საქართველოს ყველა რეგიონში მუშაობენ საზოგადოებრივი ორგანიზაციები, რომელთა საქმიანობის ძირითადი მიმართულებაა სხვადასხვა ჯგუფების სოციალურ მდგომარეობაზე ზრუნვა. მათ ხშირად სოციალური სერვისების მიმწოდებელ (service provider) ორგანიზაციებსაც უწოდებენ. მათი საქმიანობის მიმართულება ფართოა – განათლება, ჯანდაცვა, ბავშვთა და მოზარდთა ცენტრები, თავშესაფრები, ინკლუზიური განათლება, სპეციალური საგანმანათლებლო პროგრამები, საადვოკატო სერვისები და ასე შემდეგ. მათი ნაწილის როლი და საქმიანობა განსაკუთრებით მას შემდეგ გახდა თვალსაჩინო, რაც ქვეყანაში სამზრუნველო დაწესებულებების დეინსტიტუციონალიზაციის პროცესი დაიწყო და იქ მყოფი ადამიანების მიმართ ზრუნვის საჭიროება დადგა დღის წესრიგში. ასეთ ორგანიზაციებს ბევრი ადამიანი იცნობს, განსაკუთრებით იმ თემის წარმომადგენლები, რომელთა განვითარებაზეც მიმართულია ორგანიზაციების რესურსები. მაგალითად სოციალური თერაპიის სახლი, პირველი ნაბიჯი, თემი „ქედელი“, ფსიქო–სოციალური და სამედიცინო რეაბილიტაციის ცენტრი, ზიანის შემცირების ქსელი და ასე შემდეგ. მათი სერვისების უმეტესობა (შინმოვლა, დღის ცენტრები სხვადასხვა ბენეფიციარებისთვის, ელიმინაციის თუ სხვა პროგრამები) უფასოა და იგი შემოწირულობებით, ბენეფიციართა ვაუჩერული დაფინანსების სისტემით და დონორი ორგანიზაციების ფინანსური მხარდაჭერით ხორციელდება.

ჩვენს გარშემო, შესაძლოა, მოულოდნელად წარმოიშვას კონფლიქტები, უთანხმოებები, დაირღვას ჩვენი უფლებები. მათი მიზეზი უამრავი შეიძლება იყოს: სამსახურიდან გათავისუფლება; ჯანმრთელობის მდგომარეობის გაუარესება ექიმის უყურადღებობის გამო; უსაფუძვლო ჯარიმა; და ასე შემდეგ. ეს არის იმ საკითხების მცირე ჩამონათვალი, რომლებიც აუცილებლად კანონის საფუძველზე უნდა გადაწყდეს. სასამართლო სწორედ ის ადგილია, სადაც დამოუკიდებლად, მიუკერძოებლად, მშვიდობიანად და კანონის შესაბამისად უნდა გადაწყდეს ჩვენთვის მნიშვნელოვანი საკითხები.  მოსამართლე კი, შესაბამისი განათლების მქონე პირია, რომელმაც ფიცი დადო, რომ დაიცავს კანონის უზენაესობას და განმარტავს რას ამბობს კანონი – დაირღვა თუ არა ის, და როგორ აგებს დამრღვევი კანონის წინაშე პასუხს. როგორი უნდა იყოს სასამართლო და მოსამართლე, რომ ჩვენი უფლებები დაიცვას?  იმისთვის, რომ სასამართლომ დაიცვას ჩვენი უფლებები, იგი უნდა იყოს:  დამოუკიდებელი; მიუკერძოებელი; ანგარიშვალდებული; გამჭვირვალე.  ჯერ კიდევ სოკრატე წერდა, რომ მოსამართლემ 4 როლი უნდა შეასრულოს: მოისმინოს თავაზიანად, უპასუხოს ბძნულად, განსაჯოს ფრთხილად და გადაწყვიტოს სამართლიანად.  სასამართლოს შესახებ ვრცლად... წყარო: coalition.ge

სოლიდარობა მხარდაჭერაა, საერთო ინტერესების არსებობა და ურთიერთდახმარებაა. სოლიდარობა დიდი ძალაა.

