საქართველოში დღემდე არ არსებობს საბჭოთა ტოტალიტარიზმის მსხვერპლთა ხსოვნის დღე. საბჭოთა წარსულის კვლევის ლაბორატორიის ინიციატივით ყოველ წელს, 30 ივლისს, ინგოროყვას #22-ში საბჭოთა რეპრესიების მსხვერპლთა უკვდავსაყოფად მათ სახელებს კითხულობენ. საბჭოთა ტოტალიტარულმა რეჟიმმა ასი ათასობით ადამიანი იმსხვერპლა; მნიშვნელოვანია ამ ადამიანების სახელების გაცოცხლება, რათა გვქონდეს სამართლიანობის გაცნდა, რომ ეს უსამართლობა უკვალოდ არ ჩაივლის. საბჭოთა წარსულის კვლევის ლაბორატორია არის საზოგადოებრივი ორგანიზაცია, რომლის მიზანია კვლევა, საგანმანათლებლო მუშაობა და მეხსიერების კულტურის განვითარება – არქივებში შემონახული, უცნობი ისტორიების საზოგადოებისთვის გაცნობა.

თავიდან მხოლოდ ოთხი წევრი ჰყავდა სოფელ მარადისის ეკოკლუბს. მისი შექმნის იდეა ერთ-ერთ სკოლის მოსწავლეს გაუჩნდა, რაც მალევე იქცა რეალობად და კლუბის შექმნის პირველივე წელს მათ ნიკო კეცხოველის სასკოლო კონკურსში მეორე ადგილი დაიკავეს. ბავშვებმა დაიწყეს თანამშრომლობა ევროპის ფონდთან, მარნეულის მერიასთან, ტელევიზიებთან, რადიოსთან, დემოკრატიული ჩართულობის ცენტრთან და სხვადასხვა არასამთავრობო ორგნიზაციებთან.  პირველივე წელს, ეკოკლუბის ინიციატივით 1600 კგ მაკულატურა ჩაბარდა და ამით კლუბის წევრებმა სკოლის ბიბლიოთეკისთვის წიგნები შეიძინეს. მათ ასევე გაიმარჯვეს პროექტში, რომლის ფარგლებშიც სოფელში ნაგვის ურნები დადგეს და ასევე წამოიწყეს გამწვანების ინიციატივა - სოფლის თითქმის ყველა მაცხოვრებელმა თითო ხე დარგო თავის სახელზე. მას შემდეგ, რაც ეკოკლუბის დამაარსებლებმა სკოლა დაამთავრეს, კლუბის მართვა მეათე, მეთერთმეტე და მეთორმეტე კლასელებმა განაგრძეს. 2019 წელს მათ შემოდგომის ფესტივალი გააკეთეს, სადაც საკუთარი ხელით გაკეთებული ნივთები გაყიდეს და შემოსული თანხაც პირველად ჩადეს ქველმოქმედებაში. ამის შემდეგ კლუბმა მემორანდუმი გააფორმა დეკორატიული მცენარეებისა და ტყის ენდემური სახეობების მწარმოებელ ასოციაციასთან და მათი დახმარებით სათბურში დარგეს კომბოსტო, სალათის ფურცლები და სხვადასხვა ყვავილები.  2020 წელს ეკოკლუბი "მაი" რთული მდგომაროების წინაშე აღმოჩნდა, რადგან პანდემიის გამო მარნეული წითელ ზონაში მოყვა, თუმცა სკოლის მოსწავლეებმა ეს შემთხვევა ახალ გამოწვევად მიიღეს და ისინი სათბურიდან აღებული მოსავლით სოციალურად დაუცველ ოჯახებსა და შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე პირებს საკვები პროდუქტებით დაეხმარნენ. სულ ცოტა ხნის წინ, ეკოკლუბის წევრებმა სოციალური ქსელის მეშვეობით შეიტყეს რომ სოციალურად დაუცველ ბავშვებს სათამაშოები უნდოდათ… ეკოკლუბელებს ბევრი არც უფიქრით, მათ მალევე მოიტანეს სახლებიდან თავიანთი სათამაშოები და ამ ინიციატივას მთელი სოფელი შეუერთდა.  თუ მოსწავლეები მოიდომებენ, ყველაფერი გამოვა!

