გაიცანით სოციალური საწარმო „ჩუ", რომელმაც ჟესტური ენის პოპულარიზაციის მიზნით, ისეთი სამაგიდო თამაში შექმნა, რომელიც მის სწავლაში, საკომუნიკაციო ბარიერების გადალახვასა და ინკლუზიური გარემოს შექმნაში გვეხმარება. სალომე წიქვაძე, სოციალური საწარმოს დამფუძნებელი, ინკლუზიურ თამაშზე გვიყვება: „ჩვენი პირველი თამაში ჟესტური ენის პოპულარიზებაზეა აგებული, რომლის დროსაც საუბარი საჭირო არ არის. შეგიძლია ყველაფერი ჟესტებით გადმოსცე, სწორედ აქედან გაჩნდა სოციალური საწარმოს და თამაშის სახელის იდეა – „ჩუ“. ჟესტური ენის სწავლა ბავშვობიდანვე მაინტერესებდა, თუმცა ეს მარტივი არ აღმოჩნდა. თამაში, გარდა იმისა, რომ ახალი ინფორმაციის მიღების, ახალი ადამიანების გაცნობის საუკეთესო საშუალებაა, იგი საუკეთესო გზაცაა ფართო აუდიტორიასთან მიგვეტანა ჩვენი სათქმელი – სმენის შეზღუდვის მქონე პირთა საზოგადოებაში ინტეგრაციის ხელშესაწყობისთვის, თუნდაც საბაზისო დონეზე, ჟესტური ენის სწავლების აუცილებლობა და მეთოდი. სალომე აღნიშნავს, რომ თამაშის შექმნაში აქტიურად მონაწილეობდა და მასთან ერთად მომუშავე გუნდის გარდა, მოსაზრებებს უზიარებდა სხვადასხვა სფეროს წარმომადგენლებს და, რა თქმა უნდა, ქართული ჟესტური ენის სპეციალისტებს. აღსანიშნავია, რომ წამოწყების გავრცელებამდე, ინიციატორებმა, ინკლუზიური თამაში სხვადასხვა ასაკისა და პროფესიის ადამიანებს გააცნეს და მათგან მიღებული უკუკავშირის საფუძველზე პროდუქტი დახვეწეს. „მათი მოსაზრებების შემდეგ დავრწმუნდით, რომ სწორ გზაზე ვიდექით და თამაში ნამდვილად შეძლება საზოგადოებაში პოზიტიური ცვლილება გამოეწვია ჟესტური ენის შესწავლის მიმართულებით“, ამბობს სალომე. თამაში „ჩუ“ შესაძლებლობას აძლევს 6 წლიდან ზევით, ნებისმიერ ადამიანს გაეცნოს და ისწავლოს ქართული ჟესტური ენის საბაზისო სიტყვები. #გაიზიარეპასუხისმგებლობა, რადგან #ესქვეყანაშენია

მოუსმინე "ჩართეს" გუნდის წევრი განათლების ხელმისაწვდომობის შესახებ. ეს ქვეყანა შენია ・This country is yours · პოდკასტი - მარიამ მჭედლიშვილი

ჟესტური ენის ალტერნატიული სკოლა მოხალისეობრივი ინიციატივაა, რომელიც ბათუმში 5 წელზე მეტია მუშაობს. მიზანი – სმენის არმქონე ადამიანებთან ურთიერთობის გამარტივებაა. სწავლა განსაკუთრებით ახალგაზრდებსა და მესამე სექტორის წარმომადგენლებს აინტერესებთ, თუმცა საჯარო მოხელეებიც არიან ჩართულნი.  ყველაფერი იმით დაიწყო, რომ ორგანიზაციამ „ცვლილებები თანაბარი უფლებებისთვის“ შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირებისთვის ადაპტირებული სივრცის შექმნა გადაწყვიტა. ბევრი ფიქრისა და მუშაობის შემდეგ, შეძლეს ბათუმში ერთ–ერთი ცნობილი, სოციალური კაფე – თავისუფალი სივრცე შეექმნათ.  