტ დროს ხარჯავენ, ვიდრე ქალები (3.3 საათი და 1.6 საათი, შესაბამისად); აუნაზღაურებელ საოჯახო საქმიანობაზე ქალები უფრო მეტ დროს ხარჯავენ, ვიდრე კაცები (3.2 საათი და 1.0 საათი, შესაბამისად); გართობასა და დასვენებაზე კაცები უფრო მეტ დროს ხარჯავენ, ვიდრე ქალები (6.4 საათი და 5.4 საათი, შესაბამისად).  შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე ქალებისა და კაცების მონაწილეობა დასაქმებასა და სწავლასთან დაკავშირებულ აქტივობებში იკლებს შეზღუდვების მატებასთან ერთად.  ეთნიკურად ქართველი ქალები და კაცები შედარებით მეტ დროს ხარჯავენ ანაზღაურებად სამუშაოზე (დასაქმება და პროდუქციის წარმოება საკუთარი მოხმარებისთვის), ვიდრე ქვეყანაში მცხოვრები სხვა ეთნიკური ჯგუფების წარმომადგენლები. ეთნიკურად ქართველ ქალებთან შედარებით სხვა ეთნიკური ჯგუფების წარმომადგენელი ქალები აუნაზღაურებელ საოჯახო საქმიანობაზე დღეში საშუალოდ 0.6 საათით მეტ დროს ხარჯავენ. დრო და პერსონალური განზომილებები საქართველოს მოსახლეობის 37.9 პროცენტის შეფასებით სამუშაო დღეები (ორშაბათი–პარასკევი) სასიამოვნოა, ხოლო 55.5 პროცენტს ნეიტრალური დამოკიდებულება აქვს. უქმე დღეებს (შაბათ-კვირა) მოსახლეობის უფრო დიდი წილი (43.0 პროცენტი) აფასებს სასიამოვნოდ. ზოგადად, უფრო დადებითია ქალების და ახალგაზრდების (15-24 წლის) შეფასება, ვიდრე კაცების და უფროსი ასაკის წარმომადგენელების. როგორც სამუშაო, ისე უქმე დღეებში, ყველაზე სასიამოვნო აქტივობებად სახელდება:  1.რეფლექსიასთან და დასვენებასთან დაკავშრებული აქტივობები; 2.სოციალიზაციასთან და შეკრებასთან დაკავშრებული აქტივობები; 3.ტელევიზიის/ვიდეოს ყურება/მოსმენა; 4.საკვების მიღება; 5.კოლექტიურ რელიგიურ რიტუალებში მონაწილეობა; 6.საუბარი, კომუნიკაცია; 7.სკოლაში/ უნივერსიტეტში სიარული; 8.ბავშვებთან თამაში და სპორტი. მთლიანობაში, დროის ზეწოლას (ფიქრობს, რომ ყოველთვის ჩქარობს) უფრო მეტი ქალი განიცდის, ვიდრე კაცი (32.6 პროცენტი და 25.1 პროცენტი, შესაბამისად). აღნიშნული გენდერული განსხვავება შეინიშნება ყველა ტიპის დასახლებაში. გარდა ამისა, ქალებიც და კაცებიც, დროის სიმცირეს თბილისში უფრო გრძნობენ (38.1 პროცენტი და 28.0 პროცენტი, შესაბამისად), ვიდრე სხვა ქალაქებში და სოფლებში. ასევე, სამუშაო ძალის სტატუსის მიხედვით, აღნიშნული მაჩვენებელი ყველაზე მაღალია სრული დროით დასაქმებული პირების შემთხვევაში.  მუშაობა-დასვენების ბალანსი ქალებისთვის უფრო ნაკლებია, ვიდრე კაცებისთვის. ქალების სამუშაო დრო საშუალოდ 1.8-ჯერ აღემატება დასვენების დროს. კაცებში ეს მაჩვენებელი 1.2-ს შეადგენს (გენდერული თანაფარდობა - 1.5). ასაკის მიხედვით, მუშაობა-დასვენების ბალანსი ყველაზე ნაკლებია 25-34 და 35-44 ასაკობრივ ჯგუფებში. ამასთან, აღნიშნულ ასაკობრივ ჯგუფებში ყველაზე მაღალია გენდერული თანაფარდობა. 10 წელზე უმცროსი ასაკის ბავშვის დედები საშუალოდ 3.7-ჯერ მეტს მუშაობენ, ვიდრე ისვენებენ, მამები კი - 2.2-ჯერ მეტს.  წყაროები:  დროის გამოყენების გამოკვლევა საქართველოში  ქალების აუნაზღაურებელი ზრუნვის შრომა და უთანასწორობის კრიზისი საქართველოში

გახსოვდეს, რომ ავტომობილის არაფხიზელ მდგომარეობაში მართვამ შესაძლო შენ, შენს მგზავრებსა და ფეხით მოსიარულეებს შეუქმნას საფრთხე.  უბედური შემთხვევების დიდი ნაწილი, სწორად არაფხიზელ მდგომარეობაში ავტომობილის ტარებისას ხდება.  იმგზავრე მშვიდად, #გაიზიარეპასუხისმგებლობა, რადგან #ესქვეყანაშენია.