5G და კორონა? (X) ნუთუ გვჩიპავენ? (X) სოციალურ ქსელებსა და სხვადასხვა ვებ-გვერდებზე ხშირად შეხვდებით აქტუალურ, საჭირბოროტო თემებზე სტატიებს, დისკუსიებსა თუ უბრალოდ ფოტო/ვიდეო მასალას. რომელიც შეიძლება სულაც არ შეესაბამებოდეს სიმართლეს. მეტიც, ის დეზინფორმაცია და ხელოვნურად შექმნილი ფოტო/ვიდეო მანიპულაცია იყოს.  მითების დეტექტორი მედიის განვითარების ფონდის ფაქტების გადამოწმების პორტალია, სადაც შენ შეგიძლია გაეცნო სხვადასხვა კვლევებს, მიიღო ინფორმაცია იმაზე, თუ ვინ შეიძლება იდგეს პროპაგანდის უკან, ვის შეიძლება სჭირდებოდეს ყალბი გვერდებისა და ტროლების მიერ გავრცელებული ამბები და ასევე გადაამოწმო შეესაბამება თუ არა სიმართლეს რამდენიმე წუთის წინ წაკითხული შოკისმომგვრელი ამბავი.  არა, არ გვჩიპავენ  არც 5G ანტენა ასხივებს კორონავირუსს  არ გახდე დეზინფორმაციის მსხვერპლი  #ესქვეყანაშენია

მიხეილ მუსხელიშვილი (მიშელ მუსხელი) ერთ-ერთი იმ ქართველთაგანი იყო, რომელიც ევროკავშირის შექმნამდე, ერთიანი ევროპის იდეაზე საუბრობდა. ის 1903 წლის 8 ივლისს თბილისში, ვახტანგ მუსხელიშვილისა და ნატალია მირზაშვილის ოჯახში დაიბადა. მიხეილ მუსხელიშვილი იურისტი, მეცნიერი, საერთაშორისო სამართლის დარგის სპეციალისტი, ევროპის ხალხთა კონგრესის პრეზიდენტი, ევროპის ფედერალისტური მოძრაობის ცენტრალური კომიტეტის წევრი, ევროპული ფორმაციის ინტერნაციონალური ცენტრის ბიუროს ვიცე–პრეზიდენტი, სპორტსმენი, მთამსვლელი და "აკადემიური პალმის" ჯილდოს კავალერი იყო. 921 წელს, 18 წლის ასაკში ემიგრაციაში წავიდა და უმაღლეს განათლებას გეტინგენის, მიუნხენის, ლიონის და პარიზის სასწავლებლებში ეუფლებოდა. 1932-1933 წლებში, უკვე მიშელ მუსხელად მონათლულმა, მოღვაწეობა პარიზის უნივერსიტეტის საერთაშორისო გამოკვლევათა უმაღლეს ინსტიტუტში გააგრძელა, 1935-1948 წლებში კი კაიროს სამართლის ფრანგული სკოლისა და კაიროს უნივერსიტეტის პროფესორი გახდა. 1948 წლიდან გარდაცვალებამდე სტრასბურგის უნივერსიტეტის სამართლის, პოლიტიკურ და ეკონომიკურ მეცნიერებათა ფაკულტეტის საერთაშორისო საჯარო სამართლის კათედრას ხელმძღვანელობდა. ევროგაერთიანების იდეით აღტაცებულმა მეცნიერმა მრავალი ნაშრომი მიუძღვნა ერთიანი ევროპის იდეას, მათ შორის, თანამოაზრეებთან ერთად შექმნა ევროპის ფედერალი კონსტიტუციის პროექტი. მრავალი წლის შემდგომ მუსხელის და მისი თანამოაზრე მეცნიერების იდეა – ერთიან ევროპაზე რეალობად იქცა... მან გაუსწრო დროს.

