ახლახანს გამოქვეყნდა სამოქალაქო საზოგადოების ორგანიზაციების საარსებო გარემოს შეფასების (CSO Meter) უახლესი ანგარიში. ანგარიშის თანახმად, საქართველოში გარემო 7-დან 4,7 ქულით შეფასდა (კანონმდებლობა: 5,2 ქულა, პრაქტიკა 4,3 ქულა). რაც, შედეგების მიხედვით, საშუალო რისკის გარემოზე მიუთითებს. სამოქალაქო საზოგადოების ორგანიზაციების მონიტორინგის ინსტრუმენტი მოიცავს 11 უფლებრივ პრინციპს, რომლის მიხედვითაც ფასდება როგორც კანონმდებლობა, ასევე, პრაქტიკა. სსო-ების მონიტორინგის ინსტრუმენტი უნიკალური მექანიზმია და მისი მიზანია უზრუნველყოს სსო-ების გარემოზე მუდმივი, თანმიმდევრული მონიტორინგის შესაძლებლობა. შეფასების შედეგად მიღებული მონაცემები კი სამოქალაქო საზოგადოების ორგანიზაციების გარემოს გასაუმჯობესებლად გამოიყენება. ერთ-ერთი პრინციპი სსო-ების სახელმწიფო მხარდაჭერაა, რომლის მიხედვით საქართველოში არსებული გარემო 4.2 ქულით შეფასდა (საკანონმდებლო 4.4, ხოლო პრაქტიკა 4.0) და მონაცემების მიხედვით წინსვლა არ შეინიშნება. აღნიშნული პრინციპი რამდენიმე სტანდარტს აერთიანებს, მათ შორისაა სსო-ების ფინანსური და არამატერიალური სახელმწიფო მხარდაჭერისთვის ეფექტიანი და მრავალფეროვანი მექანიზმების კუთხით არსებული გარემო. ანგარიშის მიხედვით, სსო–ებისთვის ხელმისაწვდომია სახელმწიფო დაფინანსების სხვადასხვა მექანიზმი (გრანტი, სუბსიდიები, სახელმწიფო შესყიდვები, ვაუჩერეული სისტემა, ე.წ. „პროგრამული დაფინანსება“), თუმცა მუნიციპალიტეტებს კვლავ არ შეუძლიათ გრანტების გაცემა. ადგილობრივი სსო-ების და ადგილობრივი ხელისუფლების ძალისხმევის მიუხედავად, საკანონმდებლო დონეზე ეს საკითხი ისევ მოუგვარებელია. არადა, საზოგადოებრივი ორგანიზაციები ხშირად