გაიგე რა არის ‘’დუმსქროლინგი’’ და რა ზიანის მოტანა შეუძლია შენთვის. გაიგე როგორ შეიძლება დავიცვათ თავი უარყოფითი შედეგისგან.  სოციალური ქსელების მომხმარებელი თუ ხარ და საჭირო ინფორმაციის მოძების გარდა დიდ დროს უთმობ გაუცნობიერებელ სქროლვას, უნდა იცოდე, რომ ამ პროცესს „დუმსქროლინგი“ ჰქვია.  რა იწვევს „დუმსქროლინგს’’ და რატომ არის ეს არცთუ კარგი ჩვევა?  სქროლვისას რთულია გაფილტრო ან თავი აარიდო შენთვის არასასურველ ინფორმაციას. კონკრეტულ თემაზე გხვდება ურთიერთსაწინააღმდეგო ინფორმაცია თუ შეხედულებები, რაც გაურკვევლობასა და შფოთვას იწვევს. „დუმსქროლინგი” შესაძლოა ასოცირდებოდეს რაღაცის გამოტოვების შიშთანაც, რომ შემთხვევით მნიშვნელოვანი რამ გამოგრჩება და ვერ გაეცნობი ინფორმაციას. რთულია თავი აკონტროლა, რადგან ხშირად დასვენების დროსაც ხელში გვიჭირავს ტელეფონი. ახალი ამბების კითხვა მნიშვნელოვანია, მაგრამ ინფორმაციის დიდი რაოდენობით გაცნობამ და უარყოფით ინფორმაციაზე ყურადღების გამახვილებამ შესაძლოა ძილის პრობლემები გამოიწვიოს და გავლენა იქონიოს შენს პროდუქტიულობაზე. ხელი შეუწყოს უარყოფითი აზრები ხშირად წარმოშობას და ფსიქიკური ჯანმრთელობის მდგომარეობა გააურესოს.  როგორ შევწყვიტოთ უნდა „დუმსქროლინგი”?  ეცადე აკონტროლო დრო, რომელსაც სოციალური მედიის გაცნობას უთმობ. დააყენე ტაიმერი, რათა შეგახსენოს რომ საათობრივი სქროლვა კარგი არ არის. მობილური ტელეფონის საშუალებით ინფორმაციის მოძიებისას გაიხსენე – რისი პოვნა გინდა და მხოლოდ ის მოიძიე. ინტერნეტში თვალიერების ნაცვლად მეტი დრო დაუთმე აქტივობებს და არ დაივიწყო ჰობი, რაც სიმშვიდესა და სიამოვნებას განიჭებს. შეიძლება დაკავდე ვარჯიშითა და იოგით, რაც განწყობას გაგიუმჯობესებს, შფოთვასა და სტრესს შეგიმცირებს. დროდადრო გააზრებულად გამოეთიშე სოციალურ მედიას, იზრუნე საკუთარ თავსა და გარშემომყოფებზე.  გაუზიარე ეს ინფორმაცია მათ, ვისაც სჭირდება იზრუნე ჯანმრთელობაზე, რადგან #ესქვეყანაშენია. წყარო: mediachecker.ge

„ყველაფერი შეიძლება მოხდეს“ – კობიაანთკარში დაბადებული ბიჭის ისტორიაა, რომელიც ამერიკაში ბესთსელერად იქცა, 1952 წელს კი ჰოლივუდში ამავე სახელწოდების ფილმი გადაიღეს, სადაც ქართული სიმღერები და დიალოგები ისმის. გიორგი პაპაშვილის ამერიკულ ისტორიას წინ გრძელი გზა უძღოდა. საბჭოთა ოკუპაციის შემდგომ, ეროვნულ მთავრობასთან ერთად იგი ემიგრაციაში წავიდა. რამდენიმე წელი თურქეთში დაჰყო – თხრიდა ჭებს, მუშაობდა ტაქსის მძღოლად...  