სიცოცხლისუნარიანი სამოქალაქო საზოგადოებისთვის მნიშვნელოვანია, რომ აქტიურ ადამიანებს და საზოგადოებრივ ჯგუფებს ისეთ ცოდნაზე მიუწვდებოდეთ ხელი, რომელიც საშუალებას მისცემს გაძლიერდნენ და საზოგადოებისთვის სასარგებლო საქმე უკეთესად აკეთონ. კონსულტაციისა და ტრენინგის ცენტრი - CTC უკვე 20 წელია რაც არსებობს და ის რამდენიმე მიმართულებით მუშაობს, ესენია: 1.სამოქალაქო საზოგადოება 2.კარგი მმართველობა და ძლიერი თვითმმართველობა 3.თემის განვითარება და მეწარმეობა 4.ინიციატივები განათლებაში აქტიური საზოგადოების გარეშე შეუძლებელია ქვეყნის განვითარება – ასე ფიქრობენ CTC-ში და მათი საქმიანობა სწორედ ძლიერი სამოქალაქო საზოგადოების ფორმირებისკენ არის მიმართული. #განვითარებაცვლილებებისთვის აუცილებელია, რადგან #ესქვეყანაშენია

„ადამიანი, ისევე როგორც სხვა ცოცხალი ორგანიზმები, ბიომრავალფეროვნების ნაწილს წარმოვადგენთ. ეს არის ერთი სისტემა, ჯაჭვი, სადაც ყველა რგოლი პირდაპირ თუ არაპირდაპირ ერთმანეთზეა დამოკიდებული. ბიომრავალფეროვნება სამი დონის მიხედვით არის წარმოდგენილი: გენეტიკური, სახეობრივი და ეკოსისტემური. ჯანსაღი ეკოსისტემების შენარჩუნება მნიშვნელოვან როლს თამაშობს სუფთა ჰაერის, სუფთა წყლის წარმოქმნაში და ბუნებრივი კატასტროფების შემცირებასა და თავიდან არიდებაში. საბუკო 2008 წლიდან ჩართულია ველური ბუნების დაცვაში, თუმცა თავდაპირველად ჩვენ მოღვაწეობა ბათუმში დავიწყეთ, სადაც მტაცებელ ფრინველთა გადაფრენას ვაკვირდებოდით და არალეგალური ნადირობის შესამცირებლად ვმუშაობდით. დღესდღეობით ეს პრობლემა და მიმართულება კვლავ აქტუალურია, თუმცა ერთ-ერთ დიდ პროექტს საბუკოსთვის ჭაჭუნას აღკვეთილის და მიმდებარე ტერიტორიების აღდგენა და კონსერვაცია წარმოადგენს. უახლოეს მომავალში მდინარეების მონიტორინგის პროექტსაც ვიწყებთ." - ნათია ჯავახიშვილი, ორგანიზაცია საბუკოს ხელმძღვანელი. მნიშვნელოვანია, თითოეულმა ჩვენგანმა იზრუნოს ბიომრავალფეროვნების შენარჩუნებაში, რადგან #ესქვეყანაშენია

ხელოვნების საერთაშორისო ცენტრი1995 წელს დაარსდა, რომლის მთავარი მისიაა არამხოლოდ ჩვენი კულტურისა და კულტურული მემკვიდრეობის შენარჩუნება, არამედ ამ სფეროში არსებული პრობლემების გადაჭრაც. ხელოვნების საერთაშორისო ცენტრს 4 ძირითადი პროგრამა აქვს: 1. ტრადიციული რეწვისა და შემოქმედებითი ინდუსტრიების განვითარების პროგრამა 2. კულტურული მემკვიდრეობის დაცვის და შესაბამისი გამოყენების პროგრამა 3. საგამოფენო საქმიანობის პროგრამა 4. ქართული კვლევების საერთაშორისო ინიციატივის პროგრამა 25 წლის განმავლობაში ცენტრმა საკმაოდ ბევრ მიღწევას მოუყარა თავი, მონაწილეობა მიიღო ქართული სახელოვნებო სფეროს გავნითარებაში და განახორციელა მსხვილმასშტაბიანი პროგრამები ევროკავშირის თანადაფინანსებით.