🎙 მოუსმინე ნინია მაჭარაშვილის პოდკასტს აქტიური საზოგადოების ჩამოყალიბებაში განათლების როლის შესახებ. ეს ქვეყანა შენია ・This country is yours · პოდკასტი - ნინია მაჭარაშვილი

ევროკავშირი საქართველოს ყველაზე მსხვილი დონორია – 2014–2020 წლებში დახმარებამ, 938,4 მილიონი ევრო შეადგინა. გაიგეთ რომელი სექტორების განვითარებას უწყობს ხელს ევროკავშირი? საქართველოში ევროკავშირის მიერ მხარდაჭერილ, 160–ზე მეტ პროექტზე მუშაობენ, როგორც საზოგადოებრივი და საერთაშორისო ორგანიზაციები, ასევე, კერძო კომპანიები და საქართველოს მთავრობა. ფინანსური მხარდაჭერა სხვადასხვა ფორმით ხდება, იგი მოიცავს გრანტებს, ტენდერებს, შერეულ ფორმებს, სესხებს, გარანტიებს და ასე შემდეგ.  ევროკავშირის ფინანსური მხარდაჭერა მზარდია – 2015 წელს 150 მილიონი ევრო იყო გამოყოფილი, 2020 წელს მხარდაჭერამ – 225 მილიონ ევროს მიაღწია.  2014–2020 წლებში, ევროკავშირი საქართველოს, საერთო ჯამში, 938,4 მილიონი ევროთი დაეხმარა.  მარტო სოფლის მეურნეობის განვითარებისთვის 253 მილიონი ევროს ფინანსური დახმარება მიიღო საქართველომ (2014–2020). ქვეყნის თითქმის ყველა რეგიონში, სოფლის მეურნეობის სექტორში ახალი კოოპერატივების შექმნა და მათი შესაბამისი ტექნიკით აღჭურვა ევროკავშირის დახმარებით განხორციელდა.  ეს არ არის ერთადერთი სექტორი, რომელიც ევროპული დაფინანსებით გაუმჯობესდა. ევროკავშირისგან, დახმარების სახით შემოსული თანხა, სექტორებს შორის, ასევე გადანაწილდა: წყარო: www.eeas.europa.eu/delegations/georgia

მოუსმინე ნინო დარასელის ინტერვიუს ანტიდასავლური პროპაგანდისა და ეთიკური ჟურნალისტიკის შესახებ.