მუნიციპალური ხელისუფლების მთავარ პარტნიორებს წარმოადგენენ ადგილობრივი საკითხების გადაწყვეტისას. ასეთ შემთხვევებში, პრაქტიკა აჩვენებს, რომ ამ მიზნისთვის გამოყენებულია დაფინანსების ნაკლებად ეფექტიანი მექანიზმები (ვაუჩერული სისტემა, სახელმწიფო შესყიდვა) ან პროგრამული დაფინანსების არსებული პრაქტიკა ნაკლებად გამჭვირვალეა. პროგრამული დაფინანსების პროცესი ბევრ კითხვას ბადებს და გავლენას ახდენს სსო-ების იმიჯსა და საქმიანობაზე, ამ პრაქტიკის საკანონმდებლო ჩარჩოში მოქცევა ხელს შეუწყობდა  დაფინანსების დაგეგმვისა და გაცემის პროცესის მეტ გამჭვირვალობას და სანდოობას. ასევე, რიგ შემთხვევებში, ხელს შეუწყობდა მუნიციპალიტეტის ფუნქციების უკეთ განხორციელებას, მუნიციპალიტეტის საბიუჯეტო და საზოგადოებრივი ორგანიზაციების რესურსების გაერთიანების გზით საზოგადოებრივად სასარგებლო ადგილობრივი ინიციატივების განხორციელებას. ანგარიში მოიცავს სარეკომენდაციო ნაწილსაც, რომლის თანახმადაც, ხელისუფლებამ უნდა შეიმუშავოს სახელმწიფო დაფინანსების ერთიანი საკანონმდებლო სტანდარტები, რომელიც უნდა აერთიანებდეს მკაფიო სახელმძღვანელო მითითებებს გრანტის მინიჭების პროცესისთვის (მონაწილეობითი გადაწყვეტილებების მიღება, შერჩევის კრიტერიუმების წინასწარი განსაზღვრა, ინტერესთა კონფლიქტის თავიდან აცილება, გამჭვირვალობა და ა.შ.) დისკრიმინაციული და თვითნებური გადაწყვეტილებების პრევენციისა და შემდგომი გამჭვირვალობისა და ანგარიშვალდებულების სტანდარტების ინსტიტუციონალიზაციისთვის. ამავე დროს, ადგილობრივი ინიციატივების მხარდასაჭერად გრანტის გამცემ სუბიექტებს მუნიციპალიტეტებიც უნდა დაემატოს. სსო მეტრი:  ქვეყნის ანგარიში 2021... მოამზადა: თეკლე ქაროსანიძემ