სტრატეგიისა და საერთაშორისო ურთიერთობების კვლევის ფონდი 1998 წელს, ალექსანდრე რონდელის ინიციატივით შეიქმნა. ხშირად ორგანიზაციას რონდელის ფონდსაც უწოდებენ. ის ანალიტიკური ორგანიზაციაა, რომელიც სხვადასხვა მიმართულებით მუშაობს: საგარეო და უსაფრთხოების პოლიტიკის საკითხები, კვლევები, საჯარო მოხელეების, ახალგაზრდების სწავლება და სხვა. "ახალგაზრდებით უნდა დავიწყოთ" – ასე ფიქრობდა ალექსანდრე რონდელი, რომელიც ყოველთვის დიდ ყურადღებას უთმობდა სტუდენტებსა და ახალგაზრდებს.

გრემის თემის ალაყაფის კარები კოვიდ 19–ის გამო ჩაიკეტა. ბევრი იფიქრეს როგორ მოქცეულიყვნენ, განსაკუთრებით თემის იმ მაცხოვრებლებზე ფიქრობდნენ, რომლებიც მაღალი რისკის ჯგუფში შედიან და არჩევანი თვითიზოლაციაზე შეაჩერეს. შეწყვიტეს კონტაქტი დანარჩენ მსოფლიოსთან. ეს კი იმასაც ნიშნავდა, რომ თანამშრომლები, რომლებიც მახლობელ სოფლებში ცხოვრობენ, ვეღარ შეძლებდნენ მისვლას. მათი ნაწილი დროებით თემში გადმოვიდა საცხოვრებლად, ნაწილი კი სევდიანად დაემშვიდობა თემელების დიდ ოჯახს ... გრემში დარჩნენ და გერმანიის მთავრობისა და საელჩოს შემოთავაზებაზე, რომ კოვიდ 19–ის გამო დაბრუნებულიყვნენ სამშობლოში, უარი თქვეს გერმანელმა მოხალისეებმა – მათ, იზოლაციაში მყოფი, გრემის თემის წევრების დახმარება არჩიეს ... ალაყაფის იქით, სიფრთხილესთან ყოველდღიური ცხოვრების რიტმის შენარჩუნება სცადეს – თემში დარჩნენ და ვენახები გაასუფთავეს, ვენახის მავთულები გაჭიმეს და ბოძები გამოცვალეს, წიწაკა დარგეს, კარტოფილი დათესეს, ნიორი, სალათის ფურცელი, ისპანახი აიღეს... სეირნობითაც გრემის თემის მიწებზე სეირნობდნენ... „მე მომწონს მაკარონი, მე არ მომწონს ლობიო“, დიდი სეირნობის მოყვარული ქეთო ინგლისურ ფრაზებს იმეორებს, რათა უფრო სახალისო გახადოს სეირნობა. სუზანა და მისი ბოსტანი თემის მაცხოვრებლები დღის უმეტეს ნაწილს გარეთ ატარებენ, ბოსტანში საქმიანობენ. ზოგიერთ ბოსტანს ადამიანების სახელები ჰქვია – სუზანა, ფრიდი ანუ ფრიდონა და ა.შ. ეს მათ მიერ შექმნილი ბოსტნებია. ისინი სხვადასხვა პერიოდულობით ჩამოდიან ადამიანების სანახავად, რომლებიც ამ ბოსტნებს რუდუნებით უვლიან და მუშაობენ. სუზანა 90–იანი წლების შემდეგ ყოველ წლის გაზაფხულზე სტუმრობს ამ ადამიანებს და წლის ნახევარს მათთან ატარებს. წელს გერმანიიდან ჩამოსვლა ჯერ ვერ შეძლო და ნერვიულობს, უამრავი საჩუქრით დახუნძლული, კოვიდ 19–ის გამო შემოღებული შეზღუდვების მოხსნას ელოდება. სუზანს არანაკლები ენთუზიაზმით და ემოციით ელოდებიან გრემში – თემის წევრები... თემი ერთი დიდი – 70 წევრიანი ოჯახია გრემში. თუმცა მათ გარდა ბევრი ქართველი, უცხოელი მოხალისე, მეგობარი და მხარდამჭერი, თემელებს, ოჯახის წევრად მიაჩნიათ. ამ დიდი ოჯახის ისტორია გასული საუკუნის 90–იანი წლებიდან იწყება, თუმცა ამ საწყისს ბევრი რამ უძღოდა წინ... გერმანელი ექიმი და ვეებერთელა სახლი გრემის განაპირას ორსართულიანი სახლი დგას. იგი გერმანელმა ექიმმა გეორგ სტანისლაუს ფონ შტაინმა წინა საუკუნის დასაწყისში ქართველი მეგობრის დახმარებით ააშენა. პირველი მსოფლიო ომიდან დაბრუნების შემდგომ ექიმის პრაქტიკა გრემში გააგრძელა, თუმცა გასაბჭოების შემდგომ იქ დიდხანს არ გააჩერეს და ოჯახთან ერთად გადაასახლეს. სოფელში ჯერ კიდევ ახსოვთ „შტაინი“,მემკვიდრეებმა სახლიც კი დაიბრუნეს. მაგრამ 90–იან წლებში იგი საბოლოოდ დატოვეს. ისინი ახალგაზრდა კაცმა გააცილა, რომელიც უფანჯრო, უკარებო, სახურავის გარეშე დარჩენილ, თითქმის 100-წლოვან სახლში დასახლდა... „უცნაური“ კაცი, „შტაინელები“ და „ნუცას სკოლა“.. ასე მას ხშირად მოიხსენიებენ, ჯერ კიდევ გასული საუკუნის 80–იანი წლებიდან, როცა ახალგაზრდა არქიტექტორმა ერთ–ერთ ინტერნატში სცადა მასწავლებლად მუშაობის დაწყება, უწყინარი მიზნის პატრონს ვერ გაუგეს და ვერ მიხვდნენ თბილისიდან მოშორებით რამ ჩაიყვანა. ზოგიც მაშინ გააოცა, როცა გაგანია საბჭოეთის ხანაში, უცხოურ ფონდებსა და მათ სიკეთეებზე რომ იწყებდა საუბარს, ზოგი კი მაშინ, როცა მოხუცებულთა თავშესაფრის შექმნაზე ლაპარაკობდა.... ხან უკვირს, ხან კი ყურადღებასაც არ აქცევს „უცნაურს“ რომ ეძახიან. დედაქალაქიდან ჩასულ კაცს, ადგილობრივმა გლეხობამაც უცნაური შეარქვა, რადგან მათთვის უცნობ და, ცოტა არ იყოს, იმ დროისათვის უცნაურ საქმეს მოჰკიდა ხელი. .. ამას წინ კიდევ ერთი ისტორია უძღოდა... 90–იან წლებში ორი ქალბატონი ჯეინ ქორბოი (საქართველოში ევროკავშირის მაშინდელი ელჩის მეუღლე) და ნინო ჟვანია კასპის ფსიქო–ნევროლოგიურ ბავშვთა დისპანსერს ესტუმრნენ. იქ არასრულფასოვანი მოვლის, სიცივის, შიმშილის სურათი დახვდათ. მათ ხელი მოჰკიდეს გადარჩენილ შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე ბავშვებს და თბილისში საავადმყოფოში გადმოიყვანეს. საფრთხის გადავლის შემდგომ ბავშვებს უკან ვეღარ დააბრუნებდნენ... მათზე ზრუნვა სხვადსხვა ორგანიზაციამ ითავა. უფრო სწორი იქნება თუ ვიტყვით, რომ ამ ბავშვების სიცოცხლის გადარჩენის მიზნით რამდენიმე საზოგადოებრივი ორგანიზაცია დაარსეს ადამიანებმა, რომლებიც საბჭოური სტილის თავშესაფრებს ეწინააღმდეგობდნენ ... რამდენიმე მათგანზე მზრუნველობა „უცნაურმა“ კაცმა – ნიკა კვაშალმა გადაწყვიტა და გრემში წაიყვანა... სახლი მალე ახმაურდა, იქ მაცხოვრებლებმა თანდათან იმატეს, შტაინის ყოფილ სახლს ოთახები და სათავსოები მიამატეს, უკვე მოგვიანებით გერმანელი და ამერიკელი მეგობრების, დონორების, მოხალისეების დახმარებით ახალი შენობაც ააშენეს, დღეს იქ 70-წევრიანი