„აქტიურ მოქალაქეს შეუძლია შეცვალოს მის სოფელში არსებული გარემო უკეთესობისკენ და მეტი კეთილდღეობა მოუტანოს“, – ასე ფიქრობენ „ადგილობრივი თვითმმართველობის სკოლის“ მონაწილე ახალგაზრდები. აღნიშნული სკოლა – სოლიდარობის თემის პროექტია, რომელიც თვითმმართველობის როლსა და მის საქმიანობაში მოქალაქეთა მონაწილეობის, თვითორგანიზების თეორიულ ნაწილს და ასევე, პრაქტიკულ ნაბიჯებსაც ითვალისწინებს. სკოლის მონაწილეებს უკვე მზად აქვთ ინციატივები. „სოლიდარობის თემის“ ხელშეწყობით, მათ და ადგილობრივი თვითმმართველობის ორგანოებს შორის კომუნიკაციის პირველი ეტაპი უკვე შედგა. ადვოკატირების კამპანიის შემდგომ, თუ ადგილობრივი თვითმმართველობა ახალგაზრდების ინიციატივებს გაიზიარებს – მაღალმთიანი აჭარის სხვადასხვა სოფელში გარე განათება დამონტაჟდება, ზოგიერთ მათგანში – ახალგაზრდული სივრცე შეიქმნება, მოგვარდება მდინარეების დაბინძურების საკითხი და განთავსდება სანაგვე ურნები, და ასე შემდეგ.  ორგანიზაცია „სოლიდარობის თემი“ ორიოდე წლის წინათ შეიქმნა. როგორც დამფუძნებლები ამბობენ, ეს არის საერთო წუხილებით გაერთიანებული, მოტივირებული ახალგაზრდების ერთობა. უმაღლესი განათლების მიღების შემდეგ, ბევრი თანატოლისგან განსხვავებით, ისინი, მშობლიურ გარემოს დაუბრუნდნენ, რათა ადამიანის უფლებების, თანასწორობის, კულტურული თუ რელიგიური მრავალფეროვნების სივრცე შეექმნათ და ადგილობრივი თემის წინაშე არსებული პრობლემების მოძიებასა და გადაწყვეტაზე ემუშავათ.  მუშაობის დაწყება პანდემიის დროს მოუწიათ და შესაბამისად, აჭარის მაღალმთიან სოფლებში მცხოვრები მოწყვლადი ჯგუფების ადვოკატირებით დაიწყეს. ერთ–ერთი ასეთი პროექტი ქალთა რეპროდუქციულ ჯანმრთელობას ეხება. მაღალმთიან სოფლებში ასეთი პროგრამები ლამის ფუფუნებაა.  „სოლიდარობის თემის“ ორგანიზებით, შუახევის და ხულოს 6 სოფელში მცხოვრებ ქალებს საშუალება ჰქონდათ მიეღოთ ინფორმაცია რეპროდუქციული ჯანმრთელობის შესახებ და უფასო ექოსკოპიური მომსახურებით თუ სკრინინგის სერვისით ესარგებლათ. ფონდ „ტასოს“ მხარდაჭერილი პროექტი დასრულდა, თუმცა მსგავსი პროექტის განხორციელებას, ნიდერლანდების საელჩოს მხარდაჭერით, „სოლიდარობის თემის“ წევრები, სულ მალე დაიწყებენ.  აჭარის რეგიონში და აჭარიდან ეკომიგრანტებით დასახლებულ მუნიციპალიტეტში აქტიურად მუშაობს და გააგრძელებს მუშაობას „სოლიდარობის თემი“, რათა საზოგადოების წინაშე არსებული პრობლემები ხილული გახადოს და ხელი შეუწყოს მათ მოგვარებას.

მარტის ღამეები ნათელი მაგალითია იმისა, თუ რამხელა ძალა აქვს ერთობას, ახალგაზრდების სამოქალაქო აქტივიზმსა და საზოგადოების აქტიურ მონაწილეობას.  #გაიზიარეპასუხისმგებლობა, რადგან #ესქვეყანაშენია გიზიარებთ ამ დღეებისადმი შექმნილ ვიზუალებს.