პროექტის იდეის თანაავტორი ნინო ჩხაიძე იხსენებს, რომ სივრცე, სადაც ახლა კაფეა, საწყობად გამოიყენებოდა და მსგავსი ინიციატივა, საწყის ეტაპზე, ამბიციურად ჩანდა.  ორგანიზაციის ყველა თანამშრომელი და მეგობარი ცდილობდა სახსრების მოძიებას. მოხალისეობრივად ჩაერთვნენ – შეღებეს კედლები, მოაწესრიგეს იატაკი, გააკეთეს მაგიდები. მოკლედ, რაც შეეძლოთ საკუთარი ხელით გააკეთეს და მოაწესრიგეს.  ასე, ერთობლივად შექმნეს თავისუფალი სივრცე, რომელიც დღეს, არა მხოლოდ ერთ–ერთი ყველაზე ადაპტირებული გარემოა შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე პირებისათვის, არამედ საგანმანათლებლო და შემეცნებითი სივრცეცაა ყველასთვის. ღონისძიებები, დისკუსიები, აზრთა გაზიარება, სიახლეების გაცნობა, საგანმანათლებლო პროგრამები – „თავისუფალი სივრცის“ მთავარი მამოძრავებელი ძალაა.  #გაიზიარეპასუხისმგებლობა, რადგან #ესქვეყანაშენია

🎙 მოუსმინე ნინია მაჭარაშვილის პოდკასტს აქტიური საზოგადოების ჩამოყალიბებაში განათლების როლის შესახებ. ეს ქვეყანა შენია ・This country is yours · პოდკასტი - ნინია მაჭარაშვილი

მაკო, მალო, მონიკა და სალომე აფხაზეთიდან დევნილები არიან. ერთმანეთს დევნილებისთვის ხელსაქმის შემსწავლელ კურსებზე შეხვდნენ. მალო პოლიმერიას ასწავლიდა, მაკო, მონიკა და სალომე კი მოსწავლეები იყვნენ. წარმატებული მონაწილეები მალე მასწავლებლები გახდნენ. მათ ერთობლივ საქმიანობასაც ჩაუყარეს საფუძველი – 2019 წელს დააფუძნეს არასამთავრობო ორგანიზაცია ხელები მშვიდობისთვის. ცოტა მოგვიანებით, ამავე სახელწოდების სოციალური საწარმოც შექმნეს. მიზანი – სხვა ქალბატონებისათვის გაეზიარებინათ ცოდნა, რათა მათაც ჰქონოდათ შესაძლებლობა დამოუკიდებლად წამოეწყოთ სამეწარმეო საქმიანობა.  თავდაპირველად მოხალისეობრივად დაიწყეს, შემდეგ, ევროკავშირისა და გაეროს განვითარების პროგრამის, EU4Dialogue პროექტის მხარდაჭერით, წამოიწყეს პროექტი ,,ხელსაქმე სოციალური ცვლილებებისთვის“, რომლის ფარგლებში ახალგაზრდა ქალებმა შეისწავლეს: ჭრა–კერვა, ქარგვა, ქსოვა და მაკრამე.  ხელსაქმის შესწავლა პოპულარული აღმოჩნდა და მოთხოვნა დღითი დღე იზრდება, განსაკუთრებით დიასახლისთა წრეში.  მონაწილეთა შერჩევამდე, მაკომ და მალომ ზუგდიდის, წალენჯიხისა და ხობის მუნიციპალიტეტების სოფლები შემოიარეს, რათა ცენტრიდან დაშორებული სოფლის მკვიდრი ქალებისთვის, მათ ვისაც, ინტერნეტთან შეზღუდული წვდომა აქვთ, მიეწოდებინათ ინფორმაცია. მსურველი გაცილებით მეტი ქალბატონი აღმოჩნდა, ვიდრე ელოდებოდნენ.   „ჩემი შვილის თაობას არა, მაგრამ ჩვენი თაობის დევნილებს, ხშირად გვიჭირდა ინტეგრირება და დღემდე ასე ვართ, ამიტომ გადავწყვიტეთ, რომ პროექტში დევნილებთან ერთად მონაწილეობა მიეღოთ ადგილობრივ ქალბატონებსაც“, ამბობს მაკო.  ხელსაქმის შემსწავლელთა შორის იყვნენ მრავალშვილიანი და მარტოხელა დედები, ადრეულ ასაკში დაოჯახებული ქალები, შშმ ბავშვების მშობლები. მცირეწლოვანი ბავშვების მშობლებს პრობლემა რომ არ შექმნოდათ სასწავლო, თუ სამუშაო პროცესში, ორგანიზაციაში ბავშვებისთვის სათამაშო ადგილიც კი მოაწყვეს, რათა ბავშვებთან ერთად მოსულიყვნენ დედები. ამ ეტაპისთვის სულ 42 ქალბატონმა შეისწავლა ხელსაქმე.  ორგანიზატორები მხოლოდ ხელსაქმის შესწავლით არ შემოიფარგლნენ, დამატებით სხვადასხვა მიმართულებით ჩაუტარდათ მონაწილეებს ტრენინგები, როგორიცაა სოციალური მედია მარკეტინგი,საგრანტო ფონდების მოძიება და გრანტების წერა. შედეგმაც არ დააყოვნა – 8 მონაწილემ უკვე მოიპოვა გრანტი და დამოუკიდებლად წამოიწყო საკუთარი საქმე. 4 მათგანი ორგანიზაციის სოციალურ საწარმოში დასაქმდა, ასევე, 2 წარმატებული ქალი ზუგდიდში მომუშავე დიზაინერ – სოფია ხარჩილავასთან , რომელიც აღნიშნულ პროექტში ქსოვის ტექნიკის მენტორი იყო.

გიორგი კეკელიძის პოპულარული ნაწარმოების სახელი ჰქვია ფონდს –„გურული დღიურები“. მისი მიზანია მოსწავლეებსა და სტუდენტებს, რომელთაც წინსვლა, ცოდნის გაღრმავება სურთ – ხელი შეუწყოს.  ეს შეიძლება იყოს სტიპენდია, კითხვის მოყვარულთათვის წიგნები, მაღალმთიან რეგიონებში ინტერნეტზე ხელმისაწვდომობა, ასევე სასკოლო ბიბლიოთეკების ახალი წიგნებით შევსება.  ფონდი "გურული დღიურები" მეგობრებმა დააარსეს. ისინი ფონდამდეც, ერთმანეთისგან დამოუკიდებლად, მსგავს სოციალურ აქტივობას ეწეოდნენ. 2017 წლიდან დღემდე, ფონდების მოძიებით, ერთგული მხარდამჭერებისა და შემომწირველების ხელშეწყობით, ფონდს 100–ზე მეტი სტიპენდიანტი ჰყავს. ფონდის საქმიანობა დამოკიდებულია საზოგადოების ჩართულობაზე.  სწავლას მოწყურებულ ახალგაზრდებს, მთელი საქართველოს მასშტაბით სკოლების, მასწავლებლების, ფონდის მეგობრების დახმარებით ეძებენ. მათგან, კონკურსის წესით არჩევენ ერთწლიანი სტიპენდიის მფლობელს.  სტიპენდიებს ქართველი გმირების სახელები აქვთ – ანწუხელიძის, დათა პაპას, ხოფერიას. ფონდში ამბობენ, რომ გმირების სახელობის სტიპენდია განსაკუთრებულ მოტივაციას აძლევთ ახალგაზრდებს, რათა ეს შესაძლებლობა ყველაზე დიდ „იარაღად“ – ცოდნად აქციონ.  #გაიზიარეპასუხისმგებლობა, რადგან #ესქვეყანაშენია

ახალგაზრდა პედაგოგთა კავშირი 1996 წელს დაფუძნდა და პირველი პროექტი, რომელიც წამოიწყო და დღემდე წარმატებით მუშაობს – არაფორმალური განათლების ცენტრია, მოკლედ რომ ვთქვათ „ლიდერთა სკოლაა“. თავდაპირველად ოზურგეთში, შემდეგ ჩოხატაურსა და თბილისში გაიხსნა ლიდერთა სკოლა, რომლის მიზანია ახალგაზრდებში კრიტიკული აზროვნების განვითარების და დემოკრატიული ღირებულებების ხელშეწყობა.  