ოჯახი, გრემის თემის წევრები ცხოვრობენ – შეზღუდული შესაძლებლობების მქონენი, უპოვარნი, უსახლკარონი, მზრუნველობამოკლებული ბავშვები, მარტოხელა დედები, მოხუცები... თემელების პირველი თაობისთვის ნიკა კვაშალი ნიკა ძია იყო, მეორე თაობამ სიყვარულით ნიკა პაპა შეარქვა. ნიკა ძია ჰქვია რეჟისორ მერაბ კოკოჩაშვილის ფილმის „ნუცას სკოლის“ მთავარ გმირსაც, რომელსაც 90–იან წლებში მცხოვრები ნიკა კვაშალის მსგავსი ოცნება აქვს „დრო მოვა და ეს ადგილი ერთ სოფელს შეინახავს“. ნიკა კვაშალი ამბობს, რომ მერაბ კოკოჩაშვილს მათი ისტორია არ გადაუღია, მხოლოდ გმირებს დაარქვა მათი სახელები, თუმცა დასძენს, რომ, ბატონი მერაბის თქმით, ფილმის იდეის ინსპირაცია იყო თემი... ფილმის გმირების მსგავსად 90–იან წლებში ბევრი სიძნელის გადალახვა მოუწიათ თემელებსაც, მაგრამ გრემის განაპირას მდგარი ორსართულიანი სახლი არასდროს დაუტოვებიათ. ადგილი, სადაც ყველას თავისი საქმე აქვს... „ვისაც არ უნახავს როგორია რომელიმე ფერი – უნდა აუხსნა, ვისაც არ აქვს თემის გამოცდილება – მასაც უნდა აუხსნა“, ამბობენ თემელები. როგორია იგი? დიდი მრავალფეროვანი ოჯახი, სადაც ცხოვრება ადამიანების თანასწორობაზეა დაფუძნებული, წახალისებულია შესაძლებლობები – ასე ახასიათებენ იმ გარემოს, სადაც ცხოვრობენ თემის წევრები. თუმცა დასძენენ, რომ ეს არ არის ვარდისფერი და სრულყოფილი სამყარო, ეს არის ადგილი, სადაც ყველას თავისი ფუნქცია და საქმე აქვს. ყოველი დილა თემის ბავშვებისთვის იწყება სასკოლო გაკვეთილებით, მათ, ვისაც ეს არ შეუძლია, შრომითი ჩვევების შეძენის გარდა, საშუალება აქვს სხვადასხვა სასწავლო პროცესში ადგილზევე ჩაერთოს. უფროსები უვლიან ვენახს, ხეხილის ბაღს, მოჰყავთ ბოსტნეული, ხორბალი, აცხობენ პურს... ხუმრობა საქმე არ არის 7 ჰექტარი ვენახის, 4 ჰექტარი ორგანული ხორბლის ნაკვეთის მოვლა და დაახლოებით 100 კგ თაფლის შემომტან ფუტკრებთან მუშაობა. თემის წევრების მხოლოდ ნაწილი იღებს შემწეობას სახელმწიფოსგან, აქვთ შემოსავლები საკუთარი მეურნეობიდანაც, ძირითადად ჯერ ისევ გარე დახმარებაზე არიან დამოკიდებული (შემოწირულობები, საგრანტო დაფინანსება...), მანამ სანამ სოციალური საწარმო საკმარისი თანხების გენერირების საშუალებას მისცემთ. სოციალური საწარმოს, როგორც ბიზნესის მოდელს ძირითადად საზოგადოებრივი ორგანიზაციები იყენებენ. ამ მოდელის ეკონომიკური საქმიანობიდან მიღებული შემოსულობა უპირატესად სოციალურ მიზნებს ხმარდება. ხარისხი? თავად დარწმუნდებით, როცა თემის შემოთავაზებას იხილავთ – ქინძმარაულის ცნობილ მიკროზონაში მოწეული ტრადიციული ქართული ჯიშის ყურძნის რქაწითელისა და საფერავიდან წარმოებული ქვევრის ორგანული ღვინოები. მედლებთან ერთად ღვინის ხარისხი აღიარებულია