პირველი კანონპროექტი („უცხოური გავლენის გამჭვირვალობის შესახებ“). კანონპროექტის პირველი ვარიანტი საქართველოს პარლამენტმა პირველი მოსმენით უკვე მიიღო, შესაბამისად კანონპროექტის ინიციატორების მიერ, მისი გამოთხოვა ვერ მოხდება.  ამ შემთხვევაში, პირველ კანონპროექტზე უარის თქმის ერთადერთი მექანიზმი არსებობს – პარლამენტში კანონპროექტის მეორე მოსმენით განხილვა, კენჭისყრით მისი უარყოფა ანუ ჩაგდება. პლენარულ სხდომაზე კანონპროექტის ჩაგდების მიუხედავად, კანონპროექტის ინიციატორებს 1 თვის განმავლობაში აქვთ შესაძლებლობა კვლავ მოითხოვონ კანონპროექტის კენჭისყრა. აქედან გამომდინარე, პირველი კანონპროექტი საქართველოს პარლამენტის მიერ საბოლოოდ უარყოფილად ჩაითვლება ამ ვადის გასვლის შემდეგ, ან თუ განმეორებით ვერ დააგროვებს ხმათა საჭირო რაოდენობას. შესაბამისად, ამ კანონპროექტის პარლამენტის მიერ საბოლოოდ უარყოფისთვის აუცილებელია, რომ პლენარულ სხდომაზე მეორე მოსმენით განხილვისას პარლამენტმა ჩააგდოს კანონპროექტი (ვერ დააგროვოს ხმების საჭირო რაოდენობა) და ერთი თვის ვადაში ინიციატორებმა აღარ მოითხოვონ ამ კანონპროექტთან დაკავშირებით მეორე მოსმენით განმეორებითი კენჭისყრა.  (საქართველოს პარლამენტის რეგლამენტის 112-ე მუხლის მე-16 და მე-17 პუნქტები). მეორე კანონპროექტი („უცხოელი აგენტების რეგისტრაციის შესახებ“) კანონპროექტის მეორე ვარიანტი პარლამენტის პლენარულ სხდომაზე არ განხილულა, შესაბამისად, კანონპროექტის შემდგომი განხილვაზე უარის თქმის ყველაზე მარტივი მექანიზმია ინიციატორების მიერ მისი გამოთხოვა. ამისათვის აუცილებელია, რომ კანონპროექტის ყველა ინიციატორმა ერთობლივი წერილობითი მოთხოვნის საფუძველზე გამოითხოვოს კანონპროექტი.  (საქართველოს პარლამენტის რეგლამენტის 101-ე მუხლის მე-3 და მე-4 პუნქტები). წყარო: სამოქალაქო საზოგადოების ინსტიტუტი

დაუნის სინდრომის მქონე ბავშვების დედები, ერთმანეთთან, შვილების მომავლის წუხილმა გააერთიანა. რა იქნება ხვალ, მე როცა არ ვიქნები, ვინ იქნება ჩემი შვილის გვერდით? – ეს ფიქრები მათ ხშირად აწუხებდათ, რამაც ერთგვარი ბიძგიც მისცათ გაერთიანებულიყვნენ და ცვლილებები დაეწყოთ ქვეყანაში. აეხსნათ საზოგადოებისთვის, რომ დაუნის სინდრომი არაა დაავადება, არაა გადამდები. რომ ეს არის ადამიანის ბუნებრივი მდგომაროება. და დაუნის სინდრომის მქონე პირსაც ისეთივე უფლებები აქვს, რაც ყველას. საწყის ეტაპზე, დედები არაფორმალური გაერთიანების ფარგლებში მუშაობდნენ. წლების განმავლობაში საკუთარი რესურსებით ცდილობდნენ ცვლილებებს საზოგადოებაში, მაგრამ ეს საკმარისი არ აღმოჩნდა. „დროთა განმავლობაში საჭირო გახდა ჩვენი რეგისტრაცია არასამთავრობო ორგანიზაციად, რათა მეტი შესაძლებლობა გვქონოდა, ჩვენი ცხოვრებისეული გამოწვევა ყოველდღიურ საქმედ გვექცია და რეალური შედეგები მიგვეღო“, ამბობენ დედები, რომლებმაც საკუთარ პროფესიებზეც უარი თქვეს, და ახალი უნარ–ჩვევები და ცოდნას დაეუფლნენ ორგანიზაციის საქმიანობის გასაძღოლად. ასე დაიწყო „დაუნის სინდროს ასოციაციის“ საქმიანობა. დედები 10 წელზე მეტია იბრძვიან საკუთარი შვილების უფლებებისა და განათლებისთვის, ჯანმრთელობისა და განვითარებისთვის. სხვა დედებსაც ეხმარებიან – 2020 წლიდან დღემდე 5 ათასს ოჯახს გაუწიეს კონსულტაცია. დონორების – ღია საზოგადოების ფონდის (სოროსის ფონდი), ევროკავშირის, ევროპის ფონდის მხარდაჭერით მათ შეძლეს: ჯანდაცვის სამინისტროს დაენერგა დაუნის სინდრომის მქონე ბავშვების პედიატრიული მართვის პროტოკოლი, რადგან საქართველოს სამედიცინო სფერომ, 2015 წლამდე არ იცოდა როგორ უნდა ემართა დაუნის სინდრომის მქონე ადამიანების ჯანმრთელობა.  შექმნეს სოციალური საწარმო „ბაბალე“, სადაც შვილებს ღირსეული სამუშაო გარემო შეუქნეს, უცხო ქვეყნის დონორების დახმარებით შეძლეს სოცსაწარმოში შექმნილი პროდუქტი „ამაზონის“ საშუალებით გაეყიდათ.  დააფუძნეს ფონდი, ვინაიდან ეს ქვეყანა დაუნის სინდრომის მქონე ბავშვების ყველა სამედიცინო საჭიროებას ვერ ფარავს. ფონდმა ბევრ ბავშვს თუ ზრდასრულს შეუნარჩუნა ჯანმრთელობა და სოცოცხლე. მაგალითად პანდემიის დროს, ღია საზოგადოების ფონდის მხარდაჭერით, 200 მარტოხელა და სოციალურად დაუცველ ოჯახს გაუწიეს დახმარება.  აწარმოებენ კამპანიას და ყიდიან წინდებს, რათა მუსიკალური თერაპიის კურსი დააფინანსონ, ინოვაციური პროგრამები შექმნან, რომელიც მნიშვნელოვანია მათი შვილებისთვის. ანუ მოამზადონ დამოუკიდებელი ცხოვრებისთვის. დედების მიერ გაკეთებული საქმეების სია გრძელია. „რომ არა უცხო ქვეყნები და მათი დონაცია, დღეს არც გაეროს შშმ პირთა კონვენცია გვექნებოდა, არც მათი უფლებები იქნებოდა აღიარებული, არც ინკლუზიური განათლება სკოლებსა და ბაღებში, არც ადაპტირებული ავტობუსები და კიდევ მრავალი სხვა“, – ამბობენ დედები. „დედებს, ვინც წლებია ვიბრძვით ჩვენი შვილების უფლებებისთვის, ამ კანონის საფუძველზე უცხო ქვეყნის აგენტებად გამოგვავლენთ და პირველ რიგში ჩვენი და ჩვენი შვილების ღირსებას შელახავთ“, ამბობენ დედები და მიმართავენ ხელისუფლებას .... „მოგვეცით საშუალება, ვიშრომოთ მშვიდად და ვაკეთოთ ჩვენი საქმე, რომელიც რეალურად სახელმწიფოს მოსაგვარებელია“.  განცხადება ...