გასული საუკუნის 90–იან წლებში ასეთი წამოწყების გამო ორგანიზაციას, საზოგადოების სხვადასხვა განწყობისა და დამოკიდებულების გადალახვა მოუწია, თუმცა საბოლოოდ, ახალგაზრდების ინტერესებმა და აქტიური მოქალაქის აუცილებლობამ შეცვალა დამოკიდებულება. ლიდერთა სკოლა 9 ახალგაზრდის მონაწილეობით დაიწყო, ახლა მას ასობით კურსდამთავრებული ჰყავს.  „ლიდერთა სკოლა გვაძლევს პიროვნული განვითარებისა და ჩამოყალიბების შესაძლებლობას. აქ ვსწავლობთ და ვუზიარებთ ცოდნას სხვებს“, ამბობენ მონაწილეები, რომლებსაც სჯერათ რომ მიღებული ცოდნა დადებითი ცვლილებების მომტანია. არაფორმალური განათლების ფორმატი ასეთია: ინფორმაციის მიწოდება საჯარო ლექციებით, სემინარებით, პრეზენტაციებითა და მასტერკლასების საშუალებით, ხოლო ინფორმაციის გავრცელება თავად ახალგაზრდების საშუალებით ხდება: ისინი აქტიურად აწყობენ სემინარებს, დებატებს, დგამენ ინტერაქტიულ სპექტაკლებს, მართავენ სათემო აქციებს. მოიძიებენ პრობლემებს, ამზადებენ გადაწყვეტის შესაძლო წინადადებებს და წარუდგენენ სახელისუფლებო სტრუქტურებს.  სასწავლო თემატიკის შერჩევისას, მოსწავლეთა ინტერესებისა და წინა წლის გამოცდილების პარალელურად ითვალისწინებენ დროის მოთხოვნას. მაგალითად წელს მთავარი ხაზგასმა მოხდა მეწარმეობაზე, როგორც ახალი იდეების, მიდგომებისა და შესაძლებლობების მოძიების საქმიანობაზე.  ერთწლიანი მუშაობის შემდგომ გუნდებმა 14 ბიზნეს–იდეა შექმნეს და პოტენციურ ინვესტორებს, რომლებიც სხვადასხვა სფეროს წარმომადგენლები იყვნენ, იდეათონზე წარუდგინეს.ყველა მათგანი დაჯილდოვდა, თუმცა გამორჩეულმა პროექტებმა სასტარტო კაპიტალიც მიიღეს. მაგრამ მთავარი მაინც გამოცდილება და ცოდნაა, რომელიც ახალგაზრდებმა ამ პროცესის დროს შეიძინეს. #გაიზიარეპასუხისმგებლობა რადგან #ესქვეყანაშენია

უკრაინაში რუსეთის შეჭრის შემდეგ საქართველომ მრავალი უკრაინელი მიიღო. არასამთავრობო ორგანიზაციები მათ დასახმარებლად აქტიურად მუშაობენ.  მათ შორისაა დემოკრატიული ჩართულობის ცენტრების ქსელი, რომელმაც ბათუმის ოფისში, ივლისში, ახალი პროექტი დაიწყო, რომლის მიზანიც ბათუმში ჩამოსული უკრაინის მოქალაქეების მხარდაჭერაა. პროექტს წინ უსწრებდა ცენტრების ქსელის მიერ ჩატარებული კვლევა უკრაინელთა საჭიროებების გამოსავლენად. კვლევამ, სხვა საკითხებთან ერთად, ქართული ენის სწავლების საჭიროება გამოავლინა. დემოკრატიული ჩართულობის ცენტრების ქსელის ბათუმის ოფისში ქართული ენის გაკვეთილები ზრდასრულების გარდა, 17 წლამდე მოზარდებისთვისაც ტარდება.  მთლიანობაში პროექტში უკრაინის 300-ზე მეტი მოქალაქე მონაწილეობს, უშუალოდ ენის და არტ-თერაპიის კურსებს კი 50 ბავშვი გადის.  ,,გაკვეთლები ძალიან სახალისო ფორმატში მიმდინარეობს, უკრაინელმა ბავშვებმა უკვე ისწავლეს ქართული ანბანი, კვირის დღეები და სხვა ელემენტარული საკომუნიკაციო ლექსიკა. გვყავდა ბავშვები რომლებსაც ისეთი ემოციური სტრესი ჰქონდათ, რომ ვერ ჭამდნენ, ვერ ახერხებდნენ აქტიურ კომუნიკაციას, მაგრამ უკვე უდიდესი პროგრესი აქვთ, ბევრს იღიმიან და ცენტრში დაგეგმილი აქტივობების შედეგად არაერთი მეგობარიც შეიძინეს“,- თეონა დიასამიძე, ცენტრის კოორდინატორი. პროექტის ფარგლებში, ასევე, არაერთი საინფორმაციო კამპანია გაიმართა.  ბათუმში მცხოვრები უკრაინის მოქალაქეების მხარდამჭერ ღონისძიებებს არასამთავრობო ორგანიზაცია „დემოკრატიული ჩართულობის ცენტრების ქსელი“ ახორციელებს. 🇬🇪 დემოკრატიული ჩართულობის ცენტრები საქართველოს 10 ქალაქში მუშაობენ და უსაფრთხო სივრცეს სთავაზობენ მოქალაქეებს, საზოგადოებრივ ორგანიზაციებს, მედია საშუალებებსა და ყველა სხვა ჯგუფს განურჩევლად მათი პოლიტიკური, თუ სოციალური კუთვნილებისა, მხოლოდ იმ პირობით, რომ პატივს სცემენ თავისუფალი, დემოკრატიული და კონსტრუქციული მონაწილეობის პრინციპებს და არ წაახალისებენ ძალადობას ან დისკრიმინაციას.

დღევანდელი განათლების სისტემის მთავარი გამოწვევა მგონია ის, რომ ხშირ შემთხვევაში ფეხს ვერ უწყობს მსოფლიო ტენდენციებს. რამდენად პასუხობს თანამედროვე განათლება, ის, რაც ჩვენ გვაქვს ამ გამოწვევებს და ამ მოთხოვნებ. რამდენად უნდა ჩაერიოს ბავშვის ამ პირად სივრცეში საგანმანათლებლო სისტემა? რამდენად პირიქით, განზე გადგეს და მისცეს მას საკუთარი აზრის ქონის საშუალება, საკუთარი კრიტიკული ანალიზის განვითარების საშუალება? ხშირ შემთხვევაში, მიუხედავად იმისა, რომ თანამედროვე განათლების სისტემა თითქოს ცდილობს განვითარდეს, მაინც ხელმძღვანელობს ძველი პრინციპებით.” ალექსანდრე ლორთქიფანიძე განათლების სისტემის გამოწვევებისა და არაფორმალური განათლების როლის შესახებ სამოქალაქო საზოგადოების განვითარებაში. #გაიზიარეპასუხისმგებლობა, რადგან #ესქვეყანაშენია

დღეს მოხალისე მასწავლებლებისა და სხვადასხვა რეგიონში მცხოვრები მოსწავლეების ამბავს მოგიყვებით. ეკონომიკური საერთაშორისო სკოლის (ISET) სტუდენტები და კურსდამთავრებულები, აშშ–ის მომავალ ლიდერთა გაცვლითი პროგრამის (FLEX) მონაწილეებთან ერთად კვირაში რამდენიმე საათის განმავლობაში უზიარებენ თავიანთ ცოდნასა და გამოცდილებას მათ, ვისაც ეს ყველაზე მეტად სჭირდებათ. ისინი პროექტ ხიდის საშუალებით მათემატიკის, ინგლისური და ქართული ენების ონლაინ გაკვეთილებზე ხვდებიან. მოსწავლეები თუ კონკრეტულ საგნებში იმაღლებენ ცოდნას და ეროვნული გამოცდებისთვის ემზადებიან, მოხალისე მასწავლებლები საქარათველოს იმ კუთხის შესახებ იღებენ დეტალურ ინფორმაციას, რომელშიც მათი მოსწავლეები ცხოვრობენ. ორმხრივად ცოდნის გაზიარება კი ახალი მეგობრების შეძენით სრულდება. ციფრული კავშირი „ხიდი“, არასამთავრობო ორგანიზაციის "მაკ-ჯორჯიას" ბევრ საინტერესო პროექტს შორს ერთ–ერთია და, როგორც პროექტები „მესტუმრე“, „შუქი მოვიდა“, „მშობელთა სკივრი“ და ა.