საქართველოში და მის გარეთაც – გერმანიაში, ნორვეგიაში, იაპონიაში. მთელი ზამთრის განმავლობაში ღვინო ქვევრში თვლემს, მხოლოდ ყვავილობისას „აღვიძებენ“ თემელები მას და აგემოვნებენ მთელი სეზონის განმავლობაში გაწეული შრომის შედეგს – ახალ ღვინოს... მათ მთელი ლირიკაც კი შექმნეს – „ჰაერიც კი სავსეა იმ აღფრთოვანებით, რომელიც ბოლო მოსავლით სავსე ქვევრის გახსნამ გამოიწვია“, „მზე სტუმრობს ქვევრის ღვინის თემის მარანში“.... ლალი შალვაშვილი

4000-ზე მეტი ვიდეოგაკვეთილი, ათასობით სტატია და სავარჯიშო. უფასო პლატფორმა - ყველა მოსწავლისთვის, ყველა კლასისთვის! მათემატიკა, ფიზიკა, ქიმია, ბიოლოგია და კომპიუტერული პროგრამირებაც კი!  ეს არის ხანის აკადემია საქართველო, რომლის მიზანია გაავრცელოს უფასო, მსოფლიო დონის განათლება ყველასთვის და ყველგან www.ka.khanacademy.org სწავლება ეფექტურია, რადგან:  პროცესი ინდივიდუალურია - მოსწავლეები ვარჯიშობენ საკუთარი ტემპით და შესაძლებლობა აქვთ პროგრამა აითვისონ ეტაპობრივად მასალა სანდოა - ხანის აკადემია ექსპერტების შექმნილი ბიბლიოთეკაა სანდო სავარჯიშოებითა და გაკვეთილებით მათემატიკაში, მეცნიერებასა და სხვა საგნებში. მოსწავლეებისა და მასწავლებლებისთვის ის ყოველთვის უფასო იქნება. ხანის აკადემია – საქართველო.  საზოგადოებრივი ორგანიზაცია ედუქეარ საქართველოს (Educare Georgia) პროექტია, რომლის მიზანია ინტერნეტისა და თანამედროვე ტექნოლოგიების მეშვეობით, მსოფლიო დონის განათლება საქართველოში მცხოვრები ნებისმიერი ადამიანისთვის ხელმისაწვდომი გახადოს.

2019 წლის აპრილიდან რამდენიმე არასამთავრობო ორგანიზაციის ინიციატივით ინოვაციურმა, კრეატიულმა და დინამიურმა სივრცემ დაიწყო მუშაობა. სექტორი 3 - ჰაბი განვითარებისთვის არასამთავრობო ორგანიზაციაა, რომელიც 11 სამოქალაქო ლიდერისა და აქტივისტის მიერ დაფუძნდა, სხვადასხვა სფეროს პროფესიონალების ჩართულობითა და საერთაშორისო ორგანიზაციების მხარდაჭერი. ეს არის სივრცე, რომელიც თავს უყრის ინტელექტუალურ რესურსს ქვეყნის შიგნით და გარეთ, აერთიანებს გამოცდილებასა და ინოვაციას, სიღრმისეულ ცოდნასა და ექსპერიმენტულ იდეებს, პროფესიონალებსა და ახალ სახეებს; ქმნის შესაძლებლობებს ახალი თაობის ლიდერების აღმოჩენისა და საზოგადოებრივ ასპარეზზე წინ წამოწევისთვი. სექტორი 3-ის მისიაა მოქალაქეების, ორგანიზაციების, სექტორებისა და ფართო საზოგადოების დაკავშირება, მათ შორის დიალოგის, კომუნიკაციისა და თანამშრომლობის სტიმულირება და ეფექტიანი გადაწყვეტების პოვნა ქვეყნის სტაბილური განვითარებისთვის. სექტორი სამმა არსებობის მანძილზე არაერთი საინტერესო, მნიშვნელოვანი და ქმედითი ინიციატივა განახორციელა. ამ პროცესში ჩაერთო და გაერთიანდა