„უცხოური გავლენის გამჭვირვალობის შესახებ“ კანონპროექტის ავტორები და მმართველი პოლიტიკური პარტიის ლიდერები საუბრობენ, რომ ინიციატივა ეფუძნება აშშ–ში არსებულ უცხოელი აგენტების რეგისტრაციის აქტს (FARA). არ დაიჯეროთ. ეს მცდარია!!! მოუსმინეთ მათ, ვინც უკეთესად იცის!!!  ამერიკულ კანონზე საუბრობს აშშ–ის ელჩი კერი დეგნანი, რომელიც აღნიშნავს, რომ „კანონი [უცხოელი აგენტების რეგისტრაციის შესახებ, იგივე FARA], რომელიც აშშ-ში მოქმედებს, ეხება ლობისტებს, იურიდიულ ფირმებს, რომლებიც დაქირავებულნი არიან უცხო ქვეყნის მთავრობების მიერ, რათა მათ წარმოადგინონ ამ უცხო ქვეყანათა პოლიტიკური ინტერესი. შესაბამისად“.  სრულად... არაკომერციული სამართლის საერთაშორისო ცენტრი (ICNL) და არაკომერციული სამართლის ევროპული ცენტრი (ECNL) „უცხოური გავლენის გამჭვირვალობის შესახებ“ კანონპროექტის შედარებით ანალიზში აღნიშნავს, რომ აშშ–ში მოქმედი კანონმდებლობა ფუნდამენტურად განსხვავდება საქართველოს პარლამენტში შეტანილი ინიციატივისგან.  • FARA არ ადგენს რეგისტრაციის ვალდებულებას მხოლოდ იმ მიზეზით, რომ ორგანიზაცია დაფინანსებას უცხოური წყაროდან იღებს. რეგისტრაცია საჭიროა იმ შემთხვევაში, თუ სუბიექტი მოქმედებს უცხოური მთავრობის პირდაპირი მითითებით და მისი კონტროლის ფარგლებში.  • აშშ-ში მოქმედი არაერთი არასამთავრობო ორგანიზაცია და მედიაორგანიზაცია იღებს უცხოურ გრანტებსა და დახმარებას, მაგრამ FARA არ მოითხოვს მათგან უცხოურ აგენტად რეგისტრაციას.  • აშშ-ში FARA-ს მოთხოვნების შესაბამისად რეგისტრირებულია არაკომერციული ორგანიზაციების 5%-ზე ნაკლები. რეგისტრირებული არაკომერციული ორგანიზაციების დიდი ნაწილი უცხოური პოლიტიკური პარტიების ფილიალებია  სრულად... წყაროები: "ნეტგაზეთი", ewmi-activism.org