ნიკო ხობის სოფელ ხეთაში დაიბადა და გაიზარდა, ბავშვობიდან ყოველთვის ჰქონდა სურვილი რაც შეიძლება მეტი ცოდნა და გამოცდილება მიეღო, მაგრამ სოფლის გარემო ამის შესაძლებლობას არ იძლეოდა. წლების შემდეგ, სწორედ, ეს გახდა ახალგაზრდული საგანმანათლებლო სივრცის ნიკოს ეზოს დაფუძნების საფუძველი, სადაც ახალგაზრდები შეძლებდნენ სხვადასხვა მიმართულებით ცოდნის გაღრმავებას.  „1997-2003 წლებში სკოლაში მხოლოდ ფორტეპიანოს წრე იყო, შესაბამისად, მეც და ჩემი ბიძაშვილებიც დავდიოდით ფორტეპიანოზე. როდესაც მეოთხე კლასში გადავედით და სხვა ინტერესები გაგვიჩნდა საჭირო იყო რაიონულ ცენტრში სიარული, ხობში დავიწყე ბიძაშვილებთან ერთად ჭადრაკზე და ქართულ ცეკვაზე სიარული. მახსოვს კვირაში 3 დღე სკოლის შემდეგ, როგორ ველოდებოდით ავტობუსს, რომ ხობში წავსულიყავით. სპეციალურად უფროსებთან ახლოს ვდგებოდით, წინააღმდეგ შემთხვევაში ავტობუსი არ გააჩერებდა. ვერც გაამტყუნებ მძღოლს, რადგან ჩვენ თითქმის არასდროს ვიხდიდით მგზავრობის საფასურს და მხოლოდ მადლობით შემოვიფარგლებოდით. იგივე პრობლემები იყო სახლში დაბრუნებისას, ზამთარში განსაკუთრებით, როცა ადრე ღამდებოდა.  მას შემდეგ 20 წელი გავიდა და ბევრი რამ გაუმჯობესდა, მაგრამ სოფლის ახალგაზრდობისთვის ინფორმაციის ნაკლებობის და თანამედროვე სიახლეებზე წვდომის პრობლემა კვლავ აქტუალურია.  2020 წელს გადავწყვიტე, სოფელში, წინაპრების სახლის პირველი სართული შეხვედრების ოთახად გადამეკეთებინა. ყოფილიყო სივრცე, სადაც სიახლეს გაიგებდნენ ახალგაზრდები. გარკვეული ხედვა მქონდა, რა თქმა უნდა, მაგრამ უმეტესწილად ენთუზიაზმით და საკუთარი სახსრებით შევუდექი იდეის განხორციელებას. პირველი თანამოაზრეც გამომიჩნდა - ჩვენი გვარის უხუცესი, 87 წლის კარლო ბაძაღუა, რომელიც ხელოსანი კაცია, ასაკის მიუხედავად ენერგიით სავსეა და შევუდექით ოთახის კეთილმოწყობას, გავარემონტეთ, შევღებეთ, მოვაკოხტავეთ და დავიწყეთ. თავიდან მეგობრები ჩამოდიოდნენ თბილისიდან, ბათუმიდან, რუსთავიდან, რომლებიც თავიანთ საქმეში პროფესიონალები იყვნენ და გამოცდილებას უზიარებდნენ ახალგაზრდებს ისეთ თემებზე, როგორიცაა: საზოგადოებასთან ურთიერთობა, მეწარმეობის საფუძვლები, ადამიანის უფლებები, ფოტოგრაფია და ა.შ. ამ ყველაფერმა იმდენად დიდი ენერგია მოგვცა, რომ გადავწყვიტე დონორი ორგანიზაციებისთვის მიმემართა.  2021 წლის გაზაფხულზე ფრიდირიხ ებერტის ფონდი, კონსულტაციისა და ტრენინგის ცენტრი, იმფაქტ ჰაბ თბილისი დაინტერესდნენ ჩვენით. უკვე გაგვიჩნდა საშუალება დარგის ექსპერტები ჩამოგვეყვანა და კვალიფიციური ინფორმაცია მიგვეწოდებინა ახალგაზრდებისთვის მათთვის საინტერესო ფორმით, თამაშებით, გასვლებით, ფილმის ჩვენებებით და ა.შ. უამრავი ემოცია გავცვალეთ, ბევრი დაუვიწყარი მოგონება აკავშირებს ,,ნიკოს ეზოსა’’ და ახალგაზრებს, საფუძველი ჩავუყარეთ ახალ გამოცდილებებს. მჯერა, რომ ამ ყველაფერს გრძელვადიანი და დადებითი შედეგის მოტანა შეუძლია. ვაგრძელებთ მუშაობას და ვგეგმავთ, რომ 2022 წელი უფრო დატვირთული და ნაყოფიერი იყოს“, ამბობს ორგანიზაცია „ნიკოს ეზოს“ დამფუძნებელი ნიკო ბაძაღუა.