საზოგადოების ყველა წევრი - მოქალაქე და ორგანიზაცია, საინიციატივო ჯგუფი, საჯარო და კერძო სექტორი, სამოქალაქო საზოგადოება და მედია. მან დაფუძნებიდან დღემდე განახორციელა ისეთი პროექტები როგორიცა ექსპერტთა ჰაბი, სადაც ექსპერტები და პროფესიონალები, იკვლევენ და პოულობენ გადაწყვეტებს, ქვეყნისთვის ყველა მნიშვნელოვან და აქტუალურ სფეროში; ლიდერთა ჰაბი, სკოლა, რომელიც მიზნად ისახავს ახალგაზრდა ლიდერების აღმოჩენას, მათ მომზადებასა და განვითარება;  ევროკავიშირის მიერ ინიცირებული სტრატეგიული კომუნიკაციების კვირეული საქართველოში და საერთაშორისო კონფერენცია - DISINFO ALERT დეზინფორმაციასთან და პროპაგანდასთან საბრძოლველად;  ვაშინგტონის უნივერსიტეტის მკვლევარების ვიზიტი საქართველოში; მადლიერების ტაში - ექიმების მხარდასაჭერად; სამოქალაქო მოძრაობა #შენმოქმედი. ახალი კორონავირუსით გამოწვეულ გლობალურ საფრთხესთან გასამკლავებლად ქვეყნის მასშტაბით და საზოგადოებისთვის საჭირო სხვა ბევრი ქმედითი და საინტერესო ინიციატივა.

ნინი: "სადაც გავჩერდით იქიდან ვაგრძელებ მეცადინეობას ჩემით, რაშიც ვერკვევი ვმეცადინეობ, რაშიც ვერა - ვტოვებ ხოლმე. მასწავლებელი რომ არ მყავს ცოტა გამიჭირდა... ბებოს პენსიით საკვებს ვყიდულობთ ხოლმე და ჩემი ტელეფონის ფული არ რჩება." ანი: "ერთი თვე იქნება, რაც ტელეფონი გამიფუჭდა, ზოგჯერ მეზობელთან გავდიოდი გაკვეთილებში ჩასართავად, მერე მეგობრებთან დავიწყე სიარული. ოთხჯერ დავესწარი გაკვეთილს მათი ტელეფონებიდან. მერე ეგეც ვერ მომიხერხდა." გაბრიელი: "ჩემი კლასელი ჩემი მეზობლის ტელეფონში მწერდა ხოლმე რა გაკვეთილზე ვიყავით. ხან ჩემთანაც მოდიოდა და ერთად ვაკეთებდით დავალებებს, რა პროგრამაზეც ვიყავით მიხსნიდა და მაწერინებდა." "პანდემია ყველაზე რთულად მოზარდებს შეეხო, რომლებსაც არ აქვთ კომპიუტერები და ვერ ერთვებიან სასწავლო პროცესში" - ამბობს ნანა ბაგალიშვილი,  ცოდნის კაფის ერთ-ერთი დამფუძნებელი. სიღნაღის მუნიციპალიტეტში მცხოვრები მოზარდების მხარდაჭერის მიზნით "ცოდნის კაფემ" კამპანია წამოიწყო. "აჩუქე ერთ მოსწავლეს ინტერნეტი ან კომპიუტერი" – ასეთია სოციალური კამპანიის მთავარი გზავნილი საზოგადოებისთვის. ამ ეტაპზე 12 მოსწავლეს უკვე შეუძლია ონლაინ გაკვეთილებზე დასწრება და სწავლის სრულყოფილად გაგრძელება, თუმცა კიდევ 39 მოსწავლე ელოდება პლანშეტებს. ცოდნის კაფე/Knowledge Cafe ქალაქ წნორში არსებული სოციალური საწარმოა, რომელიც არასამთავრობო ორგანიზაციის "სამოქალაქო ინიციატივის" ფარგლებში შეიქმნა. მისი მთავარი მიზანი არაფორმალური განათლების მიღების ხელშეწყობაა. თუ შენც ფიქრობ, რომ ბავშვები და ახალგაზრდები აუცილებლად უნდა ესწრებოდნენ საგაკვეთილო პროცესს, ჩადე ინვესტიცია განათლებაში.