შ., ცდილობს მრავალ რესურსზე თანაბარი წვდომა მისცეს სხვადასხვა სოციალურ ჯგუფს. პროექტის იდეა რამდენიმე წლის წინ გაჩნდა, თუმცა ონლაინ ფორმატი პანდემიის დროს შეიქმნა, „ბევრი ეჭვობდა, რომ „ხიდი“ ვერ იმუშავებდა, რადგან ის მოხალისე მასწავლებლების მოტივაციას ეყრდნობოდა“, ამბობს პროექტ “ხიდის” დამფუძნებელი ემი სევიმლი. დრომ აჩვენა, რომ ინიციატივა წარმატებით მუშაობს – პროექტი 7 მოხალისე მასწავლებლის მონაწილეობით დაიწყო, წელს კი 50–მდე მოხალისე მასწავლებელი საკუთარი სურვილით დაუთმობს დროს და გაუზიარებს ცოდნას 70–მდე საშუალო სკოლის მოსწავლეს. „სასიამოვნოა, როცა უყურებ სკოლის მოსწავლეებისა და უმაღლესი სასწავლებლის სტუდენტების შეხვედრებს, უყურებ მათ ენთუზიაზმს და ერთობლივი საქმიანობის შედეგს: მიღებულ ცოდნასა და აკადემიურ ქულებს, მეგობრულ ურთიერთობას, რომელიც საქართველოს სხვადასხვა კუთხეში მცხოვრებ ადამიანებს შორის ყალიბდება“, ამბობს ემი სევიმლი.

მოსწავლის მსოფლმხედველობის ჩამოყალიბებაში მაწავლებელი უმნიშვნელოვანეს როლს რომ თამაშობს, ამის ნათელი მაგალითია სოლომონ დოდაშვილი, რომელსაც განსაკუთრებული ადგილი ეჭირა თბილისის კეთილშობილთა გიმნაზიის მასწავლებელთა შორი. ის დიდი სიფრთხილით უნერგავდა მოსწავლეებს სამშობლოს სიყვარულსა და სამართლიანობის პრინციპების. განსაკუთრებით ახლოს იყო ნიკოლოზ ბარათაშვილთან. Მომავალმა პოეტმა მისი დახმარებით შეისწავლა და გაითავისა ევროპული განმანათლებლობის ეპოქის არაერთი იდეა. ვახტანგ ორბელიანი ხშირად ამბობდა: "ნიკოლოზ ბარათაშვილი გამოიწვრთნა სოლომონ დოდაშვილთანო". სოლომონმა დააარსა ლიტერატურული წრე „ამხანაგობა“, სადაც ნიკოლოზ ბარათაშვილთან ერთად დადიოდნენ დიმიტრი ყიფიანი, გრიგოლ ორბელიანი, ვახტანგ და ალექსანდრე ორბელიანები და სხვა. დოდაშვილი სამართლიანად ითვლება “თერგდალეულთა” წინამორბედადაც. შეიძლება ითქვას, რომ სოლომონმა საფუძველი ჩაუყარა მოსწავლეების სწორი, ეროვნული და ამასთანავე, გლობალური იდეებით აღზრდას, რომელთა გამოყენება თითოეულ მასწავლებელს დღესაც შეუძლია. #გაიზიარეპასუხისმგებლობა, რადგან #ესქვეყანაშენია