ეს ქვეყანა შენია, ეს ქალაქიც შენია, სადარბაზო, ქუჩა და სკვერიც შენთვისაა. ის, რაც ჩვენი სახლის გარეთ ხდება ყველას გვეხება, რადგან სახლი ეზოდან იწყება! #გაიზიარეპასუხისმგებლობა რადგან #ესქვეყანაშენია

8 მაისს ფაშიზმზე გამარჯვების დღეს აღნიშნავს მთელი მსოფლიო, პოსტ საბჭოთა სივრცეში კი მიღებული იყო 9 მაისს აღნიშვნა. მოუსმინეთ ლაშა ბაქრაძის საინტერესო პოდკასტს ამ თემაზე.

უკრაინელი ფოტოხელოვანი მარინა კარპიი 12 წელია რაც თბილისში ცხოვრობს. უკრაინის მხარდასაჭერად საქველმოქმედო ფოტოპროექტი „Voices from Georgia“ წამოიწყო.  „ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანი იყო, რომ უკრაინელ ხალხსაც კარგად აღექვა ის მხარდაჭერა, რასაც მე ვგრძნობდი საქართველოში. პროექტის მიზანი იყო შეგვექმნა ერთგვარი „დიჯითალ ხიდი“, სადაც ჰეშთეგშით #we_are_in_the_same_boat, უკრაინელები დაინახავდნენ, რომ ქართველი ხალხი განიცდის ომს უკრაინაში, ფოტოპორტრეტებთან ერთად მათ სათქმელს პოსტში უკრაინულ ენაზეც ვათავსებდით. ნამდვილად, ჩვენ ერთ ნავში ვართ, იმიტომ რომ, ერთი მტერი გვყავს და ამ ბრძოლაში, რა თქმა უნდა, ერთად უნდა ვიყოთ. მე მჯეროდა, რომ ქართველი ხალხი ყველა მეთოდით აჩვენებდა უკრაინელ ხალხს სოლიდარობას და ამ პროექტის განმავლობაშიც ასეც მოხდა, უამრავი მსურველი გამოჩნდა, რომლებსაც ჩვენ შავ-თეთრ პორტრეტებს ვუღებდით. საბოლოოდ კი პროექტი დავასრულეთ "IERI store x crosty"-ის ღონისძიებაზე თეთრი ფერით. ყველა, ვისაც ჰქონდა სურვილი, მოდიოდა თეთრი მაისურით და ფონიც თეთრი ავარჩიეთ ბოლო ფოტო დონაციისთვის, რადგან მინდოდა ფინალი ყოფილიყო იმედით სავსე, რაც ჩემთვის თეთრ ფერთან ასოცირდება.  ეხლა მგზავრების კონცერტისთვის ვემზადებით, რომელიც 11 მაისს გაიმართება ვასო აბაშიძის სახელობის მუსიკისა და დრამის თეატრში. მიხარია, რომ უკვე ყველა ბილეთი გაყიდულია. შემოსული თანხა #helpukraine ფონდში გადაირიცხება."  #არარუსეთს #არაოკუპაციას #მხარდაჭერაუკრაინას

"უამრავი მიზეზი მქონდა იმისათვის, რომ ჩავრთულიყავი საზოგადოებრივ აქტივიზმში. ვხედავდი, რომ ჩემ გარშემო ძალიან ბევრი ადამიანის უფლებები ირღვეოდა, რომ საზოგადოებას არ აწუხებდა ქალებისა და ბავშვების უფლებების დარღვევა..." "...ამჟამად ყველაფერი გვერდზე გადავდე და უფრო მასშტაბურ პრობლემაზე გადავერთე, როგორიცაა გარე ძალების მიერ ეთნიკურ-რელიგიურ ნიადაგზე შუღლის გაღვივება..."  მოუსმინეთ სამირა ბაირამოვას პოდკასტს აქტივიზმისა და პრობლემური ეთნიკური საკითხების შესახებ.

აქტივიზმს არ აქვს პროფესია და არც შეზღუდული სამოქმედო არეალი. ნახეთ ანიმაცია

1978 წლის 14 აპრილს, თბილისში, რუსთაველის გამზირზე გამოსული ათასობით ადამიანი წინ აღუდგა საბჭოთა კავშირის ხელმძღვანელობას და არ დაუშვა კონსტიტუციაში შესულიყო ცვლილება, რომლის მიხედვით ქართული ენა კარგავდა სახელმწიფო ენის სტატუსს საქართველოში. მადლობა ასეთი სამოქალაქო გმირობისთვის ყველა მონაწილეს! ქვეყნის წინაშე ჩვენი ერთ–ერთი პასუხისმგებლობაა – ხელი შევუწყოთ ჩვენს ყველა თანამოქალაქეს ქართულის სწავლაში და გავუფრთხილდეთ მრავალსაუკუნოვან საგანძურს. #გაიზიარეპასუხისმგებლობა რადგან #ესქვეყანაშენია