მან მოახერხა ამერიკაში გამგზავრება და თავდაპირველად ინგლისურის არ ცოდნის გამო, ჟესტების ენით ნიუ–იორკში, 24 წლის ასაკში ცხოვრების ახალ გამოწვევებთან ჭიდილი. ისევე როგორც თურქეთში, ამერიკაშიც ხან ლითონჩამოსხმელ ქარხანაში მუშაობდა, ხან შეფმზარეულის დამხარედ რესტორანში და ჭურჭლის მრეცხავად. გიორგი პაპაშვილი ჩინებულ მთხრობელი იყო და, მის გარშემო, ყველას უნდოდა მისი მონაყოლის მოსმენა. კალიფორნიაში შეხვდა მომავალ მეუღლეს – მწერალ ჰელენ უაიტს, სწორედ მათ ერთობლივ ნოველების კრებულს წარმოადგენს – „ყველაფერი შეიძლება მოხდეს“. წიგნი ძალიან მალე გახდა პოპულარული, 2 მილიონამდე ეგზემპლიარი გაიყიდა და დაახლოებით 20 სხვადასხვა ენაზე ითარგმნა.  ნაწარმოების ეკრანიზაციაც წარმატებული გამოდგა – ამბავი იმაზე, თუ როგორ უნდა იქცეოდეს ადამიანი ოქროს გლობუსით დაჯილდოვდა.  გიორგი პაპაშვილისა და ჰელენ უაიტის ერთობლივმა ნაწარმოებებმა თავისი კვალი დატოვეს ამერიკულ ლიტერატურაში და საპატიო ავტორებად აღიარეს.  #გადაიაზრეისტორია რადგან #ესქვეყანაშენია

მსოფლიოში ყოველწლიურად წარმოებული საკვების მესამედი ნარჩენად იქცევა (ბუნების მსოფლიო ორგანიზაცია – WWF). არადა ეს ოდენობა მსოფლიოში მილიონობით ადამიანს გამოკვებავდა. რა იწვევს საკვები ნარჩენების დიდი რაოდენობით წარმოქმნას? მათ რამდენიმე გარემოება იწვევს. კერძოდ: •ინფრასტრუქტურული, ტექნოლოგიური ან კლიმატური პირობების გამო საკვები ვერ აღწევს მომხმარებლამდე – ანუ საკვები, რომელიც მიწოდების საწყის ეტაპზევე იკარგება. •ვადის გასვლის გამო წარმოქმნილი საკვები ნარჩენი – ანუ გაფლანგული საკვები. •ადამიანების მიერ საჭიროებაზე გაცილებით მეტი საკვების ყიდვა და მომზადება. რაც თავის მხრივ ჭარბ საკვებ ნარჩენს წარმოშობს. კავკასიის გარემოსდაცვითი არასამთავრობო ორგანიზაციების ქსელის (CENN) ინფორმაციით საქართველოს ნაგავსაყრელებზე ყოველდღიურად დიდი რაოდენობის პროდუქტი ხვდება, რომელიც ჯერ კიდევ ვარგისია საკვებად. ნარჩენები გარემოსაც აზიანებს – ნაგავსაყრელზე მოხვედრილი ნარჩენები იხრწნება და გამოიყოფა სათბურის აირები, მათ შორის – მეთანი, რომელიც ზიანის მომტანია. საკვები ნარჩენები განსაკუთრებით სადღესასწაულო დღეებში მატულობს, როცა ხშირად საჭიროებაზე მეტ პროდუქტს ვყიდულობთ. გაუფრთხილდი საკვებს, სწორად დაგეგმე მაგალითად რა რაოდენობის პროდუქტი გჭირდება ახალი წლის შესახვედრად და თუ შეატყე რომ ბევრი პროდუქტი იყიდე გაუზიარე სხვას, რადგან #ესქვეყანაშენია.