ამჯერად, „ვოჩდოგებს“, ანუ, ასე ვთქვათ, „მოდარაჯე“ ორგანიზაციებს გაგაცნობთ. მოგიყვებით თუ რატომ არის მნიშვნელოვანი მათი საქმიანობა.  სხვადასხვა ლექსიკონში, ტერმინი „ვოჩდოგი“ განმარტებულია, როგორც პირი, ან პირთა წრე, რომელთა საქმიანობა არაკანონიერი ქმედებისა და ადამიანის უფლებების დარღვევის აღმოჩენისკენ არის მიმართული. „ვოჩდოგები“ არიან არასამთავრობო ორგანიზაციები, მედია საშუალებები და ჟურნალისტები, აქტივისტები. ისინი აკვირდებიან საჯარო ინსტიტუტებისა და იქ დასაქმებული ადამიანების საქმიანობას. მაგალითად, სახელმწიფო ტენდერების პროცესი – წარიმართა თუ არა კანონით დადგენილი წესით, როგორ გახარჯა ტენდერში გამარჯვებულმა კომპანიამ ბიუჯეტის თანხა და რა მიიღო საზოგადოებამ. ან მეორე მაგალითი – შეესაბამება თუ არა ბიუჯეტში ჩადებული პრიორიტეტები ადგილობრივი მოსახლეობის მოთხოვნებს.  საკითხთა ნუსხა საკმაოდ ვრცელი და მრავალფეროვანია, ამიტომ მონიტორინგის შედეგები ხშირად, საზოგადოების ინტერესის და ხანგრძლივი განსჯის საგანი ხდება. შესაბამისად, ასეთი ორგანიზაციების საქმიანობა მნიშვნელოვანია და მათი ცნობადობა საზოგადოებაში მაღალია. მათ შორის, საქარველოშიც. მაგალითად: საქართველოს ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაცია, საერთაშორისო გამჭირვალობა – საქართველო, ინფორმაციის თავისუფლების განვითარების ინსტიტუტი, ადამიანის უფლებების ცენტრი, სამართლიანი არჩევნები და ასე შემდეგ.  ბევრ ქვეყანაში ასეთი ორგანიზაციებისა და აქტიური მოქალაქეების ინიციატივებმა შეუწყვეს ხელი დემოკრატიისა და კანონის უზენაესობის ხარისხის გაძლიერებას. ანუ იმის დამკვიდრებას, რომ კანონის წინაშე ყველა თანაბარია.  თუმცა არიან ქვეყნები, სადაც ასეთ ორგანიზაციებს ხელისუფლების წარმომადგენლები ხშირად აკრიტიკებენ. ზოგ ქვეყანაში კი, დევნიან და იჭერენ კიდეც საზოგადოებრივი ორგანიზაციების წარმომადგენლებს, აქტივისტებს.