ნიკო ხობის სოფელ ხეთაში დაიბადა და გაიზარდა, ბავშვობიდან ყოველთვის ჰქონდა სურვილი რაც შეიძლება მეტი ცოდნა და გამოცდილება მიეღო, მაგრამ სოფლის გარემო ამის შესაძლებლობას არ იძლეოდა. წლების შემდეგ, სწორედ, ეს გახდა ახალგაზრდული საგანმანათლებლო სივრცის ნიკოს ეზოს დაფუძნების საფუძველი, სადაც ახალგაზრდები შეძლებდნენ სხვადასხვა მიმართულებით ცოდნის გაღრმავებას.  „1997-2003 წლებში სკოლაში მხოლოდ ფორტეპიანოს წრე იყო, შესაბამისად, მეც და ჩემი ბიძაშვილებიც დავდიოდით ფორტეპიანოზე. როდესაც მეოთხე კლასში გადავედით და სხვა ინტერესები გაგვიჩნდა საჭირო იყო რაიონულ ცენტრში სიარული, ხობში დავიწყე ბიძაშვილებთან ერთად ჭადრაკზე და ქართულ ცეკვაზე სიარული. მახსოვს კვირაში 3 დღე სკოლის შემდეგ, როგორ ველოდებოდით ავტობუსს, რომ ხობში წავსულიყავით. სპეციალურად უფროსებთან ახლოს ვდგებოდით, წინააღმდეგ შემთხვევაში ავტობუსი არ გააჩერებდა. ვერც გაამტყუნებ მძღოლს, რადგან ჩვენ თითქმის არასდროს ვიხდიდით მგზავრობის საფასურს და მხოლოდ მადლობით შემოვიფარგლებოდით. იგივე პრობლემები იყო სახლში დაბრუნებისას, ზამთარში განსაკუთრებით, როცა ადრე ღამდებოდა.  მას შემდეგ 20 წელი გავიდა და ბევრი რამ გაუმჯობესდა, მაგრამ სოფლის ახალგაზრდობისთვის ინფორმაციის ნაკლებობის და თანამედროვე სიახლეებზე წვდომის პრობლემა კვლავ აქტუალურია.  2020 წელს გადავწყვიტე, სოფელში, წინაპრების სახლის პირველი სართული შეხვედრების ოთახად გადამეკეთებინა. ყოფილიყო სივრცე, სადაც სიახლეს გაიგებდნენ ახალგაზრდები. გარკვეული ხედვა მქონდა, რა თქმა უნდა, მაგრამ უმეტესწილად ენთუზიაზმით და საკუთარი სახსრებით შევუდექი იდეის განხორციელებას. პირველი თანამოაზრეც გამომიჩნდა - ჩვენი გვარის უხუცესი, 87 წლის კარლო ბაძაღუა, რომელიც ხელოსანი კაცია, ასაკის მიუხედავად ენერგიით სავსეა და შევუდექით ოთახის კეთილმოწყობას, გავარემონტეთ, შევღებეთ, მოვაკოხტავეთ და დავიწყეთ. თავიდან მეგობრები ჩამოდიოდნენ თბილისიდან, ბათუმიდან, რუსთავიდან, რომლებიც თავიანთ საქმეში პროფესიონალები იყვნენ და გამოცდილებას უზიარებდნენ ახალგაზრდებს ისეთ თემებზე, როგორიცაა: საზოგადოებასთან ურთიერთობა, მეწარმეობის საფუძვლები, ადამიანის უფლებები, ფოტოგრაფია და ა.შ. ამ ყველაფერმა იმდენად დიდი ენერგია მოგვცა, რომ გადავწყვიტე დონორი ორგანიზაციებისთვის მიმემართა.  2021 წლის გაზაფხულზე ფრიდირიხ ებერტის ფონდი, კონსულტაციისა და ტრენინგის ცენტრი, იმფაქტ ჰაბ თბილისი დაინტერესდნენ ჩვენით. უკვე გაგვიჩნდა საშუალება დარგის ექსპერტები ჩამოგვეყვანა და კვალიფიციური ინფორმაცია მიგვეწოდებინა ახალგაზრდებისთვის მათთვის საინტერესო ფორმით, თამაშებით, გასვლებით, ფილმის ჩვენებებით და ა.შ. უამრავი ემოცია გავცვალეთ, ბევრი დაუვიწყარი მოგონება აკავშირებს ,,ნიკოს ეზოსა’’ და ახალგაზრებს, საფუძველი ჩავუყარეთ ახალ გამოცდილებებს. მჯერა, რომ ამ ყველაფერს გრძელვადიანი და დადებითი შედეგის მოტანა შეუძლია. ვაგრძელებთ მუშაობას და ვგეგმავთ, რომ 2022 წელი უფრო დატვირთული და ნაყოფიერი იყოს“, ამბობს ორგანიზაცია „ნიკოს ეზოს“ დამფუძნებელი ნიკო ბაძაღუა.