მართალია, ახალი წლის წარმოდგენა ფეიერვერკის გარეშე გვიჭირს, მაგრამ ცოტა თუ ფიქრობს იმ ზიანზე, რაც პიროტექნიკის გამოყენებას ახლავს თან. პიროტექნიკა არა მხოლოდ გამვლელებისთვის არის საშიში, არამედ მიუსაფარი ცხოველებისთვისაც, რომლებიც უმისამართოდ გასროლილი მაშხალით შეიძლება სასიკვდილოდ დაზიანდნენ. ფრინველებისთვის, ამ მხრივ, კიდევ უფრო რთული სიტუაციაა, რადგან ისინი ასეთ ხმაურს ვერ იტანენ. გარდა ამისა, მაშხალები და ასაფეთქებლები აბინძურებენ ქუჩებს და ხშირი გამოყენებისას, მორჩენილ ნამწვავებს ქუჩაში ყოველ ფეხის ნაბიჯზე გადააწყდები.  აუცილებლად გასათვალისწინებელია ისიც, რომ დაზიანებული, ვადაგასული, ან არასწორად გამოყენებული მაშხალა შესაძლოა ხელში აფეთქდეს. გაუფრთხილდი საკუთარ თავსა და გარემოს, იყავი მაგალითი სხვებისთვის, #გაიზიარეპასუხისმგებლობა, რადგან #ესქვეყანაშენია.

საზოგადოებრივი ორგანიზაციების ერთიანი ვებპორტალი CsoGeorgia.org ასოციაცია „ანიკას“ აღმასრულებელ დირექტორს, ქ-ნ ირინე ინასარიძეს სახელმწიფო საგრანტო დაფინანსების საკითხებზე ესაუბრა. ქ-ნ ირინე, მიგიღიათ თუ არა სახელმწიფო საგრანტო დაფინანსება და რომელი საჯარო უწყებებისგან? რას ეხებოდა პროექტები? რა იყო აქტივობების მიზანი? ასოციაცია „ანიკას“ სახელმწიფო საგრანტო დაფინანსება ორი უწყებისგან აქვს მიღებული: კულტურის სამინისტროსა (მაშინ მხოლოდ კულტურის სამინისტრო იყო) და აწ უკვე ყოფილი სპორტისა და ახალგაზრდობის სამინისტროსგან. კულტურის სამინისტროს პროექტის ფარგლებში, შევქმენით ახალი პიესა და დავდგით სპექტაკლი შშმ პირებისა და პროფესიონალი მსახიობების მონაწილეობით მარჯანიშვილის დიდ საკონცერტო დარბაზში. პროექტის მიზანი იყო საზოგადოების ცნობიერების ამაღლება და შშმ ადამიანების საზოგადოებაში ინკლუზია; სპორტისა და ახალგაზრდობის სამინისტროს პროექტის ფარგლებში, შევქმენით სამკერვალო სახელოსნო შშმ ახალგაზრდებისა და შშმ ბავშვების მშობლებისთვის. მიზანი იყო შშმ პირების დასაქმება და ეკონომიკური მდგომარეობის გაუმჯობესება, პროფესიული უნარების ჩამოყალიბება. სახელმწიფო საგრანტო პროექტის განხორციელებისას თუ გქონიათ რამე სახის გამოწვევა? როგორ მოგიგვარებიათ? პროექტების განხორციელების პროცესში გამოწვევები არ გვქონია. როგორ იგებთ სახელმწიფო საგრანტო კონკურსების შესახებ ინფორმაციას? თქვენი შეფასებით, რამდენად ხელმისაწვდომია ინფორმაცია ფართო აუდიტორიისთვის? როგორც ვიცი, ინფორმაციას აქვეყნებენ საკუთარ ვებგვერდებზე და ოფიციალურ სოციალურ ქსელებში. რამდენიმე წელია, სახელმწიფო საგრანტო კონკურსებში მონაწილეობა არ მიგვიღია სწორედაც რომ ინფორმაციაზე ნაკლები წვდომის გამო. კონკურსების შესახებ ინფორმაცია ნამდვილად არ არის ხელმისაწვდომი ფართო აუდიტორიისთვის. საპროექტო განაცხადების მომზადებისას თუ გქონიათ შეკითხვები (თუ კი, რა სახის?) გრანტის გამცემ სუბიექტებთან და თუ გისარგებლიათ მათი