კატო მიქელაძის სახელობის პრემია 2013 წლიდან ქალი უფლებადამცველების გამოვლენას, აღიარებასა და დაცვას ემსახურება. პრემია დააწესა "ქალთა ფონდმა საქართველოში“, რომელიც საზოგადოებაში არსებულ ქალთა უფლებების რეალურ განხორციელებასთან დაკავშირებულ პრობლემებს და გამოწვევებს ეხმაურება - იქნება ეს ქალთა შრომითი თუ სექსუალური/რეპროდუქციული უფლებები, გარემოსდაცვითი სამართლიანობა თუ გენდერული თანასწორობა, ფემინისტი და ქვიარ აქტივისტების უსაფრთხოება, მათი აღიარება და მათზე ზრუნვა.  „ფონდის დაფუძნების უპირველესი მიზანი ქალთა ჯგუფებისა და ორგანიზაციების მხარდაჭერაა, მათი ფინანსური რესურსებით უზრუნველყოფისა და შესაძლებლობის ზრდის კუთხით. აქტივისტები და აქტივისტური კამპანიები არის ის ძალა, რომელიც მოქალაქეებს ზრდის, სამოქალაქო საზოგადოებას ავითარებს და სამართლიანობის შეგნებას უყალიბებს. სწორედ ასეთ აქტივიზმზე დგას დღეს ფემინისტური მოძრაობა საქართველოში.  კატო მიქელაძის სახელობის პრემიის დაჯილდოვების ცერემონია ყოველ წელს, 29 ნოემბერს, ქალი უფლებების დამცველების საერთაშორისო დღეს იმართება და საშუალებას აძლევს ფემინისტ აქტივისტებს ისაუბრონ თავიანთ შრომაზე, მიღწევებზე, მიზნებზე თუ საზოგადოებაში არსებულ ბარიერებსა და სირთულეებზე. როგორც ცნობილია, ფემინისტი აქტივისტები ხშირად ხდებიან დისკრიმინაციის, ძალადობის, ცილისწამების, თავდასხმის ობიექტები და მათ ექმნებათ საფრთხე,  როგორც პირადად, ისე კოლექტიურად. ისინი რთულ და უთანასწორო ბრძოლაში არაინ ჩართულნი, რაც სტრესისა და საკუთარი კეთილდღეობის ფასადაც უჯდებათ ხშირად - ასეთ მოცემულობაში კი, მათი დაფასება და მათ მიმართ მადლიერების გამოხატვა ჩვენთვის სასიცოცხლოდ აუცილებელია. ამიტომაც, ეს დღე ქალი აქტივისტებისთვის საზეიმო და საყვარელ დღედ იქცა.“  🔗 https://www.womenfundgeorgia.org

მოუსმინეთ ნენე კვინიკაძის ძალიან საინტერესო პოდკასტს: „...ამბები, რომლებიც უკრაინაში მიმდინარეობს ჩვენთვის არის დღევანდელი კოშმარიც, ბუნდოვანი მომავლის ნიშნებიც და ამავდროულად, არის ჩვენი წარსული ჭრილობების პირდაპირი შეხსნა.“

„ამისთანა მაღალმნიშვნელოვანი საზოგადოება ჩვენში ჯერ არ დაბადებულა, მას დანიშნულებად აქვს ერის განათლება." ასე ეხმაურებოდა იაკობ გოგებაშვილი ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების - ერთ-ერთი პირველი ქართული საზოგადოებრივი ორგანიზაციის დაარსებას.

„გაიცანით, ეს მელანო დურმიშიძეა, არაკომერციული ორგანიზაციის ,,სისხლის უანგარო დონორების“ თანადამფუძნებელი და უბრალოდ აქტივისტი. ის ყველა იმ ინიციატივას უჭერს მხარს, რომელიც უკეთესი საზოგადოების ჩამოყალიბებას უწყობს ხელს.  „მთავარი მოტივაცია ჩემთვის ყოველთვის ჩემი ოჯახის წევრები იყვნენ. ბებია და ბაბუა, ხშირად მოგზაურობდნენ შორეულ აღმოსავლეთსა თუ დასავლეთში, ყოველთვის უკან ბრუნდებოდნენ და საკუთარ ცოდნასა თუ გამოცდლებას უზიარებდნენ კოლეგებს. მეც ასე გავიზარდე. სულ ვიცოდი, რომ მოგზაურობა და უცხო ქვეყნების გამოცდილების ნახვა კარგია, თუმცა „სამშობლო უფრო ღრმადაა. უფრო შიგნით”. შესაბამისად, სულ ვიცოდი, რომ პროფესონალიზმი, საკუთარი საქმის ბრწყინვალედ კეთებასთან ერთად ღირსეულ მოქალაქეობას ნიშნავდა. გადამწყვეტი როლი ითამაშა ამერიკის საელჩოს გაცვლითმა პროგრამამ, რომელმაც ერთი წლის განმავლობაში საშუალება მომცა მენახა თუ რა ძალა აქვს საზოგადოებას, რომელიც საერთო მიზნებისა და კეთილდღეობისთვის მუშაობს, ვფიქრობ ეს გარემო განსაკუთრებით ნათლად ჩანს ამერიკაში. სწორედ ეს გახდა მოტივატორი, რომ 2017 წელს დაარსებული ფეისბუქ გვერდი, პანდემიის დაწყებისას, სოციალურ პროექტად გადაიქცა ორგანიზაციაში, რომელიც დღეს ადამიანების სიცოცხლის სადარაჯოზე დგას. რთულ დღეებში, ჩემთვის მთავარი მოტივატორი ისეთ საზოგადოებაში ცხოვრებაა, სადაც ადამიანებს ერთმანეთი უყვართ და ერთმანეთზე ზრუნავენ, იმ მინიმალური პასუხისმგებლობით, რაც თანამოქალაქეებს ერთმანეთის მიმართ უნდა გვქონდეს. ჩვენი მთავარი საქმიანობაა გადაუდებელი სისხლის საჭიროების მქონე ადამიანებს დავეხმაროთ უანგარო დონორების მოძიებაში და სიცოცხლის შენარჩუნებაში. ყოველ დღე ვისმენთ ისტორიებს, თუ როგორ გვთხოვს დედა შვილის გადარჩენას ან პირიქით. ამ დროს გამორიცხულია, დახმარების თხოვნა, მადლობა ან ნებისმიერი სიტყვა თუ ქმედება იყოს ყალბი. გულწრფელი ემოციები კი ყველაზე მეტად გადამდებია. ბევრი გვიტირია ჩვენს პაციენტებზე, რომლებმაც ვერ მოიგეს დაავადებებთან ბრძოლა და კიდევ უფრო ბევრი გვიტირია, როდესაც ძალიან ნათლად ვხედავთ, რამხელაა სიცოცხლის სიყვარულის ძალა, რომელიც ადამიანებს აძლევს დაუჯერებელ ენერგიას, იბრძოლონ და ჩაებღაუჭონ მას. 2021 წელს ჩვენმა ორგანიზაციამ 750 ადამიანის სიცოცხლეს შეუწყო ხელი, თუმცა 2022 წლის თებერვალში ეს რიცხვები კიდევ უფრო გაიზარდა. მნიშვნელოვანია აღინიშნოს, რომ ამას მარტო ვერ გავაკეთებდით და 1200-ზე მეტი სუპერგმირის ანუ სისხლის უანგარო დონორის დახმარებით შევძელით. ამას ვერ გავაკეთებდით იმ 7 მოხალისე გოგონას გარეშე, რომელიც ჩვენ გუნდში მუშაობს, ბაზაში რეგისტრირებული 3000–მდე მოქალაქის გარეშე. და ასევე ბიზნესკომპანიების სოციალური პასუხისმგებლობის გარეშე – კამპანიაში 20–მდე კერძო სექტორის წარმომადგენელია ჩართული. ჩემთვის ყველანაირი კეთილის არსი სიყვარულია. თუ გიყვარს, სულერთია ვინმე თუ რამე, გინდა რომ უკეთესი ადამიანი იყო ვიდრე ხარ, ზრუნავ, მოძრაობ და მერე ერთ დღეს ასე გადაიზრდება საქმეები იმაში, რასაც კეთილ საქმეებს ვეძახით“.