კონსულტაციით პროექტის განაცხადის ჩაბარებამდე? სპორტისა და ახალგაზრდობის სამინისტროს ეს საკითხი კარგად ჰქონდა ორგანიზებული. მართავდა საკონსულტაციო შეხვედრების დღეებს და ინდივიდუალური კონსულტაციების შესაძლებლობაც გვქონდა. სამოქალაქო საზოგადოების ორგანიზაციების წარმომადგენლები ხშირად მიუთითებენ, რომ უარის შემთხვევაში, არა მხოლოდ ქულათა სისტემით, არამედ სიტყვიერადაც უნდა იყოს ახსნილი - თუ რა მიზეზით ვერ გავიდა ესა თუ ის პროექტი/იდეა კონკურსში. ეს პრაქტიკა მათ საშუალებას აძლევთ, დაინახონ დამუშავებული საპროექტო წინადადების ხარვეზები, რაც მომავალში უკეთესი განაცხადის წარდგენის შესაძლებლობას ზრდის. თქვენ როგორი გამოცდილება გაქვთ? გქონიათ შემთხვევა, როდესაც განაცხადი ვერ გავიდა კონკურსში და სიტყვიერი ახსნა-განმარტება მოითხოვეთ? თუ განუმარტავს პასუხისმგებელ უწყებას უარის მიზეზები? და ეს განმარტებები დაგხმარებიათ თუ არა შემდგომში განაცხადის უკეთ მომზადებაში? ჩვენ უარის განმარტებები არ მიგვიღია, თუმცა სამოქალაქო საზოგადოების ორგანიზაციების მოსაზრებებს ვეთანხმები: -  დასაბუთებული უარის მიღება სასარგებლო იქნება ორგანიზაციის შემდგომი განვითარებისთვის. კვლევით დასტურდება, რომ საჯარო უწყებების მხრიდან საგრანტო პროგრამის შემუშავების ეტაპზე არ არსებობს დაინტერესებული პირების მონაწილეობის პრაქტიკა... თქვენი ხედვით, რას შეცვლიდა საგრანტო პროგრამის შემუშავებაში სამოქალაქო საზოგადოების ორგანიზაციების მონაწილეობა? სამოქალაქო საზოგადოების ორგანიზაციებმა ბევრად უკეთ ვიცით ჩვენი მიზნობრივი ჯგუფის საჭიროებები და პრიორიტეტები. შესაბამისად, ჩვენი მონაწილეობა საგრანტო პროგრამის შემუშავებაში განაცხადს საჭიროებების მოგვარებაზე უფრო მეტად ორიენტირებულს გახდის. საქართველოში მუნიციპალიტეტებს გრანტის გაცემის უფლება არ აქვთ. რა ბარიერებს უქმნის ეს წესი ადგილობრივ ორგანიზაციებს, მოსახლეობას და რა შესაძლებლობებს გააჩენს ამ წესის ცვლილება? ასოციაცია „ანიკა“ ბოლო წლებია აქტიურად მუშაობს მუნიციპალიტეტებთან, აძლიერებს ადგილობრივ ორგანიზაციებს, რათა მათ შეძლონ საკუთარ მუნიციპალიტეტებთან მჭიდრო თანამშრომლობა და შესთავაზონ მოსახლეობას მათ საჭიროებებზე მორგებული მომსახურებები. ხშირად არის, რომ მუნიციპალიტეტი მზადაა ითანამშრომლოს სამოქალაქო საზოგადოების ორგანიზაციასთან, მაგრამ ვერ ნახულობს გზას ამგვარი თანამშრომლობისთვის და ამის გამო, საკუთარ მუნიციპალურ ა(ა)იპ-თან თანამშრომლობს, რაც ბევრად ნაკლებ ხარისხს ნიშნავს. ეს მნიშვნელოვან ბარიერებს ქმნის მუნიციპალიტეტებში, როგორც სამოქალაქო საზოგადოების ორგანიზაციებისთვის, ასევე მოსახლეობისთვის. ცვლილებები შეამსუბუქებს ბარიერებს და გაზრდის კონკურენციას სამოქალაქო საზოგადოების ორგანიზაციებს შორის, რაც აისახება პროექტის შესრულების ხარისხზე და შესაბამისად, მოსახლეობის კეთილდღეობაზე.   მოამზადა თეკლე ქაროსანიძემ